जुण्जों मुँह प्रभू कैई शो भेटी रोह्, सेजो ही मुँऐ तुँओं खे दितो: प्रभू यीशू ऐ, जियों रात्ती तिनू थह्बड़ाऐं गुऐ, तियों रात्ती प्रभू ऐ रोटी करी, अरह् धन्यबाद करियों, च़ूड़ी अरह् बुलो, “ऐजी मेरी देह्-शरीर असो, जू तुँओं खे असो: मुँह चितोंणों खे ऐष्णों ही करिया करह्।”