അദു ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചുകീന്റില്ല:
‘നീ ഈ നെരേയളാത്തെക്കു പോച്ചു പറേവൊണു.
നാനു പറേന്റെനെ നീങ്ക എത്തെനെ കേട്ടിന്തദെമു
നിങ്കക്കു അയിനു ഗൊത്താഗയ്.
നാനു ചെയിന്റ കാരിയത്തിനെ നീങ്ക എത്തെനെകുറി മെലേഞ്ചദെമു
നിങ്കക്കു അയിനു എന്നെയെന്റു ഗൊത്താഗയ്.
എന്നെഗെന്റെങ്കി കല്ലുപല്ലത്ത മനാമാന്റു ഈ നെരേയക്കു കീന്റെയെയ്.
ഏരണ്ട ചൊവുടു അടേഞ്ചുകീന്റെനെകോണ്ടു ഏര കേട്ടിരാരു.
അയിരണ്ട കണ്ണു അടേഞ്ചുകീന്റെനെകോണ്ടു അയിരക്കു ഒന്റുമു കണ്ടുബാരയ്.
അല്ലക്കി ഏര തങ്കട കണ്ണുകോണ്ടു മെലേവനുമു ചൊവുടുകോണ്ടു കേട്ടിപ്പനുമു മനാകോണ്ടു ഗൊത്തുമാടുവനുമു ചെയിവന്തരു.
അങ്ങാണെ ഈച്ചിരനാന നാനു അയിരളെ ചാരിമാടുവബേണ്ടിച്ചു അയിര തങ്കട മന എന്നക്കെ തിരിഗിപ്പനുമു ചെയിവന്തരു.’”