ПСАЛТЫР 139:1-12
ПСАЛТЫР 139:1-12 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Кіроўцу хору. Псальма Давідава. Збаві мяне, Госпадзе, ад чалавека ліхога; ахавай мяне ад прыгнятальніка: яны ліхое думаюць у сэрцы, кожны дзень на бойку ладзяцца, яны востраць свой язык, як зьмей, яд асьпіда пад вуснамі іхнімі. Упільнуй мяне, Госпадзе, ад рук бязбожнага, ахавай мяне ад прыгнятальнікаў, якія намысьлілі пахіснуць ногі мае. Гардзеі паставілі на мяне пасткі і петлі, раскінулі сетку на дарозе, цянёты раскінулі на мяне. Я сказаў Госпаду: Ты - Бог мой; пачуй, Госпадзе, голас маленьняў маіх! Госпадзе, Госпадзе, сіла ратунку майго! Ты пакрыў галаву маю ў дзень бою. Ня дай, Госпадзе, жаданага бязбожніку; ня дай посьпеху ліхому намыслу яго; яны заганарацца. Хай пакрые галовы тых, што мяне абступілі, ліха ад іхніх жа вуснаў. Хай ападзе на іх распалены жар; хай будуць укінуты ў вагонь, у прорвы, каб і ня ўсталі. Чалавек злоязыкі хай ня ўмацуецца на зямлі; а ліха няхай прыгнятальніка ў пропадзь зьвядзе.
ПСАЛТЫР 139:1-12 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Кіраўніку хору. Давіда. Псальм. ГОСПАДЗЕ, Ты дасьледаваў мяне і ведаеш [мяне]. Ты ведаеш, калі я сядаю і калі я ўстаю; разумееш думку маю здалёк. Сьцежку маю і ляжаньне маё Ты спазнаў, і ўсе шляхі мае Табе вядомыя. Бо няма яшчэ словаў на языку маім, а Ты, ГОСПАДЗЕ, ведаеш усё. Ззаду і сьпераду Ты абняў мяне і паклаў на мяне руку Тваю. Надзвычай дзівоснае веданьне, перавышае мяне, не магу яго сьцяміць! Куды мне ісьці ад Духа Твайго і ад аблічча Твайго куды ўцячы? Калі б я ўзыйшоў на неба, Ты там; калі б паслаў сабе [ложак] у пекле, — вось, [і там] Ты! Калі б я ўзяў крылы сьвітаньня, калі б пасяліўся на канцы мора, там таксама рука Твая вадзіла б мяне, і трымала б мяне правіца Твая. Калі б я сказаў: «Няхай цемра пакрые мяне, і ноччу няхай станецца сьвятло вакол мяне», дык і цемра ня будзе цёмнай для Цябе, і ноч заясьнее, як дзень; цемра, як сьвятло.