ВЫСЛОЎІ 8:4-36
ВЫСЛОЎІ 8:4-36 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
«Да вас, людзі, даклікаюся я, і да сыноў чалавечых мой голас! Навучэцеся, невукі, добрай разумнасьці, зразумейце вы розум, бязглуздыя. Слухайце, бо я буду казаць важнае, і моўленьне вуснаў маіх - праўда; Бо ісьціну вымавіць язык мой, а бязбожнасьць - гідота для вуснаў маіх; усе словы вуснаў маіх слушныя; няма ў іх хітрыны і ашуканства; усе яны простыя разумнаму і справядлівыя тым, хто здабыў веды. Прымеце навуку маю, а ня срэбра; лепей веды, чым чыстае золата; бо мудрасьць лепшая за перлы, і ўсё, чаго пажадаеш, не дараўнаецца зь ёю. Я, мудрасьць, жыву з розумам, і шукаю спазнаньня ў разважлівага. Страх Гасподні - ненавідзець зло; гонар і пыху і ліхія шляхі і падступныя вусны я ненавіджу. У мяне рада і праўда: я розум, у мяне сіла. Мною цары валадараць, і праўнікі ўзаконьваюць праўду. Мною кіруюць уладыкі і вяльможы, і ўсе судзьдзі праведныя. Хто любіць мяне, тых я люблю, і хто шукае мяне, знойдуць мяне; багацьце і слава са мною - скарб нятленны, і праўда; плады мае лепшыя за золата, і золата самага чыстага, і карысьці ад мяне болей, чым ад чыстага срэбра. Я хаджу дарогаю праўды, сьцежкамі правасудзьдзя, каб даць тым, хто мяне любіць, спадчыну дабра, і скарбніцы іхнія я напаўняю. Гасподзь меў мяне ад пачатку дарогі Сваёй, раней дзеяў Сваіх, спрадвеку: адвеку была я памазаная, ад пачатку, ад правеку зямлі. Я нарадзілася, калі ня было яшчэ бездані, калі яшчэ ня было крыніц, багатых вадою. Я нарадзілася перш, чым былі пастаўлены горы, раней за пагоркі, калі яшчэ Ён не стварыў ні зямлі, ні палёў, ні пачатковых пылінак сусьвету. Ён рыхтаваў нябёсы, я была там. Калі ён крэсьліў скляпеньне над паверхняю бездані, калі сталяваў наверсе аблокі, калі мацаваў крыніцы бездані, калі даваў мору статут, каб воды не заступалі межаў яго, калі закладваў асновы зямлі: тады я была пры Ім за майстра, і была кожны дзень радасьцю, весялосьцю была перад абліччам Ягоным заўсёды, радуючыся на зямным коле Яго, і радасьць мая была з сынамі чалавечымі. Цяпер, дзеці, паслухайце мяне; і шчасныя тыя, што будуць ахоўваць шляхі мае! Паслухайце настаўленьня, і мудрымі станьце, і не адступайцеся ад яго. Шчасны той чалавек, які слухае мяне, чуваючы дзень у дзень каля варотаў маіх і вартуючы дзьверы мае! Бо, хто знайшоў мяне, той знайшоў жыцьцё, і атрымае мілату ад Госпада; а хто грэшыць супроць мяне, учыняе шкоду душы маёй: усе тыя, што ненавідзяць мяне, любяць сьмерць».
ВЫСЛОЎІ 8:4-36 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
«Да вас, людзі, я клічу, да сыноў чалавечых голас мой! Навучыцеся, неразумныя, цьвярозаму мысьленьню, і вы, бязглуздыя, прыдбайце сэрца разумнае. Слухайце, бо буду гаварыць пра рэчы важныя, і расчыняцца вусны мае, каб сказаць рэчы справядлівыя. Бо праўду выкажа язык мой, і няправасьць — брыдота для вуснаў маіх. Выслоўі вуснаў маіх праведныя, няма ў іх хлусьні і крывадушнасьці. Усе яны простыя для разумнага і правыя для тых, што знайшлі веданьне. Прыйміце настаўленьне маё, а ня срэбра; лепш веды, чым чыстае золата, бо мудрасьць лепшая за пэрлы, і ніякія каштоўнасьці не параўнаюцца з ёю. Я, мудрасьць, жыву разам з цьвярозым мысьленьнем і шукаю веданьня і разважлівасьці. Страх перад ГОСПАДАМ — ненавідзець ліхоту, пыху і фанабэрыстасьць; шляхі ліхія і вусны крывадушныя я ненавіджу. У мяне рада і сапраўдная мудрасьць, я — розум, у мяне сіла. Дзякуючы мне валадары валадараць і князі дзейнічаюць праведна. Дзякуючы мне начальнікі кіруюць, і магнаты, і ўсе судзьдзі зямлі. Я люблю тых, якія мяне любяць, і тыя, што мяне шукаюць, знойдуць мяне. У мяне багацьце і слава, незьнішчальныя скарбы і праведнасьць. Плод мой лепшы за золата, і золата найчысьцейшае; і карысьць ад мяне лепшая за срэбра адборнае. Я хаджу сьцежкамі праведнасьці і шляхамі правасудзьдзя, каб даць тым, што любяць мяне, у спадчыну даброцьці, і скарбніцы іх я напоўню. ГОСПАД меў мяне на пачатку шляху Свайго, раней стварэньняў Сваіх, спакон вякоў. Спрадвеку я пастаўлена, ад пачатку, перш, чым зямля паўстала. Я нарадзілася, калі яшчэ не было бяздоньняў, калі не было крыніцаў, напоўненых водамі. Перш, чым горы былі асаджаны, перад узгоркамі я нарадзілася, калі Ён яшчэ не стварыў ані зямлі, ані палёў, ані пачатковых пылінак сусьвету. Калі Ён прыгатоўваў нябёсы, я была там. Калі Ён крэсьліў скляпеньне над абліччам бяздоньня, калі засноўваў аблокі ўгары, калі ўмацоўваў крыніцы бяздоньня, калі вызначаў для мора статут ягоны, каб воды не перакрочвалі межы свае, калі закладаў падваліны зямлі, я была ў Яго дойлідам і была пацехай [Яго] кожны дзень, радуючыся перад абліччам Яго кожны час, радуючыся на заселенай зямлі Яго, і пацеха мая — з сынамі чалавечымі. І цяпер, дзеці, паслухайце мяне, і шчасьлівыя тыя, якія трымаюцца шляхоў маіх. Слухайце настаўленьне, і будзеце мудрымі, і не адкідайце яго. Шчасьлівы чалавек, які слухае мяне, чуваючы кожны дзень пры брамах маіх, стоячы на варце пры парозе дзьвярэй маіх. Бо хто знойдзе мяне, знойдзе жыцьцё і атрымае ласку ад ГОСПАДА, а хто грашыць супраць мяне, шкодзіць душы сваёй; усе, якія ненавідзяць мяне, любяць сьмерць».