ІСАІ 42:17-25
ІСАІ 42:17-25 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Тады адступяцца і вялікім сорамам пакрыюцца тыя, што спадзяюцца на ідалаў, што кажуць балванам: «вы - нашыя багі». Слухайце, глухія, і глядзеце сьляпыя, каб бачыць. Хто так сьляпы, як раб Мой, і глухі, як вястун Мой, Мною пасланы? Хто так сьляпы, як закаханы, так сьляпы, як раб Госпада? Ты бачыў многае, але не заўважаў; вушы былі растуленыя, але ня чуў. Госпаду заўгодна было дзеля праўды Сваёй узвысіць і праславіць закон. Але гэта народ зруйнаваны і абрабаваны: усе яны зьвязаныя ў сутарэньнях і схаваныя ў цямніцах; зрабіліся здабычаю, і няма збаўцы, абрабаваныя, і ніхто ня скажа: «аддай назад»! Хто з вас прыхіліў да гэтага вуха, увайшоў і выслухаў гэта дзеля будучыні? Хто выдаў Якава на спусташэньне і Ізраіля рабаўнікам? Ці не Гасподзь, супроць Якога мы грашылі? не хацелі яны хадзіць шляхамі Яго, і ня слухалі закону Яго. І Ён выліў на іх шал гневу Свайго і лютасьць вайны: яна атачыла іх полымем з усіх бакоў, але яны не заўважалі; і гарэла ў іх, але яны не ўразумелі гэтага сэрцам.
ІСАІ 42:17-25 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Павернуцца назад і засаромяцца сорамам тыя, якія спадзяваліся на ідалаў, якія казалі балванам: «Вы — богі нашыя». Глухія, слухайце, і вы, сьляпыя, углядайцеся, каб бачыць! Хто так сьляпы, як слуга Мой, і так глухі, як пасланец Мой, якога Я пасылаю? Хто сьляпы, як дасканалы [Мой]? І хто сьляпы, як слуга ГОСПАДА? Ты бачыў шмат, але не зважаў; меў адкрытыя вушы, але ня чуў. ГОСПАД захацеў дзеля праведнасьці Сваёй узьвялічыць Закон і праславіць [яго]. Але гэты народ абрабаваны і спустошаны, усе яны ў пячорах зьвязаныя і ў вязьніцах замкнёныя; сталіся здабычай, і няма каму выратаваць; яны спустошаныя, і няма каму сказаць: «Аддай!» Хто з вас паслухае гэта, зьверне на гэта ўвагу і пачуе пра будучыню? Хто аддаў Якуба на рабаваньне, і Ізраіль — на спусташэньне? Хіба ня ГОСПАД, супраць Якога мы грашылі, і не хацелі хадзіць шляхамі Ягонымі, і ня слухалі Закону Ягонага? І Ён выліў на яго жар гневу Свайго і жахі вайны; і палала вакол яго, але ён не пазнаў [гэтага]; і паліла яго, але ён ня браў [гэтага] да сэрца.