ДЗЕІ 3:1-12
ДЗЕІ 3:1-12 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Пётр і Ян ішлі разам у храм а дзявятай гадзіне малітвы. І быў чалавек, кульгавы ад улоньня маці ягонай, якога насілі і садзілі кожнага дня каля дзьвярэй храма, што называліся Прыгожымі, прасіць міласьціны ў тых, што ўваходзілі ў храм; ён, убачыўшы Пятра і Яна каля ўваходу ў храм, прасіў у іх міласьціны. Пётр зь Янам, прыгледзеўшыся да яго, сказаў: зірні на нас. І той пільна глядзеў на іх, спадзяючыся атрымаць ад іх што-небудзь. Але Пётр сказаў: срэбра і золата няма ў мяне, а што маю, тое даю табе: у імя Ісуса Хрыста Назарэя ўстань і хадзі. І, узяўшы яго за правую руку, падняў; і раптам умацаваліся ў таго ступакі і калені, і, ускочыўшы, устаў, і пачаў хадзіць, і ўвайшоў зь імі ў храм, пахаджаючы і падскокваючы, і славячы Бога, і ўсе людзі бачылі, як ён хадзіў і славіў Бога; і пазналі яго, што гэта быў той самы, які сядзеў каля Прыгожых дзьвярэй храма дзеля міласьціны, і напоўніліся жахам і зьдзіўленьнем з таго, што сталася зь ім. І як што аздароўлены кульгач не адступаўся ад Пятра і Яна, дык увесь люд у зьдзіўленьні зьбегся да іх у прытвор, называны Саламонавым. Убачыўшы гэта, Пётр сказаў люду: мужы Ізраільскія! што дзівуецеся з гэтага, або чаго глядзіце на нас, быццам мы сваёй сілаю і пабожнасьцю зрабілі так, што ён ходзіць.
ДЗЕІ 3:1-12 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Пётар жа і Ян ішлі разам у сьвятыню а дзявятай гадзіне малітвы. І нейкі чалавек, кульгавы ад чэрава маці сваёй, якога насілі і кожны дзень лажылі ля дзьвярэй сьвятыні, называных Прыгожымі, прасіць міласьціну ў тых, якія ўваходзяць у сьвятыню, убачыўшы Пятра і Яна, што меліся ўвайсьці ў сьвятыню, прасіў у іх міласьціны. А Пётар, які з Янам углядаўся на яго, сказаў: «Паглядзі на нас». Ён жа ўзіраўся на іх, чакаючы нешта ад іх узяць. А Пётар сказаў: «Срэбра і золата няма ў мяне. А што маю, тое даю табе: у імя Ісуса Хрыста з Назарэту ўстань і хадзі!» І, узяўшы яго за правую руку, падняў. І адразу ўмацаваліся ногі і косткі ягоныя, і ён, падскочыўшы, стаў, і хадзіў, і ўвайшоў з імі ў сьвятыню, ходзячы, і скачучы, і хвалячы Бога. І ўвесь народ бачыў яго, як хадзіў і хваліў Бога. І пазналі яго, што ён быў той, які дзеля міласьціны сядзеў ля Прыгожых дзьвярэй сьвятыні; і напоўніліся страхам і зьдзіўленьнем ад таго, што здарылася з ім. А як аздароўлены кульгавы трымаўся Пятра і Яна, увесь народ у здуменьні прыбег да іх у прысенак, называны Салямонавым. Бачачы гэта, Пётар адказаў народу: «Мужы Ізраільцяне! Што зьдзіўляецеся гэтаму, ці што так углядаецеся на нас, нібыта мы сваёю сілай або пабожнасьцю зрабілі, каб ён хадзіў?