انجیل یوحَنا 5

شفای مرد عَلیل

1چند وَخت بعد، یکی از عیدِی یهودِنیا هاد و عیسی اُ شهر اورشلیم چو. 2تِی اورشلیم، حَدِ ’دروازَهِ کَهر‘ حوضی هَه که وَ زابُنِ آرامی اُ آنا ’بِیت‌حِسْدا‘ اَگائِت و پنجتا تالار اُشَه. 3آنکا تعداد زیادی از عَلیلیا اَخَتِدِت، چُنِ کوریا، لَنگیا و فلجیا، و منتظر هادِت هُو تَکون بِخَه. 4اَسِی که گَمون شواَکِه بعد از هر چند وَخت، یَک فرشتَه‌ای از طرف خداوند اَدا و هاوا تَکون اَدَ. اوّلین کسی که بعد از تَکون خَردَهِ هُو تِی حوض اَچو، از هر مَرَضی که اُشهاد شفا شَگِرِت.

5آنکا یَک مردی هاد که سی و هشت سال عَلیل هاد. 6وَختی عیسی اُشدی مِ مَردا مِکا خَتِه و اُشفَهمی که بُری وَختِه آنکائِه، شُ آنا گُت: «تَئِه شفا بِگِرِش؟» 7مرد عَلیلا اُشگُت: «آقا، ما کسی اُمنی که وَختی هُو تَکون اَخَه مُ تِی حوض هُنِسِه، تا دِیام اُ خوم اُ حوض بِرَسِنام، کَسِیدو جلوتَه از ما شُ تِک چِدِ.» 8عیسی شُ آنا گُت: «آپابِش، لیافُت واسِه و رَه اُچا.» 9مِ مَردا جِخُو شفا اُشگِرِت، لیافُش شاسِه و اُ رَه اُفتَه.

مِ رازا، رازِ شنبه مکدّس یهودِنیا هاد. 10پَ یهودِنیا اُ مردی که شفا اُشگِرِتِستاد شُگُت: «اِراز شنبئِه و شرعاً روا نی که لیافُت واسِهِش و بِبرِش.» 11ولی مِ مَردا جواب اُشدَ: «آناکِه شُ ما شفا دَ، شُ ما گُت، ”لیافُت واسِه و رَه اُچا“.» 12آنایا از آنا شُپُرسی: «آناکِه شُ تو گُت ”لیافُت واسِه و رَه اُچا“، کِه هاد؟» 13مردی که شفا اُشگِرِتِستاد اُشنادانِست آنا کِی، اَسِی که عیسی مارَکَهِ جمعیتی که آنکا هاد ناپدید بُستاد.

14هیلَی بعدتَه، عیسی مِ مَردا تِک معبد شاجو و شُ آنا گُت: «بِبِن، بِه تابُدِ، دِگَه گناه مَکو تَ بَتَه از اِ تُ سِرَ نِیاد.» 15مِ مَردا چو و شُ یهودِنیا گُت، مِکِه شُ ما شفا دَ، عیسائِه.»

16وَخاطر هَمِ یهودِنیا اُ عیسی آزار و اذیت شواَکِه، اَسِی که عیسی تِی رازِ شنبه اِ کَریَه‌وا شَکِه. 17ولی عیسی شُ آنایا جواب دَ: «بای آسِمونِنِ ما هَنو کَر اَکو، ما هم کَر اَکنام.» 18وَخاطر هَمِ یهودِنیا بِشتَه از کَبل شُئِست که اُ عیسی بِکشِت، اَسِی که نِه فَکَط کانون راز شنبه‌ئا شُ زِر پا اَنَه، بلکه حتی شَگُت خدا بای مائِه و اُ خوش خاد خدا برابر شَکِه.

کُدرت و اِکتدار پُسِ خدا

19بعد عیسی شُ آنایا گُت: «حکیکتاً، اُ شما اَگام که پُس از خوش اُشناشابِه کَری بِکو، مَ اِکِه کَرِی که اَبِنِه بای آسِمونی اَنجوم اَدَ؛ اَسِی که هر کَری که با اَکو، پُس هم مِ کَرا اَکو. 20اَسِی که با، خاطر پُس شَئِه و هر کَری اَکو اُ آنا نِشو اَدَ و کَرِی گاتتَه از اِ هم اُ آنا نِشو اَدَ تا حیرون بِبی. 21اَسِی که هَموناکِه با اُ مُردَیّا زندَه اَکو و اُ آنایا زندگی اَدَ، هَمونا هم پُس اُ هرکَه اُشبِئِه، زندگی اَدَ. 22با اُ کسی حُکم ناکو، بلکه کُل کَرِ حُکم کِردَ وا شُ پُس دَدِ. 23تَ هَمَه اُ پُس حرمت بِکنِت، هَموناکِه اُ با حرمت اَکنِت. کسی که اُ پُس حرمت ناکو، اُ بایی که اُ آنا اُشفِرِستَدِ هم حرمت اُشنِکِردِ. 24حکیکتاً، اُ شما اَگام، هرکَه کلوم ما اَشناوِ و اُ آناکِه اُشفِرِستَدِستام ایمون دارِ، زندگِنِ اَبَدی اُشَه. آنا محکوم نابِه، بلکه از مرگ اُ زندگی منتقل بُدِ. 25حکیکتاً، اُ شما اَگام، زَمونی اَرَسِه، و هَمِ آلَه هم موکَش رَسِدِ، که مُردَیّا صدای پُسِ خدائا اَشناوِت و کسِی که اَشناوِت زندَه اَدَبِت. 26اَسِی که هَموناکِه با تِی خوش زندگی اُشَه، هَمونا شُ پُس هم عطا کِردِ که تِی خوش زندگی اُشبِه، 27و شُ آنا، اِ اِکتدارا دَدِ که حُکم بِکو، اَسِی که آنا پُسِ انسانِه. 28از اِ حیرون مَبی، اَسِی که زَمونی اَرَسِه که هَمَهِ کسِی که تِی کَبرِت، صداش اَشناوِت 29و دَر دِئِت. آنایاکِه خوبی شُکِردِ، زندَه اَدَبِت که تا اَبَد زندگی بِکنِت، و آنایاکِه بَدی شُکِردِ، زندَه اَدَبِت تَ اُ آنایا حُکم بِبِه. 30ما از خوم هیچ کَری اُمناشابِه بِکنام، بلکه طِبک مِ چِی که اَشناوام حُکم اَکنام و ما عادلانَه حُکم اَکنام، اَسِی که اَزدُمِ خواستَهِ خوم نِهام، بلکه اَزدُمبالَهِ خواستَهِ مِ کسی هام که اُشفِرِستَدِستام.

شاهدِی عیسی

31«اَگَه فَکَط ما دربارَهِ خوم شهادت هاتام، شهادتُم اعتبار اُشنی. 32کَسِیدو هَه که دربارَهِ ما شهادت اَدَ و اَدانام که شهادتُش دربارَهِ ما اعتبار اُشَه. 33شما اُ مُشتی تُنحَد یحیی فِرِستَ و یحیی اُ حکیکت شهادت اُشدَ. 34نِه اِکِه ما شهادت انسانا کَبول بِکنام، بلکه اِ حرفیَه‌وا اَگام تَ شما نجات پیدا بِکنی. 35یحیی یَک چراغی هاد که اَسُت و نور شَدَ، و شما تُئِست یَک مدت تِی نورُش خَش بی. 36ولی ما شهادتی گاتتَه از شهادت یحیی اُمَ، اَسِی که کَرِی که بای آسِمونی شُ دست ما دَدِ تا اُ سراَنجوم بِرَسِنام، یعنی اِ کَریَه‌وا که اَکنام، دربارَهِ ما شهادت اَتِت که بای آسِمونی اُشفِرِستَدِستام. 37مِ بایی که اُشفِرِستَدام، خوش دربارَهِ ما شهادت اُشدَدِ. شما هِسوَخت صداش تُنِشُنُفتِ و هِسوَخت شَکلُش تُنِدِدِ 38و کلوم آنا تِی شما آنِمودِ، اَسِی که اُ کسی که آنا اُشفِرِستَدِ ایمون تُنی. 39شما نوشتَه‌ئِی مکدّسا وَ دِکَّت اَخوانی، اَسِی که گَمون اَکنی اُ واسطَهِ آنا زندگِنِ اَبَدی تُهَه، هَمِ نوشتَه‌یّائِه که دربارَهِ ما شهادت اَتِت. 40ولی تُنائِه حَدِ ما بِلگی تَ زندگی تُبِه.

41«شکوه و جلالا از آدامیا کَبول ناکنام، 42ولی اَدانام که شما محبت خدا تِی دلیاتو نی. 43ما وَ اسم بای آسِمونیم اُندِستام، ولی شما اُ ما کَبول ناکنی. اَگَه کَسِیدو وَ اسم خوش بیاد، اُ آنا کَبول اَکنی. 44چینا تاشابِه ایمون بیاری وَختی که جلال از یَکُدو کَبول اَکنی، ولی اَزدُمبالَهِ جلالی که از طرف خدای یَکتائِه، نِهی؟ 45گَمون مَکنی که حَدِ بای آسِمونی اُ شما متهم اَکنام، آناکِه اُ شما متهم اَکو موسی پیغامبرِه، مِکِه اُ آنا امید تُهَه. 46اَسِی که اَگَه اُ موسی ایمون تُدائو، اُ ما هم ایمون تُدائو، اَسِی که آنا دربارَهِ ما اُشنِوِشتِه. 47ولی اَگَه نوشتَه‌ئِی آنا باور ناکنی، چینا حرفِی ما باور اَکنی؟»

Цяпер абрана:

انجیل یوحَنا 5: LAB

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць