Ліст да Рымлянаў Раздзел 9
Раздзел 9
1 #
2Кар. 1:23
Праўду кажу ў Хрысце, не маню, сведчыць аб гэтым маё сумленне ў Духу Святым,
2што вялікі смутак у мяне і няспынны боль у сэрцы маім.
3Я хацеў бы сам быць адлучаным ад Хрыста за братоў маіх, родных мне паводле цела,
4 #
Вых. 4:22; Лк. 1:72; Дзеі 2:39; Эф. 2:12 якія ёсць ізраэльцы, маючыя ўсынаўленне, і славу, і запаветы, і ўклад законаў, і служэнне Богу, і абяцанні,
5 #
Лк. 3:23
з іх і бацькі, з іх і Хрыстос паводле цела: Ён – Бог па-над усім, дабраславёны навечна. Амін.
6 #
Ян. 8:39; Гал. 6:16; Адкр. 2:9 Гэта не значыць, што слова Божае не здзейснілася. Бо не ўсе, што з Ізраэля, – ізраэльцы.
7 #
Род. 21:12; Ян. 8:33; Гал. 4:23; Геб. 11:11 Ды не ўсе нашчадкі Абрагама яго сыны, але: «Ад Ізаака будуць называцца твае нашчадкі».
8 #
Гал. 4:28
Гэта значыць, што не сыны паводле цела ёсць сынамі Божымі, але сыны абяцання лічацца нашчадкамі;
9 #
Род. 18:10; Геб. 11:11 слова ж абяцання такое: «Прыйду ў той самы час, і ў Сары будзе сын».
10Ды не толькі, але і Рэбэка пачала за адзін раз ад бацькі нашага Ізаака.
11 #
1Пёт. 1:2
Калі яны былі яшчэ не народжаны ды нічога не ўчынілі: ані дабра, ані зла, – каб заставаўся Божы намер адносна выбрання, –
12 #
Род. 25:23
сказана было ёй не дзеля ўчынкаў іх, але дзеля Таго, Хто заклікае: «Старэйшы будзе служыць малодшаму»,
13 #
Мал. 1:2, 3 як напісана: «Якуба Я палюбіў, а Эзава ўзненавідзеў».
14Што скажам на гэта? Няўжо Бог несправядлівы? Ніякім чынам!
15 #
Вых. 33:19
Бо Ён кажа Майсею: «Я пашкадую таго, каго шкадую, ды буду літасцівы да таго, да каго літасцівы».
16Гэта залежыць ані ад таго, хто хоча, ані ад таго, хто намагаецца, але ад Бога міласэрнага.
17 #
Вых. 9:16
Бо ў Пісанні кажа фараону: «Дзеля таго Я паставіў цябе, каб паказаць на табе магутнасць Сваю ды каб абвяшчалася імя Маё па ўсёй зямлі».
18Дык, каго хоча, літуе і, каго хоча, закамяняе.
19А ты скажаш мне: «Чаму тады дакарае? Хто бо зможа супрацівіцца волі Яго?»
20 #
Іс. 29:16; 45:9 Чалавеча! Хто ты такі, каб мог адказваць Богу? Няўжо выраб будзе казаць таму, хто яго зляпіў: «Чаму ты мяне такім зляпіў?»
21 #
2Цім. 2:20
Ці ж ганчар над глінай не мае ўлады, каб з таго самага месіва зрабіць адну пасудзіну для пачэснага ужытку, а другую – для непачэснага?
22 #
1Пёт. 2:8
Што ж, калі Бог, хочучы паказаць гнеў Свой або выявіць магутнасць Сваю, з вялікім цярпеннем ашчаджаў пасудзіны гневу, прызначаныя на загубу,
23 #
Клс. 1:27; 1Тэс. 5:9 ды, каб выявіць багацце славы Сваёй над пасудзінамі міласэрнасці, якія наперад прыгатаваў на славу,
24 #
Лк. 2:32
паклікаў нас не толькі з юдэяў, але таксама з паганаў?
25 #
Ос. 2:23; 1Пёт. 2:10 Як кажа таксама праз Осію: «“Не Мой народ” назаву “Маім народам”, а “Нялюбую” – “Любай”».
26 #
Ос. 1:10
І будзе: на месцы, дзе ім было сказана: “Вы – не Мой народ”, там назавуцца сынамі Бога жывога.
27 #
Іс. 10:22, 23 А Ісая ўсклікае пра Ізраэля: «Хоць бы колькасць сыноў Ізраэля была як пясок марскі, толькі рэшта будзе збаўлена.
28 Бо слова спаўняецца, і рашуча здзейсніцца паводле справядлівасці, Госпад здзейсніць на зямлі Сваё слова без адкладу».
29 #
Іс. 1:9
І як таксама прадказаў Ісая: «Калі б Госпад Сабаот не пакінуў нам нашчадкаў, сталі б мы як Садом ды былі б падобнымі да Гаморы».
30 #
Гал. 2:16; Плп. 3:9; Геб. 11:6 Дык што можам сказаць? Што пагане, якія не імкнуліся да справядлівасці, атрымалі справядлівасць, але справядлівасць, якая ёсць з веры.
31 #
Гал. 5:4
А Ізраэль, імкнучыся да закону справядлівасці, да закону не дайшоў.
32 #
Лк. 2:34; 1Кар. 1:23 Чаму? Бо імкнуўся не з веры, але з учынкаў. Яны спатыкнуліся аб камень спатыкнення,
33 #
Іс. 28:16; Мц. 21:42; 1Пёт. 2:6 як напісана: «Вось жа, кладу на Сіёне камень спатыкнення і камень згаршэння. І ўсякі, хто верыць у Яго, не будзе асаромлены».
Цяпер абрана:
Ліст да Рымлянаў Раздзел 9: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017