Евангелле паводле Марка Раздзел 4
Раздзел 4
1 #
Мц. 13:1; Лк. 8:4 І зноў пачаў навучаць каля мора. І, вось, сабраўся вакол Яго велізарны натоўп, так што Ён, увайшоўшы ў лодку, сядзеў на моры, а ўвесь натоўп стаяў на беразе каля мора.
2І навучаў іх многаму ў прыпавесцях, і казаў ім у Сваёй навуцы:
3«Слухайце. Вось, выйшаў сейбіт на сяўбу.
4І сталася, калі сеяў, адно ўпала пры дарозе, і наляцелі птушкі, і падзяўблі яго.
5Другое ўпала на камяністае месца, дзе не было шмат зямлі, і хутка ўзышло, бо глеба была неглыбокая;
6і, калі паднялося сонца, звяла, бо не мела карэнняў, і высахла.
7А іншае ўпала ў церні, і выраслі церні ды заглушылі яго, і не дало яно плода.
8Яшчэ іншае ўпала на добрую зямлю і дало плод: узышло, і вырасла, і ўрадзіла: адно трыццаць, другое шэсцьдзясят, трэцяе сто».
9І казаў ім: «Хто мае вушы, каб слухаць, хай слухае».
10І, калі Ён застаўся адзін, тыя, што разам з дванаццаццю з Ім былі, пыталіся ў Яго адносна прыпавесцей.
11І казаў Ён ім: «Вам дадзена ведаць таямніцу Валадарства Божага; а тым, якія звонку, усё стаецца ў прыпавесцях,
12 хаця тыя, што глядзяць, глядзяць і не бачаць, і тыя, што слухаюць, слухаюць і не разумеюць, і не навяртаюцца, і не атрымліваюць выбачэнне грахоў».
13І гаворыць ім: «Не разумееце гэтай прыпавесці? А як жа ўсе прыпавесці зразумееце?
14Сейбіт – хто слова сее.
15А тыя, што пры дарозе, дзе сеецца слова, калі пачуюць, зараз прыходзіць шатан і вырывае пасеянае ў сэрцах іх слова.
16А тыя, што на камяністым месцы пасеяны, калі пачуюць слова, прымаюць яго адразу з радасцю,
17 #
Клс. 1:23
але не маюць у сабе кораня, таму нетрывалыя; калі надыдзе прыгнёт або пераслед дзеля слова, зараз жа горшацца.
18А тыя, што ў цернях пасеяны, слухаюць слова,
19 #
Лк. 12:15; 1Цім. 6:9 але клопаты веку гэтага і чары багацця ды прагавітасць да ўсяго іншага навокал, пранікаючы ў іх, заглушаюць слова, і яно не прыносіць плода.
20 #
Ян. 15:2; Рым. 7:4 А што на добрай зямлі пасеяны, гэта тыя, што слухаюць слова і прымаюць ды прыносяць плод: адзін – трыццаць, другі – шэсцьдзясят, а трэці – сто».
21 #
Мц. 5:15; Лк. 8:16 І казаў ім: «Ці на тое прыносіцца свечка, каб паставіць яе пад пасудзіну або пад ложак? Няўжо не на тое, каб была пастаўлена на падсвечніку?
22 #
Мц. 10:26; Лк. 8:17; 1Кар. 4:5 Бо няма нічога таемнага, каб не было аб’яўлена, ды нічога таемнага, каб не стала вядомым.
23 #
Мц. 11:15; Лк. 8:8; Адкр. 3:6 Хто мае вушы, каб слухаць, хай слухае».
24 #
Мц. 7:2; Лк. 6:38; 2Кар. 9:6 Далей казаў ім: «Зважайце на тое, што слухаеце! Якою меркай вы будзеце мераць, такою вам адмераюць ды дададуць вам, якія слухаеце.
25 #
Мц. 13:12; Лк. 8:18 Бо хто мае, таму будзе дададзена, а хто не мае, дык і тое, што мае, адымуць у яго».
26 #
Мц. 13:24
І казаў: «Божае Валадарства такое, як быццам чалавек пасеяў насенне ў зямлю.
27 #
Як. 5:7
І ці ён спіць, ці ўстае ўночы і днём, а насенне ўзыходзіць і расце, і ён не ведае, калі.
28 #
Ян. 12:24; 1Кар. 3:6 Бо зямля сама з сябе родзіць, перш ладыгу, пасля колас, нарэшце поўнае зерне ў коласе.
29 #
Ёэль 3:13; Адкр. 14:14 І, калі ўжо паспее плод, зараз гаспадар запускае серп, бо надышло жніво».
30 #
Мц. 13:31; Лк. 13:18 І казаў: «Да чаго падобна Валадарства Божае? Або якою прыпавесцю выявім гэта?
31Як гарчычнае зерне, калі пасеяна ў зямлю, ёсць найменшым з усіх зерняў на зямлі;
32а калі пасеянае ўзыходзіць, становіцца большым ад усіх гароднін і выпускае галіны вялікія, так што нябесныя птушкі могуць хавацца ў яго засені».
33 #
Мц. 13:34; Ян. 16:12 І ў многіх падобных прыпавесцях Ён прамаўляў ім слова, наколькі маглі яны пачуць,
34 #
Лк. 24:27
ды без прыпавесцей не прамаўляў ім. А вучням Сваім асобна выясняў усё.
35 #
Мц. 8:18; Лк. 8:22 Таго ж дня, калі настаў вечар, гаворыць ім: «Пераплывём на другі бераг».
36Адправіўшы людзей, як Ён быў у лодцы, так і ўзялі Яго; і іншыя лодкі былі з Ім.
37І ўзняўся вялікі вятруга, ды хвалі пачалі біць у лодку, так што лодку залівала.
38 #
Мц. 23:8; Лк. 10:40 А Ён спаў на карме на падушцы. І будзяць тады Яго, і кажуць Яму: «Настаўнік! Ці ж Цябе не рупіць, што мы гінем?»
39 #
Мц. 8:26; Лк. 8:24 І, падняўшыся, прыгразіў ветру ды сказаў мору: «Замоўкні, суцішся!» Дык спыніўся віхор, і стала вялікая ціша.
40 #
Мц. 14:31; Лк. 8:25 І адазваўся да іх: «Чаму вы такія палахлівыя, што не маеце яшчэ веры?»
41 #
Лк. 8:25
А яны састрашыліся вялікім страхам ды казалі адзін аднаму: «Хто ж гэта Такі, што вецер і мора Яго слухаюць?»
Цяпер абрана:
Евангелле паводле Марка Раздзел 4: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017