Кніга Святарская Раздзел 21
Раздзел 21
1 #
Эзэк. 44:25
Далей сказаў Госпад да Майсея: «Гавары святарам, сынам Аарона, і кажы ім: “Хай не занячысціцца святар тым, што дакранаецца да памерлага з народа свайго.
2Хіба толькі да блізкіх сваякоў, гэта значыць да бацькі і маці, сына і дачкі, а таксама брата
3і сястры сваёй, дзяўчыны, што незамужняя, на ёй хай занячысціцца ён.
4І хай не занячысціць сябе святар з прычыны сваякоў жонкі сваёй, каб не зняважыць сябе.
5 #
Святар. 19:27, 28; Паўт. Зак. 14:1; Эзэк. 44:20 Не павінны яны стрыгчы галавы і барады ды на целе сваім не будуць рабіць нарэзаў.
6Святымі будуць яны перад Богам сваім і не будуць паганіць імя Яго, бо яны складаюць агнявыя ахвяры Госпаду і ахвяру хлебную Богу свайму, і таму яны будуць святымі.
7 #
Эзэк. 44:22
Не возьмуць яны за жонку распусніцы або зняслаўленай; ані той, якая адрынута мужам, бо той пасвячоны Богу свайму.
8І будзеш усвячаць яго, бо ён складае хлебную ахвяру Богу свайму. Дык хай будзе ён святы для цябе, бо святы Я, Госпад, Які асвячае вас.
9Калі дачка святара паганіць сябе распустаю, то няславіць імя бацькі свайго; будзе яна спалена ў агні.
10 #
Святар. 6:10
Найвышэйшы святар паміж братоў сваіх, на галаву якога нанесены алей памазання, рукі якога пасвячоныя ў святарства ды які адзеты ў святыя шаты, не будзе распускаць валасоў сваіх і раздзіраць шатаў,
11і не будзе ён набліжацца да ніводнага памерлага, не занячысціцца ён нават з прычыны бацькі свайго і маці.
12 #
Святар. 10:7
Не будзе ён выходзіць са святыні і не апаганіць святога месца Госпадавага, бо ён пасвячоны алеем намашчэння для Бога свайго. Я — Госпад.
13 #
Эзэк. 44:22
За жонку павінен браць ён дзяўчыну.
14Не возьме за жонку ані ўдавы, ані разведзенай, ані зняслаўленай, ані распусніцы, ніводнай з такіх не возьме, але возьме дзяўчыну са сваякоў сваіх.
15І не зняславіць ён семя свайго сярод сваякоў сваіх, бо Я — Госпад, Які асвячае яго”».
16Далей прамаўляў Госпад да Майсея, кажучы:
17«Скажы Аарону: “Ніхто з патомства твайго ва ўсе пакаленні іх, у якога на целе будзе загана, не павінен прыступаць, каб складаць ахвяру хлебную Богу свайму,
18бо ніхто, у каго на целе недахоп, не павінен прыступаць: ані сляпы, ані кульгавы, ані крываносы, ані скалечаны,
19ані хто мае зламаную нагу або зламаную руку,
20ані гарбаты, ані кволы, ані той, хто мае бяльмо на воку, ані карослівы, ані той, хто мае паршу на целе або пашкоджаныя яечкі.
21Ніводзін чалавек з патомства Аарона святара, у якога на целе загана, не павінен прыступаць, каб складаць ахвяру агнявую Госпаду, ані хлебную ахвяру Богу свайму; ён мае загану, не павінен ён прыступаць, каб складаць ахвяру Бога свайго.
22Але можа ён есці хлеб Бога свайго, як з [дароў] найсвяцейшых, так і са святых.
23Толькі не будзе ён падыходзіць да заслоны і не будзе падыходзіць да ахвярніка, бо мае загану, і не павінен ён паганіць святыню Маю, бо Я — Госпад, Які асвячае іх”».
24Майсей сказаў гэта Аарону, сынам яго ды ўсяму Ізраэлю.
Цяпер абрана:
Кніга Святарская Раздзел 21: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017