1-я Кніга Макабэяў 8
8
1І Юда даведаўся аб славе рымлян, што яны магутныя і моцныя, і спагадна прымаюць усіх, хто звяртаецца да іх, і хто прыходзіць да іх, з тымі завязваюць дружбу,
2і што яны надзвычайна дужыя. І расказвалі яму аб іх войнах і аб вялікіх подзвігах, якія паказалі ў Галаціі, як іх перамаглі і прымусілі плаціць даніну,
3і колькі зрабілі яны ў гішпанскай зямлі, каб завалодаць тамтэйшымі руднікамі срэбра і золата;
4і сваёй разумнасцю і цярплівасцю здабывалі кожны край, – хоць той край быў далёка ад іх, – і цароў, якія з канца свету выступалі супраць іх, аж пакуль іх не паразбівалі і не паразілі іх страшным паражэннем; іншыя ж плацілі ім штогод даніну;
5і цароў Кітымскіх, Піліпа і Персэя, а разам і тых, што супраць іх паднялі зброю, падчас вайны сцёрлі і падначалілі іх сваёй уладзе;
6і Антыёх Вялікі, цар Азіі, які ваяваў супраць іх, маючы сто дваццаць сланоў, і коннікаў, і калясніцы, і мноства войска, быў імі разбіты,
7і ўзялі яны яго ў няволю жывым, і прымусілі яго плаціць ім вялікую даніну; як яго самога, так і тых, якія будуць па ім цараваць; даваць заложнікаў і назначанае;
8і Індыю, і Мэдыю, і Лідыю, і частку найлепшых краёў іх узялі ад яго і аддалі цару Эўмэні;
9расказвалі і аб тым, як жыхары Элады пажадалі ісці, каб іх выгубіць,
10яны даведаліся пра гэта і паслалі да іх аднаго кіраўніка, і ваявалі з імі, так што паміж іх было многа забітых, і іх жонкі і дзеці былі ўзяты ў палон, і абрабавалі іх, і зямлю іх прысвоілі сабе; і развалілі іх умацаванні, і іх саміх аж да гэтага дня трымаюць у няволі;
11і кожнае іншае царства і кожны востраў, якія калісьці працівіліся ім, – знішчылі ды ўзялі сабе пад уладу;
12а з прыяцелямі сваімі і з саюзнікамі абыходзяцца па-сяброўску; і падначалілі цароў, якія блізка і далёка знаходзіліся; ды як толькі чулі імя іх, страх браў іх;
13а калі хацелі дапамагчы каму цараваць, той цараваў; а каго хацелі, скідвалі з пасада; і дайшлі яны да вялікай пыхлівасці.
14І пры ўсім гэтым ніхто не ўскладаў вянец ды ніхто не надзяваў пурпур, каб ганарыцца ім:
15і стварылі яны ў сябе раду і штодзень трыста дваццаць чалавек раіліся, разважаючы заўсёды пра народ: як дзейнічаць у супакоі;
16і штогод даручаюць толькі аднаму чалавеку валадарыць над імі і валадарыць над усёй сваёй зямлёй, і ўсе слухаюцца аднаго, і няма між імі зайздрасці і нянавісці.
17 #
2Мак. 4:11
Ды Юда выбраў Эўпалема, сына Ёана, сына Акоса, і Язона, сына Элеазара, і паслаў іх у Рым, каб завязаць з імі сяброўства і саюз
18ды каб знялі з іх ярмо, бо ўбачылі яны, што царства грэкаў знявольвае Ізраэль.
19Ды накіраваліся ў Рым, – а дарога была вельмі далёкая, – і ўвайшлі ў курыю, і так прамовілі:
20«Юда Макабэй і браты яго і народ Юдэйскі паслалі нас да вас заключыць саюз з вамі, і супакой, і каб вы запісалі нас як сваіх саюзнікаў і прыяцеляў».
21І прамова гэта спадабалася ім.
22 #
1Мак. 14:18
Дык вось змест ліста, які яны напісалі на бронзавых табліцах і паслалі ў Ерузалім, каб ён быў ім памяткай супакою і саюзу.
23«Хай добра будзе рымлянам і народу юдэйскаму на моры і на сушы вечна, і меч і вораг хай будуць далёка ад іх.
24Бо калі найперш рымлянам або якому-небудзь з іх саюзнікаў на ўсёй падуладнай ім тэрыторыі будзе пагражаць вайна,
25то народ юдэйскі павінен аказаць ім усім сэрцам дапамогу ў вайне, як запатрабуе ад іх час,
26і ваюючым ворагам хай не будуць даваць, ані дастаўляць хлеб, зброю, срэбра, караблі, як гэта спадабалася Рыму; і хай пільнуюць пастановы іх без аніякай адплаты.
27Падобна ж і калі народу юдэйскаму вайна будзе пагражаць перш, тады рымляне хай памогуць ад душы, наколькі час будзе дазваляць;
28ваюючым ворагам, як спадабалася Рыму, хай не будуць дастаўляць: збожжа, зброю, срэбра, караблі; і прыказанні гэтыя хай пільнуюць без хітрасці».
29Паводле гэтых рашэнняў рымляне так усталявалі свае адносіны з народам Юдэяў.
30Бо калі адны ці другія пасля гэтых рашэнняў захочуць штосьці дадаць або адняць, то будуць гэта рабіць па сваёй волі; і калі яны штосьці дададуць або аднімуць, – гэта будзе нязменным.
31І што да крыўд, зробленых ім царом Дэмэтрыем – напісалі мы яму гэтыя словы: “Чаму на нашых прыяцеляў, саюзнікаў юдэяў, узлажыў ты сваё ярмо?
32Дык калі яшчэ звернуцца да нас супраць цябе, тады ўчынім з імі суд і будзем ваяваць супраць цябе на моры і на сушы”».
Цяпер абрана:
1-я Кніга Макабэяў 8: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017