1-я Кніга Макабэяў 4
4
1І Горгія ўзяў з сабою пяць тысяч чалавек і тысячу адборных коннікаў, і ноччу выйшлі з лагера,
2каб наблізіцца да лагера юдэяў і раптоўна нанесці ім паражэнне; і праваднікамі ім былі людзі з крэпасці.
3І даведаўся пра гэта Юда, і сам з моцнымі накіраваўся, каб напасці на войска царскае, якое размяшчалася ў Эмаусе,
4яшчэ ў той час, калі войска было далёка ад лагера.
5І прыйшоў Горгія ў лагер Юды ноччу, і нікога не знайшоў; ды шукаў іх у гарах, бо сказаў: «Яны ўцякаюць ад нас».
6І на світанні Юда з’явіўся на раўніне з трыма тысячамі чалавек ваяроў; акрамя панцыраў і мечаў не мелі іншай зброі, як хацелі.
7І ўбачылі ўзмоцнены лагер паганаў, і ўзброеных панцырамі, і конніцу вакол іх, і яны былі вывучаныя для бою.
8І Юда сказаў ваярам, якія былі з ім: «Не бойцеся мноства іх, ды не палохайцеся іх нападзення;
9прыгадайце сабе, як у Чырвоным моры збаўлены былі нашы бацькі, калі наганяў іх фараон разам з войскам.
10Ды цяпер усклічма да неба, можа, злітуецца над намі, і ўспомніць пра прымірэнне з бацькамі нашымі, і сёння сатрэ войска гэтае перад намі;
11ды хай ведаюць усе народы, што ёсць Той, Хто адкупляе і ратуе Ізраэля».
12І пагане паднялі свае вочы, і ўбачылі іх, што ішлі насупраць,
13ды выйшлі з лагера і ўступілі ў бой. І тыя, што былі з Юдам, затрубілі ў трубы,
14 #
2Мак. 8:23, 24 і распачалі бой; і пагане былі пабітыя і ўцяклі на раўніну.
15А якія ўцякалі апошнімі, усе загінулі ад меча, гналі іх аж да Газэрона ды аж да раўніны ідумеяў, да Азота і да Ямніі; і пала з іх каля трох тысяч ваяроў.
16І Юда і войска яго вярнуліся з пагоні за імі;
17і сказаў Юда народу: «Не квапцеся на здабычу, бо ідзе вайна супраць нас;
18і Горгія, і яго войска блізка да нас, на гары; аднак зараз станьце супраць ворагаў нашых і перамажыце іх, і тады, напэўна, возьмеце здабычу гэту».
19І калі яшчэ гэта гаварыў Юда, з’явілася якаясьці дружына, што сыходзіла з гары.
20І ўбачыла яна, што іх людзі паўцякалі, і лагер спалілі; бо бачны дым паказваў, што тут сталася.
21Тыя, што гэта зразумелі, надта спалохаліся; а калі на раўніне ўбачылі і войска Юды, гатовае да бою,
22усе ўцяклі ў зямлю чужынцаў.
23 #
2Мак. 8:25
І Юда вярнуўся, каб забраць здабычу з лагера; і ўзялі многа золата і срэбра, а таксама гіяцынту і пурпуру марскога, дый многа багацця.
24І, вяртаючыся, спявалі яны песні, і дабраслаўлялі неба: «Бо Ён добры, і міласэрнасць Яго вечная».
25І ў той дзень здзейснілася вялікае збаўленне Ізраэля.
26А тыя з паганаў, якія ўцалелі, прыйшлі і паведамілі Лісію аб усім, што здарылася;
27ён, выслухаўшы іх, устрывожыўся і паў духам, бо не тое сталася з Ізраэлем, што ён хацеў, і не так выйшла, як яму цар загадаў.
28 #
2Мак. 11:1-12
Ды ў наступным годзе сабраў шэсцьдзесят тысяч адборных пешых ваяроў ды пяць тысяч коннікаў, каб перамагчы іх.
29І прыбылі ў Ідумею, і ў Бэтсуры паставілі лагер; і Юда з дзесяццю тысячамі ваяроў пайшоў насустрач ім.
30 #
1Сам. 14:6-15; 17:48-54 І ўбачыў ён войска моцнае ды стаў маліцца і прасіць: «Дабраславёны Ты, Збаўца Ізраэля! Ты рукою паслугача свайго Давіда зламаў нападзенне магутнага, ды лагер чужынцаў перадаў у рукі Ёнаты, сына Саўла, і збраяносца яго.
31Выдай гэтае войска ў рукі народа Твайго, Ізраэля, каб былі засаромлены ў войску сваім і ў конніцы сваёй.
32Нагані на іх страх і растапі адвагу мужнасці іх, ды хай яны будуць запалоханы паражэннем сваім;
33павалі іх на зямлю мечам тых, якія шануюць Цябе, і хай славяць Цябе гімнамі ўсе, хто ведае Тваё імя».
34І кінуліся тыя і іншыя ў бой, і з войска Лісіі пала пяць тысяч ваяроў, і палі яны ад сваіх супраціўнікаў.
35А Лісія, бачачы, што войска яго адступае, а юдэі адважна наступаюць, гатовыя або на смерць, або на жыццё, адступіў у Антыёхію ды знайшоў ваяроў, каб з большым войскам зноў пайсці ў Юдэю.
36 #
2Мак. 10:1-8
А Юда і яго браты сказалі: «Вось, нашы ворагі знішчаны, хадземце ачысцім святыні і нанава аднавім іх».
37І сабралася ўсё войска, і пайшлі на гару Сіён.
38І ўбачылі яны, што святыня спустошана, і ахвярнік спаганены, і брамы папалены, і панадворак зарос кустамі, як у лесе або на адной з гор, і месцы для святароў зруйнаваны.
39Ды раздзёрлі адзенне сваё, і паднялі вялікі лямант, і галовы пасыпалі попелам,
40і пападалі тварам на зямлю, і затрубілі ў сігнальныя трубы, і прызвалі неба.
41Тады Юда паставіў ваяроў ваяваць супраць тых, што знаходзіліся ў крэпасці, пакуль не ачысціў святыні.
42І падабраў святароў беззаганных, спаганяючых закон;
43і ачысцілі яны святыню, і вынеслі спаганеныя камяні на нячыстае месца.
44І параіліся, што зрабіць з ахвярнікам цэласпалення, які быў спаганены.
45І ўзнікла ў іх добрая думка, каб разбіць яго, каб не было для іх ганьбай тое, што пагане спаганілі яго; і разбурылі ахвярнік,
46і камяні склалі на вызначаным месцы на гары дома, аж пакуль не з’явіўся прарок, каб адказваць за іх.
47 #
Вых. 20:25
І па законе ўзялі неабчасаныя камяні і на ўзор папярэдняга пабудавалі новы ахвярнік.
48І пабудавалі святыню, і тое, што было ўнутры дома, і прысенак асвяцілі.
49І зрабілі новыя святыя пасудзіны, ды ўнеслі каганец, і ахвярнік каджэння, і стол у храм.
50І на ахвярніку ўспалілі кадзіла, і запалілі свечкі на каганцы, і свяцілі яны ў святыні,
51і на стале паклалі хлябы, і павесілі заслоны, і так усё давялі да канца, што рабілі.
52І ў дваццаць пяты дзень дзевятага месяца, гэта значыць месяца Каслеў, сто сорак восьмага года, дваццаць пятага дня дзевятага месяца, усталі перад світаннем
53і ўсклалі ахвяру па законе на ахвярніку цэласпалення новым, які пабудавалі;
54дакладна ў той час і ў той дзень, у які пагане яго спаганілі, у гэты самы дзень ён нанова быў адбудаваны пры спевах песняў, і цытрах, і гуслях, і цымбалах.
55І ўвесь народ паў на твар, і аддалі паклоны, і дабраславілі аж да неба Таго, Хто ім так паспагадаў;
56і восем дзён святкавалі пасвячэнне ахвярніка ды з радасцю ўскладалі ахвяры цэласпалення, і пасвячалі ахвяры збаўлення і пахвалы,
57і фасад святыні аздобілі залатымі вянкамі ды малымі шчытамі, і асвяцілі брамы і памяшканні для святароў ды ўставілі ў іх дзверы.
58І народ ахапіла надта вялікая радасць, і спынілася ганьба з боку паганаў.
59І вось Юда, і браты яго, і ўся супольнасць Ізраэля рашылі, што дзень пасвячэння ахвярніка будуць з весялосцю і радасцю адзначаць з году ў год восем дзён, пачынаючы ад дваццаць пятага дня месяца Каслеў.
60І ў гэты час гару Сіён абвялі мурам і высокімі і моцнымі вежамі, каб часам не напалі пагане і не стапталі, як раней рабілі.
61І размясціў там войска, каб сцераглі яе, ды ўмацаваў яе для абароны Бэтсура, каб народ меў умацаванне ад Ідумеі.
Цяпер абрана:
1-я Кніга Макабэяў 4: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017