Першы ліст да Карынцянаў Раздзел 10
Раздзел 10
1 #
Вых. 13:21, 22; 14:22-29 Не хачу, браты, каб вы не ведалі, што нашы бацькі ўсе былі пад хмараю, і ўсе перайшлі праз мора,
2ды ўсе ахрысціліся ў Майсея ў хмары і ў моры,
3 #
Вых. 16:35; Ян. 6:31 і ўсе спажывалі тую самую духоўную страву
4 #
Вых. 17:6; Ліч. 20:11; Ян. 4:13 і пілі тое самае духоўнае пітво. Пілі, вось, з духоўнай скалы, што ішла за імі, а тая скала – Хрыстос.
5 #
Ліч. 14:29, 30; Юды 5 Але большасць з іх не ўпадабаў Сабе Бог, таму палеглі яны ў пустыні.
6 #
Ліч. 11:4
А гэтыя падзеі сталі прыкладам нам, каб не былі мы ахвотныя да зла, як яны ахвотныя былі.
7 #
Вых. 32:6
Не будзьце таксама, як некаторыя з іх, балванапаклоннікамі, як напісана: «Сеў народ есці, і піць, і весяліцца, і ўзняліся, каб гуляць».
8 #
Ліч. 25:1-18; Адкр. 2:14 І не будзем рабіць распусты, як распуснічалі некаторыя з іх, і ў адзін дзень загінула іх дваццаць тры тысячы.
9 #
Ліч. 21:5, 6 І не будзем выпрабоўваць Хрыста, як і некаторыя з іх выпрабоўвалі ды пагінулі ад змеяў.
10 #
Ліч. 16:41-49
І не наракайце, як і некаторыя з іх наракалі і пагінулі ад нішчыцеля.
11 #
Рым. 15:4
Ды ўсё гэта адбылося з імі для прыкладу і запісана на павучанне для нас, да якіх наблізілася сканчэнне вякоў.
12 #
Рым. 11:20
Значыць, хай той, каму здаецца, што стаіць, глядзіць, каб не ўпаў.
13 #
2Пёт. 2:9; 2Тэс. 3:3; Геб. 12:4 Вас наведала спакуса, ніякая іншая, як чалавечая. Верны ж Бог, Які не дапусціць для вас спакушэння большага, чым можаце вытрымаць, але са спакусай стварае магчымасць яе пераадолець, каб вы маглі выстаяць.
14 #
1Ян. 5:21
Дзеля гэтага, мае найдаражэйшыя, сцеражыцеся ад пакланення ідалам.
15Кажу гэта як разумным. Вы рассудзіце самі тое, што гавару.
16 #
Мц. 26:26; Лк. 22:19; Дзеі 2:42 Келіх дабраславенства, які дабраслаўляем, ці не ёсць удзелам у Крыві Хрыстовай? А хлеб, які ламаем, ці не ёсць удзелам у Целе Хрыстовым?
17 #
Рым. 12:5; Эф. 4:4; Клс. 3:15 Адзін хлеб, таму мы, многія, творым адно цела, бо ўсе мы прычашчаемся ад аднаго хлеба.
18 #
Святар. 7:6
Прыгледзьцеся да Ізраэля паводле цела: ці тыя, што ядуць ахвяры [з ахвярніка], не ёсць удзельнікамі ахвярніка?
19Што ж я кажу? Ці ахвяра, складзеная ідалам, ёсць чымсьці? Або сам ідал ёсць чымсьці?
20 #
Паўт. Зак. 32:17; 2Кар. 6:14 Не! Аднак тое, што пагане ахвяруюць, дэманам ахвяруюць, а не Богу. А я не хацеў бы, каб вы мелі нешта супольнае з дэманамі.
21Не можаце піць з келіха Госпада ды з келіха дэманаў; не можаце быць удзельнікамі Госпадава стала і стала дэманаў.
22Ці ж нам раздражняць Госпада? Ці ж мы дужэйшыя за Яго?
23«Усё мне можна!» Але не ўсё карысна. «Усё мне можна!» Але не ўсё будуе.
24Хай ніхто не шукае таго, што сваё, але кожны – што блізкага.
25Дык усё, што на рынку прадаюць, ежце, не сумняваючыся, дзеля супакою сумлення,
26 бо Госпадава зямля і што напаўняе яе.
27Калі вас запросіць хтосьці з бязверных і захочаце пайсці, дык ежце ўсё, што вам пададуць, без даследавання дзеля сумлення.
28Але калі б хто сказаў вам: «Гэта ахвяра ідалам», – не ежце з увагі на таго, хто перасцярог, ды з увагі на сумленне. Бо Госпадава зямля і што напаўняе яе.
29Маю на ўвазе не тваё ўласнае сумленне, але блізкага. Чаму ж чужое сумленне мела б судзіць маю свабоду?
30Калі я прымаю што з падзякаю, то чаму мяне ліхасловяць за тое, за што я дзякую?
31Дзеля таго ці вы ясце, ці вы п’яце, ці што іншае робіце, усё на хвалу Божую рабіце!
32Не будзьце прычынай згаршэння ані для юдэяў, ані для грэкаў, ані для Царквы Божай.
33Гэтак і я ўсім ва ўсім дагаджаю, не шукаючы сваёй карысці, але карысці для многіх, каб яны былі збаўлены.
Цяпер абрана:
Першы ліст да Карынцянаў Раздзел 10: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Першы ліст да Карынцянаў Раздзел 10
Раздзел 10
1 #
Вых. 13:21, 22; 14:22-29 Не хачу, браты, каб вы не ведалі, што нашы бацькі ўсе былі пад хмараю, і ўсе перайшлі праз мора,
2ды ўсе ахрысціліся ў Майсея ў хмары і ў моры,
3 #
Вых. 16:35; Ян. 6:31 і ўсе спажывалі тую самую духоўную страву
4 #
Вых. 17:6; Ліч. 20:11; Ян. 4:13 і пілі тое самае духоўнае пітво. Пілі, вось, з духоўнай скалы, што ішла за імі, а тая скала – Хрыстос.
5 #
Ліч. 14:29, 30; Юды 5 Але большасць з іх не ўпадабаў Сабе Бог, таму палеглі яны ў пустыні.
6 #
Ліч. 11:4
А гэтыя падзеі сталі прыкладам нам, каб не былі мы ахвотныя да зла, як яны ахвотныя былі.
7 #
Вых. 32:6
Не будзьце таксама, як некаторыя з іх, балванапаклоннікамі, як напісана: «Сеў народ есці, і піць, і весяліцца, і ўзняліся, каб гуляць».
8 #
Ліч. 25:1-18; Адкр. 2:14 І не будзем рабіць распусты, як распуснічалі некаторыя з іх, і ў адзін дзень загінула іх дваццаць тры тысячы.
9 #
Ліч. 21:5, 6 І не будзем выпрабоўваць Хрыста, як і некаторыя з іх выпрабоўвалі ды пагінулі ад змеяў.
10 #
Ліч. 16:41-49
І не наракайце, як і некаторыя з іх наракалі і пагінулі ад нішчыцеля.
11 #
Рым. 15:4
Ды ўсё гэта адбылося з імі для прыкладу і запісана на павучанне для нас, да якіх наблізілася сканчэнне вякоў.
12 #
Рым. 11:20
Значыць, хай той, каму здаецца, што стаіць, глядзіць, каб не ўпаў.
13 #
2Пёт. 2:9; 2Тэс. 3:3; Геб. 12:4 Вас наведала спакуса, ніякая іншая, як чалавечая. Верны ж Бог, Які не дапусціць для вас спакушэння большага, чым можаце вытрымаць, але са спакусай стварае магчымасць яе пераадолець, каб вы маглі выстаяць.
14 #
1Ян. 5:21
Дзеля гэтага, мае найдаражэйшыя, сцеражыцеся ад пакланення ідалам.
15Кажу гэта як разумным. Вы рассудзіце самі тое, што гавару.
16 #
Мц. 26:26; Лк. 22:19; Дзеі 2:42 Келіх дабраславенства, які дабраслаўляем, ці не ёсць удзелам у Крыві Хрыстовай? А хлеб, які ламаем, ці не ёсць удзелам у Целе Хрыстовым?
17 #
Рым. 12:5; Эф. 4:4; Клс. 3:15 Адзін хлеб, таму мы, многія, творым адно цела, бо ўсе мы прычашчаемся ад аднаго хлеба.
18 #
Святар. 7:6
Прыгледзьцеся да Ізраэля паводле цела: ці тыя, што ядуць ахвяры [з ахвярніка], не ёсць удзельнікамі ахвярніка?
19Што ж я кажу? Ці ахвяра, складзеная ідалам, ёсць чымсьці? Або сам ідал ёсць чымсьці?
20 #
Паўт. Зак. 32:17; 2Кар. 6:14 Не! Аднак тое, што пагане ахвяруюць, дэманам ахвяруюць, а не Богу. А я не хацеў бы, каб вы мелі нешта супольнае з дэманамі.
21Не можаце піць з келіха Госпада ды з келіха дэманаў; не можаце быць удзельнікамі Госпадава стала і стала дэманаў.
22Ці ж нам раздражняць Госпада? Ці ж мы дужэйшыя за Яго?
23«Усё мне можна!» Але не ўсё карысна. «Усё мне можна!» Але не ўсё будуе.
24Хай ніхто не шукае таго, што сваё, але кожны – што блізкага.
25Дык усё, што на рынку прадаюць, ежце, не сумняваючыся, дзеля супакою сумлення,
26 бо Госпадава зямля і што напаўняе яе.
27Калі вас запросіць хтосьці з бязверных і захочаце пайсці, дык ежце ўсё, што вам пададуць, без даследавання дзеля сумлення.
28Але калі б хто сказаў вам: «Гэта ахвяра ідалам», – не ежце з увагі на таго, хто перасцярог, ды з увагі на сумленне. Бо Госпадава зямля і што напаўняе яе.
29Маю на ўвазе не тваё ўласнае сумленне, але блізкага. Чаму ж чужое сумленне мела б судзіць маю свабоду?
30Калі я прымаю што з падзякаю, то чаму мяне ліхасловяць за тое, за што я дзякую?
31Дзеля таго ці вы ясце, ці вы п’яце, ці што іншае робіце, усё на хвалу Божую рабіце!
32Не будзьце прычынай згаршэння ані для юдэяў, ані для грэкаў, ані для Царквы Божай.
33Гэтак і я ўсім ва ўсім дагаджаю, не шукаючы сваёй карысці, але карысці для многіх, каб яны былі збаўлены.
Цяпер абрана:
:
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017