ПЕСЬНЯ 6
6
Псн 6
1Куды ж ён пайшоў, твой каханы, жанчына, краса, прыгажуня? Куды ж ухіліўся твой любы, - пашукаем яго з табою!
2Мой каханы ў сад твой спусьціўся, да градак духмяных, каб пасьвіць у садзе і лілеі зьбіраць.
3Адданы мой любы мне, а я - яму; ён пасьвіць сярод лілеяў.
4Прыгожая ты, каханая, нібы Тырца, харошая, як Ерусалім, грозная, нібы полк са сьцягамі!
5Адвядзі ад мяне свае вочы, бо яны хвалююць мяне.
6Твае валасы - нібы козак чародка, што зьбягае з гор Галаадскіх; твае зубы - як статак авечак, што з купальні выходзяць, кожная зь іх прывяла двайнятак, і няма сярод іх бясплоднай,
7як палавінкі граната, шчочкі твае - пад кудзеркамі тваімі.
8Ёсьць шэсьцьдзясят царыц і восемдзесят наложніц і безьліч - дзяўчат;
9ды адна яна, беспахібная, чыстая горлінка; адна яна - дачка ясная ў мацеркі роднай - пагначана ласкаю маці. Убачылі гэта сяброўкі і пахвалілі яе, царыцы і наложніцы - і пахвалілі яе.
10Хто гэта ўзыходзіць, быццам зара, прыгожая, быццам месячык, ясная, нібы сонейка, грозная, нібы полк са сьцягамі?
11Я спусьціўся ў арэхавы сад паглядзець на ўсходы ў даліне, паглядзець, ці лаза зелянее, гранаты ці зацьвілі?
12Ня ведаю, як душа мая вабіла вяльможаў з народу майго.
Цяпер абрана:
ПЕСЬНЯ 6: ББЛ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha