Дык вось, няўжо добрае зрабілася мне сьмертаносным? Зусім не; але грэх, які выявіўся грэхам, бо праз добрае нясе мне сьмерць, так што грэх робіцца занадта грэшным праз запаведзь.
Бо мы ведаем, што закон - духоўны, а я плоцкі, прададзены грэху.
Бо не разумею, што раблю; таму што ня тое раблю, што хачу, а што ненавіджу, тое раблю.
А калі раблю тое, чаго не хачу, дык згаджаюся з законам, што ён добры,
а таму ўжо ня я раблю тое, а грэх, які жыве ўва мне.
Бо ведаю, што ня жыве ўва мне, гэта значыцца, у плоці маёй, добрае; бо жадаць дабра я магу, а рабіць яго - не.
Добрага, якога хачу, не раблю, а ліхое, якога не хачу, раблю.
А калі раблю тое, чаго не хачу, дык ужо ня я раблю тое, а грэх, які жыве ўва мне.