РЫМЛЯНАЎ 10:1-13

Браты! упадабаньне майго сэрца і малітва да Бога за Ізраіля на збавеньне. Бо сьведчу ім, што маюць руплівасьць Божую, а не паводле розуму. Бо, не разумеючы Божай праведнасьці і імкнучыся паставіць сваю праведнасьць, яны не скарыліся праведнасьці Божай; бо канец закона - Хрыстос, дзеля праведнасьці кожнаму веруючаму. Майсей піша пра праведнасьць ад закона: «чалавек, які яго выконвае, жыць будзе ім». А праведнасьць ад веры так кажа: «не кажы ў сэрцы тваім: хто ўзыдзе на неба?» - каб Хрыста зьвесьці; альбо: «хто сыдзе ў бездань?» - каб Хрыста зь мёртвых узьвесьці. А што кажа Пісаньне? «Блізка да цябе слова, у вуснах тваіх і ў сэрцы тваім» - слова веры, якое прапаведуем. Бо калі вуснамі тваімі будзеш вызнаваць Ісуса за Госпада і сэрцам тваім верыць, што Бог уваскрэсіў Яго зь мёртвых, ты выратуешся; бо сэрцам вераць дзеля праведнасьці, а вуснамі вызнаюць на збавеньне. Бо Пісаньне кажа: «кожны, хто верыць у Яго, не пасаромлены будзе». Тут няма розьніцы паміж Юдэем і Элінам, бо адзін Гасподзь ва ўсіх, шчодры да ўсіх, хто Яго заклікае. Бо «кожны, хто пакліча імя Госпада, уратуецца».