ВЫСЛОЎІ 20:1-8

Віно - глумлівае, сікера - шалёная; і кожны, хто захапляецца імі, неразумны. Пагроза царовая - нібы рык ільва: хто дражніць яго, той грэшыць супроць самога сябе. Гонар чалавеку - ухіліцца ад свары; а хто любіць сварыцца - неразумны. Гультай зімою не арэ; жабруе летам - і няма нічога. Помыслы ў сэрцы ў чалавека - глыбокія воды, але чалавек разумны вычэрпвае іх. Многія хваляць чалавека за мілажальнасьць, а хто знойдзе чалавека надзейнага? Праведнік ходзіць у сваёй беспахібнасьці: шчасныя дзеці ягоныя пасьля яго! Цар, які сядзіць на троне правасудзьдзя, разганяе вачыма сваімі ўсё ліхое.