МАРКА 4:3-9

слухайце: вось, выйшаў сейбіт сеяць; і калі сеяў, сталася так, што іншае ўпала ўскрай дарогі, і наляцелі птушкі і падзяўблі тое; іншае ўпала на камяністую мясьціну, дзе няшмат было зямлі, і неўзабаве ўзышло, таму што зямля была там ня глыбокая; а калі ўзышло сонца, завяла і, як ня мела карэньня, засохла; іншае ўпала на церне, і церне вырасла і заглушыла насеньне, яно не дало плоду; а іншае ўпала на добрую зямлю і дало плод, які ўзыйшоў і вырас, і ўрадзіла тое трыццаць, тое шэсьцьдзясят і тое сто. І сказаў ім: хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!