МАЦЬВЕЯ 13:3-9

І гаварыў ім шмат прытчамі, кажучы: вось, выйшаў сейбіт сеяць. І калі сеяў ён, адно ўпала пры дарозе, і наляцелі птушкі і падзяўблі тое; іншае ўпала на мясьціны камяністыя, дзе няшмат было зямлі, і неўзабаве ўзышло, таму што зямля была ня глыбокая. А калі ўзышло сонца, завяла і, як ня мела карэньня, засохла; іншае ўпала ў церне, і вырасла церне і заглушыла яго; іншае ўпала на добрую зямлю і ўрадзіла плод: адно ў сто разоў, а другое ў шэсьцьдзясят, а тое ў трыццаць. Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе!