ЛУКАША 24:36-53

Калі яны казалі пра гэта, Сам Ісус стаў сярод іх і сказаў ім: мір вам. Яны, сумеўшыся і спалохаўшыся, падумалі, што бачаць духа; але Ён сказаў ім: што бянтэжыцеся, і навошта такія думкі ўваходзяць у сэрцы вашыя? Паглядзеце на рукі Мае і на ногі Мае; гэта - Я сам; дакранецеся да Мяне і разгледзьце; бо дух ня мае плоці і касьцей, як бачыце ў Мяне. І сказаўшы гэта, паказаў ім рукі і ногі. А калі яны ад радасьці яшчэ ня верылі і дзіваваліся, Ён сказаў ім: ці ёсць у вас тут якая ежа? Яны падалі Яму частку печанай рыбы і сотавага мёду. І ўзяўшы, еў перад імі. І сказаў ім: вось тое, пра што Я вам казаў, яшчэ калі быў з вамі, што належыць спраўдзіцца ўсяму, напісанаму пра Мяне ў законе Майсеевым і ў прароках і ў псальмах. Тады адчыніў ім розум на ўразуменьне Пісаньняў і сказаў ім: так напісана, і так належала адпакутаваць Хрысту і ўваскрэснуць зь мёртвых на трэйці дзень, і абвешчаным быць у імя Ягонае пакаяньню і дараваньню грахоў ува ўсіх народах, пачынаючы зь Ерусаліма; а вы сьведкі гэтага; і я пашлю абяцанае Айцом Маім на вас; вы ж заставайцеся ў горадзе Ерусаліме, пакуль не прасякнецеся сілаю згары. І вывеў іх вонкі з горада да Віфаніі і, падняўшы рукі Свае, дабраславіў іх. І калі дабраславіў іх, пачаў аддаляцца ад іх і ўзносіцца на неба. Яны пакланіліся яму і вярнуліся ў Ерусалім зь вялікаю радасьцю, і былі заўсёды ў храме, славячы і дабраслаўляючы Бога. Амін.