ЛУКАША 23:1-25

І паднялося ўсё мноства іх, і павялі Яго да Пілата, І пачалі вінаваціць Яго, кажучы: мы знайшлі, што Ён разбэшчвае народ наш і забараняе даваць падатак кесару, называючы Сябе Хрыстом Царом. Пілат спытаўся ў Яго: Ты Цар Юдэйскі? Ён сказаў яму ў адказ: ты кажаш. Пілат сказаў першасьвятарам і народу: я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку. Але яны настойвалі, кажучы, што Ён бунтуе народ, вучачы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі да гэтай мясьціны. Пілат, пачуўшы пра Галілею, спытаўся: хіба Ён Галілеянін? І даведаўшыся, што Ён з вобласьці Ірадавай, паслаў Яго да Ірада, які ў гэтыя дні быў таксама ў Ерусаліме. Ірад, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся, бо даўно жадаў бачыць Яго, таму што шмат чуў пра Яго і спадзяваўся ўбачыць ад Яго які-небудзь цуд, і задаваў Яму многія пытаньні: але Ён нічога не адказваў яму. А першасьвятары і кніжнікі стаялі і зацята вінавацілі Яго. Але Ірад са сваімі воямі, прынізіўшы яго і паглуміўшыся зь Яго, апрануў яго ў сьветлую вопратку і паслаў назад да Пілата. І спрыяціліся ў той дзень Пілат зь Ірадам паміж сабою, бо раней былі ў варожасьці адзін з адным. А Пілат, склікаўшы першасьвятароў і начальнікаў і людзей, сказаў ім: вы прывялі да мяне Чалавека Гэтага, што нібыта разбэшчвае люд; і вось, я пры вас расьсьледаваў і не знайшоў Чалавека Гэтага вінаватым ні ў чым тым, у чым вы Яго вінаваціце; і Ірад таксама: бо я пасылаў Яго да яго; і нічога ня знойдзена ў Ім вартага сьмерці; дык вось, пакараўшы Яго, адпушчу. А яму і трэба было дзеля сьвята адпусьціць і аднаго вязьня. Але ўвесь люд закрычаў: сьмерць Яму! а адпусьці нам Вараву. Варава быў пасаджаны ў цямніцу за ўчыненую ў горадзе смуту і забойства. Пілат зноў узвысіў голас, хочучы адпусьціць Ісуса. Але яны крычалі: укрыжуй, укрыжуй Яго! Ён трэйці раз сказаў ім: якое ж ліха ўчыніў Ён? я нічога вартага сьмерці не знайшоў у Ім; дык вось, пакараўшы Яго, адпушчу. Але яны і далей зь вялікім крыкам дамагаліся, каб Ён быў укрыжаваны; і перамог крык іхні і першасьвятароў. І Пілат разважыў рабіць паводле іхняе просьбы, і адпусьціў ім пасаджанага за смуту і забойства ў цямніцу, якога яны прасілі; а Ісуса аддаў на іхную волю.