Узяўшы Яго, павялі і прывялі ў дом першасьвятара. А Пётр ішоў сьледам зводдаль.
Калі яны расклалі агонь сярод двара і селі разам, сеў і Пётр паміж імі.
Адна служанка, убачыўшы яго каля агню і ўгледзеўшыся ў яго, сказала: гэты быў зь Ім.
Але ён адрокся ад Яго, сказаўшы жанчыне: я ня ведаю Яго.
Неўзабаве потым другі, убачыўшы яго, сказаў: і ты зь іх. Але Пётр сказаў гэтаму чалавеку: не.
Прайшло з гадзіну часу, яшчэ нехта настойліва казаў: сапраўды, і гэты быў зь Ім, бо ён Галілеянін.
Але Пётр сказаў таму чалавеку: ня ведаю, што ты кажаш. І адразу, калі яшчэ гаварыў ён, засьпяваў певень.
Тады Гасподзь, абярнуўшыся, паглядзеў на Пятра; і Пётр згадаў слова Госпада, як Ён сказаў яму: перш чым засьпявае певень, адрачэшся ад Мяне тройчы.
І выйшаўшы вонкі, горка заплакаў.
Людзі, якія трымалі Ісуса, зьдзекі чынілі зь Яго і білі Яго;
і накрыўшы Яго, білі Яго па твары і пыталіся ў Яго: скажы, хто выцяў Цябе?
І шмат іншай кляцьбы вымаўлялі супраць Яго.
І як настаў дзень, сабраліся старэйшыны народу, першасьвятары і кніжнікі, і ўвялі Яго ў свой сынедрыён,
і сказалі: ці Ты Хрыстос? скажы нам. Ён сказаў ім: калі скажу вам, вы не паверыце;
калі ж і спытаюся ў вас, ня будзеце адказваць Мне і не адпусьціце Мяне;
ад сёньня Сын Чалавечы сядзе праваруч сілы Божай.
І сказалі ўсе: дык Ты Сын Божы? Ён адказваў ім: вы кажаце, што Я.
А яны сказалі: якое яшчэ трэба нам сьведчаньне? бо мы самі чулі з вуснаў Ягоных!
Bible App
Bible App for Kids
