ЛУКАША 18:18-30

І спытаўся ў Яго нехта з начальнікаў: Настаўнік добры! што мне рабіць, каб успадкаваць жыцьцё вечнае? Ісус сказаў яму: што ты называеш Мяне добрым? Ніхто ня добры, як толькі адзін Бог. Ведаеш запаведзі: ня чыні пералюбу; не забівай; ня крадзь; ня сьведчы ілжыва; шануй бацьку твайго і маці тваю. А той сказаў: усё гэта захаваў я зь юнацтва майго. Пачуўшы гэта, Ісус сказаў яму: яшчэ аднаго не хапае табе: усё, што маеш, прадай і раздай убогім, і мець будзеш скарб на нябёсах, і прыходзь, і ідзі сьледам за Мною. А ён, пачуўшы гэта, засмуціўся, бо быў вельмі багаты. Ісус, бачачы, як ён засмуціўся, сказаў: як цяжка багатым маетнікам увайсьці ў Царства Божае! бо лягчэй вярблюду прайсьці празь ігольныя вушкі, чым багатаму ўвайсьці ў Царства Божае! Тыя, што чулі гэта, сказалі: хто ж можа ўратавацца? Але Ён сказаў: немагчымае людзям магчымае Богу. А Пётр сказаў: вось, мы пакінулі ўсё і пайшлі сьледам за Табою. Ён сказаў ім: праўду кажу вам: няма нікога, хто пакінуў бы дом, альбо бацькоў, альбо братоў, альбо сёстраў, альбо жонку, альбо дзяцей дзеля Царства Божага, і не атрымаў бы намнога больш у гэты час, і ў век будучага жыцьця вечнага.