ЯНА 10:22-39

А настала тады ў Ерусаліме сьвята абнаўленьня, і была зіма. І хадзіў Ісус у храме, у прытворы Саламонавым. Тут Юдэі абступілі Яго і казалі Яму: ці доўга Табе трымаць нас у няпэўнасьці? Калі Ты Хрыстос, скажы нам шчыра. Ісус адказваў ім: Я сказаў вам, і ня верыце; дзеі, якія твару Я ў імя Айца Майго, яны сьведчаць пра Мяне; але вы ня верыце, бо вы не з авечак Маіх, як Я сказаў вам; авечкі Мае слухаюцца голасу Майго, і Я ведаю іх, і яны ідуць за Мною, і Я даю ім жыцьцё вечнае, і не загінуць вавек, і ніхто ня вырве іх з рукі Мае; Айцец Мой, Які даў Мне іх, найбольшы за ўсіх, і ніхто ня можа адабраць іх з рукі Айца Майго: Я і Айцец - адно. Тут зноў Юдэі схапілі камяні, каб пабіць Яго. Ісус адказваў ім: многа добрых учынкаў паказаў Я вам ад Айца Майго; за які зь іх вы хочаце пабіць Мяне камянямі? Юдэі сказалі Яму ў адказ: не за добры ўчынак хочам пабіць камянямі Цябе, а за блюзьнерства і за тое, што Ты, чалавек, робіш Сябе Богам. Ісус адказваў ім: ці ж не напісана ў законе вашым: «Я сказаў: вы багі»? Калі Ён назваў багамі тых, каму было слова Божае, і ня можа парушыцца Пісаньне, - ці Таму, Каго Айцец асьвяціў і паслаў у сьвет, вы кажаце «блюзьнерыш», бо Я сказаў: Я Сын Божы? калі Я не твару дзеяў Айца Майго, ня верце Мне; а калі твару, дык калі ня верыце Мне, верце ўчынкам Маім, каб даведацца і паверыць, што Айцец ува Мне і Я ў Ім. Тады зноў намышлялі схапіць Яго, але Ён ухіліўся ад рук іхніх