ГАБРЭЯЎ 7:11-17

І вось, калі б дасканаласьць дасягалася празь лявіцкае сьвятарства, - бо зь ім спалучаны закон народу, - дык якая яшчэ была б патрэба зьяўляцца іншаму сьвятару па чыне Мелхісэдэка, а не па чыне Абрагамавым звацца? Бо зь пераменаю сьвятарства павінен перамяніцца і закон, бо Той, пра Якога гаворыцца гэта, належаў да іншага роду, зь якога ніхто ня служыў каля ахвярніка; бо вядома, што Гасподзь наш зазьзяў з роду Юдавага, пра які Майсей нічога не сказаў адносна сьвятарства. І гэта яшчэ ясьней відаць з таго, калі ў падабенстве Мелхісэдэкавым паўстае сьвятар іншы, які стаўся такім не паводле закона запаведзі цялеснай, а з моцы жыцьця няспыннага. Бо засьведчана: «Ты сьвятар навекі па чыне Мелхісэдэка».