ГАБРЭЯЎ 10:19-39

І вось, браты, маючы адвагу ўваходзіць у сьвяцілішча праз Кроў Ісуса Хрыста, шляхам новым і жывым, які Ён зноў адкрыў нам праз заслону, гэта значыцца, праз плоць Сваю, і маючы вялікага Сьвятара над домам Божым, прыступайма са шчырым сэрцам, з поўнаю вераю, крапленьнем ачысьціўшы сэрцы ад пахібнага сумленьня, і абмыўшы цела вадою чыстаю, будзем трымацца вызнаньня надзеі непахісна, бо верны Той, Хто абяцаў; будзем уважлівыя адно да аднаго, заахвочваючы ў любові і добрых учынках; ня будзем пакідаць сходу свайго, як гэта ў некаторых у звычаі; а будзем намаўляць адно аднаго, і тым болей, чым выразьней бачыце набліжэньне дня таго. Бо, калі мы, атрымаўшы спазнаньне ісьціны, самахоць грэшым, дык не застаецца больш ахвяры за грахі, а нейкае страшнае чаканьне суду і лютасьці вагню, гатовага зжэрці супраціўцаў. Калі чалавек, які адкінуў закон Майсееў, пры двух і трох сьведках, безь мілажалю караецца сьмерцью, дык наколькі ж цяжэйшае, думаеце, кары варты будзе той, хто топча Сына Божага і не ўважае за сьвятыню Кроў запавета, якою асьвечаны, і Духа мілаты абражае? Мы ведаем Таго, Хто сказаў: «у Мяне адпомста, Я аддам, кажа Гасподзь». І яшчэ: «Гасподзь будзе судзіць народ Свой». Страшна трапіць у рукі Бога жывога! Успомніце ранейшыя дні вашыя, калі вы, дасьведчаныя, вытрымалі вялікі подзьвіг пакутаў, то самі сярод глумленьня і зьдзекаў, служачы відовішчам іншым, то будучы супольнікамі тых, што гэта зазналі; бо вы і маім кайданам спагадалі, і рабунак маёмасьці вашай прымалі з радасьцю, ведаючы, што ёсьць у вас на нябёсах маёмасьць лепшая і непрамінушчая. Дык не пакідайце спадзяваньня вашага, якое мае атрымаць вялікую аддзяку. Цярплівасьць патрэбна вам, каб, выканаўшы волю Божую, атрымаць абяцанае; «яшчэ крыху, зусім крыху, і Той, Хто мае прыйсьці, прыйдзе і не забавіцца. Праведны вераю жыць будзе; а калі хто завагаецца, ня хінецца да таго душа Мая». А мы ня з тых, што вагаюцца на пагібель, а стаім у веры на ратунак душы.