ГАБРЭЯЎ 10:10-23

Па гэтай вось волі асьвечаныя мы аднаразовым прынясеньнем Цела Ісуса Хрыста. І кожны сьвятар штодзень стаіць у служэньні і шмат разоў прыносіць адны і тыя самыя ахвяры, якія ніколі ня могуць зьнішчыць грахоў. А Ён, прынёсшы адну ахвяру за грахі, назаўсёды сеў праваруч Бога, чакаючы потым, пакуль ворагі Ягоныя будуць пакладзены «падножжам ног Ягоных». Бо Ён адным прынашэньнем назаўсёды зрабіў дасканалымі тых, хто асьвячаецца. Пра гэта сьведчыць вам і Дух Сьвяты; бо сказана: «вось запавет, які завяшчаю ім пасьля тых дзён, кажа Гасподзь: увяду законы Мае ў сэрцы іхнія, і ў думках іхніх напішу іх, і грахоў іхніх і беззаконьняў іхніх не ўзгадаю больш». А дзе ёсьць дараваньне грахоў, там не патрэбнае прынашэньне за іх. І вось, браты, маючы адвагу ўваходзіць у сьвяцілішча праз Кроў Ісуса Хрыста, шляхам новым і жывым, які Ён зноў адкрыў нам праз заслону, гэта значыцца, праз плоць Сваю, і маючы вялікага Сьвятара над домам Божым, прыступайма са шчырым сэрцам, з поўнаю вераю, крапленьнем ачысьціўшы сэрцы ад пахібнага сумленьня, і абмыўшы цела вадою чыстаю, будзем трымацца вызнаньня надзеі непахісна, бо верны Той, Хто абяцаў