2 ЦАРСТВАЎ 22:1-25

І засьпяваў Давід песьню Госпаду ў дзень, калі Гасподзь выбавіў яго ад рукі ўсіх ворагаў і ад рукі Саўла, і сказаў: Гасподзь - цьвярдыня мая і моц мая і збаўца мой. Бог мой - скала мая; на Яго я спадзяюся; шчыт мой, рог выратаваньня майго, агароджа мая і прытулак мой; Ратаўнік мой, ад бедаў Ты выбавіў мяне! Паклічу Госпада, Якому шчыра пакланяюся, і ад ворагаў маіх выратуюся. Агарнулі мяне хвалі сьмерці, і патокі беззаконьня напалохалі мяне; ланцугі пекла аблеглі мяне, і сеткі сьмерці аблыталі мяне. Але вось у цеснаце маёй я паклікаў Госпада і Бога майго і заклікаў, і Ён пачуў з харомаў Сваіх голас мой, і енк мой дайшоў да слыху Яго. Затрэслася, закалыхалася зямля, задрыжалі і парушыліся асновы нябёсаў, бо разгневаўся на іх Гасподзь. Падняўся дым ад гневу Яго і з вуснаў Яго агонь пажыральны; жарнае вугольле сыпалася ад Яго. Нахіліў Ён нябёсы і сышоў; і морак пад нагамі ў Яго; і сеў на херувімаў, і паляцеў, і панёсься на крылах ветру; і моракам пакрыў Сябе, як ценем, згусьціўшы воды хмар нябесных; ад бляску прад Ім разгаралася вугольле вогненнае. Загрымеў зь нябёсаў Гасподзь, і Ўсявышні даў голас Свой; пусьціў стрэлы і расьсеяў іх; бліснуў маланкаю і зьнішчыў іх. І адчыніліся крыніцы мора, агаліліся асновы сусьветныя ад грознага голасу Госпада, ад подыху духу гневу Яго. Працягнуў Ён руку з вышыні і ўзяў мяне, і дастаў мяне з водаў многіх; выбавіў мяне ад ворага майго моцнага, ад ненавісьнікаў маіх, якія былі мацнейшыя за мяне. Яны паўсталі на мяне ў дзень бедства майго; але Гасподзь быў апораю мне і вывеў мяне на прасторнае месца, выбавіў мяне, бо Ён дабраволіць мне. Даў мне Гасподзь па праўдзе маёй, па чысьціні рук маіх узнагародзіў мяне. Бо я захоўваў шляхі Госпада і ня быў грэшны прад Богам маім, бо ўсе запаведзі Яго перад мною, і ад пастановаў Яго я не адступаў, і быў беззаганны прад Ім, і пільнаваўся, каб не зграшыць мне. І даў мне Гасподзь па праўдзе маёй, па чысьціні маёй прад вачыма Яго.