Але скажа хто-небудзь: як уваскрэснуць мёртвыя? і ў якім целе яны прыйдуць?
Неразумны! тое, што ты сееш, не ажыве, калі не памрэ;
і калі ты сееш, дык сееш ня цела будучае, а голае зерне, якое будзе, пшанічнае або іншае якое;
але Бог дае яму цела як хоча, і кожнаму семені сваё цела.
Ня ўсякая плоць, але інакшая плоць у людзей, інакшая плоць у жывёлін, інакшая ў рыб, інакшая ў птушак.
Ёсьць целы нябесныя і целы зямныя: але інакшая слава ў нябесных, інакшая ў зямных;
інакшая слава ў сонца, інакшая слава ў месяца, інакшая ў зорак; і зорка ад зоркі розьніцца славаю.
Так і пры ўваскрэсеньні мёртвых; сеецца ў тленьні, паўстае ў нятленьні;
сеецца ў няславе, паўстае ў славе; сеецца ў немачы, паўстае ў сіле;
сеецца цела душэўнае, паўстае цела духоўнае. Ёсьць цела душэўнае, ёсьць цела і духоўнае.
Так і напісана: «першы чалавек Адам стаўся душою жывою»; а апошні Адам ёсьць дух жыватворчы.
Але ня духоўнае раней, а душэўнае, потым духоўнае.
Першы чалавек - зь зямлі, і зямны; другі чалавек - Гасподзь - зь неба.
Які зь зямлі, такія зямныя; і які нябесны, такія і нябесныя;
і як мы насілі вобраз зямнога, так будзем насіць і вобраз нябеснага.
Але тое скажу вам, браты, што плоць і кроў ня могуць успадкаваць Царства Божага, і тленьне ня спадкуе нятленьня.
Я кажу вам тайну, ня ўсе мы памрэм, але ўсе пераменімся;
раптам, у імгненьне вока, пры апошняй трубе; бо затрубіць, і мёртвыя ўваскрэснуць нятленьнымі, а мы пераменімся;
бо тленнае гэтае мае апрануцца ў нятленнае, і сьмяротнае гэтае - апрануцца ў несьмяротнасьць.
Калі ж тленьне гэтае апранецца ў нятленнасьць і сьмяротнае гэтае апранецца ў несьмяротнасьць, тады збудзецца слова напісанае: «паглынута сьмерць перамогаю.
Сьмерць! дзе тваё джала? пекла! дзе твая перамога?».
А джала сьмерці - грэх; а сіла грэху - закон.
Дзякаваць Богу, Які даў нам перамогу Госпадам нашым Ісусам Хрыстом.
Дык вось, браты любасныя, будзьце цьвёрдыя, непахісныя, заўсёды майце посьпех у справе Гасподняй, ведаючы, што праца вашая не змарнее перад Госпадам.