Нагадваю вам, браты, Дабравесьце, якое я зьвеставаў вам, якое вы і прынялі, у якім і ўмацаваліся,
якім і ратуецеся, калі настаўленьне памятаеце так, як я зьвеставаў вам, калі толькі ня марна ўверавалі.
Бо я найперш перадаў вам, што і сам прыняў, гэта значыцца, што Хрыстос памёр за грахі нашыя, паводле Пісаньня,
і што ён пахаваны быў і што ўваскрэс на трэйці дзень, паводле Пісаньня,
і што зьявіўся Кіфу, потым дванаццаці;
потым зьявіўся больш чым пяці сотням братоў у адзін час, зь якіх большая частка дагэтуль жывуць, а некаторыя і спачылі;
потым зьявіўся Якаву, таксама ўсім апосталам;
а пасьля ўсіх зьявіўся і мне, як нейкаму вылюдку.
Бо я найменшы з апосталаў, і ня варты называцца апосталам, бо гнаў Царкву Божую.
Але зь мілаты Божае я ёсьць тое, што ёсьць; і мілата Ягоная ўва мне ня была марная, але я болей за іх усіх папрацаваў; ня я, зрэшты, а мілата Божая, якая са мною.
І вось, ці то я, ці яны, мы так прапаведуем, і вы так уверавалі.
Калі пра Хрыста прапаведуецца, што Ён паўстаў зь мёртвых, дык як некаторыя з вас кажуць, быццам няма ўваскрэсеньня зь мёртвых?
Калі няма ўваскрэсеньня зь мёртвых, дык і Хрыстос не ўваскрэс;
а калі Хрыстос не ўваскрэс, дык і пропаведзь нашая марная, марная і вера ваша.
Пры гэтым мы сталіся б тады і непраўдзівымі сьведкамі пра Бога, бо сьведчылі б пра Бога, што Ён уваскрэсіў Хрыста, Якога Ён не ўваскрэшваў, калі, гэта значыцца, мёртвыя не ўваскрасаюць;
бо, калі мёртвыя не ўваскрасаюць, дык і Хрыстос не ўваскрэс;
а калі Хрыстос не ўваскрэс, дык вера ваша марная; вы яшчэ ў грахах вашых;
таму і памерлыя ў Хрысьце загінулі.
І калі мы ў гэтым толькі жыцьці спадзяёмся на Хрыста, дык мы самыя няшчасныя з усіх людзей.
Але Хрыстос уваскрэс зь мёртвых, першынец з памерлых.