ФІЛІПЯНАЎ 1:20-30

паводле спадзяваньня і надзеі маёй, што я ні ў чым ня буду асаромлены, але з усёй адвагай, як заўсёды, гэтак і цяпер, будзе ўзьвялічаны Хрыстос у целе маім, ці то жыцьцём, ці то сьмерцю. Бо для мяне жыцьцё — Хрыстос, і сьмерць — набытак. А як жыцьцё ў целе [дае] плод маёй справе, ня ведаю, што і выбраць. Бо цягне адно і другое. Маю жаданьне разьвязацца і быць з Хрыстом, і гэта нашмат лепш, а заставацца ў целе больш патрэбна дзеля вас. І я напэўна ведаю, што застануся і затрымаюся з усімі вамі дзеля вашага посьпеху і радасьці веры, каб пахвала вашая ў Хрысьце Ісусе памнажалася ў-ва мне, калі зноў прыйду да вас. Толькі жывіце дастойна Эвангельля Хрыстовага, каб мне, ці як прыйду і ўбачу вас, ці адсутны, чуць пра вас, што вы стаіцё ў адным духу, змагаючыся аднадушна за веру Эвангельскую і ані ў чым не палохаючыся супраціўнікаў. Гэта для іх ёсьць доказ загубы, а для вас — збаўленьня, і гэта ад Бога, бо вам дадзена дзеля Хрыста ня толькі верыць у Яго, але і цярпець дзеля Яго, маючы такое самае змаганьне, якое вы бачылі ў-ва мне і цяпер чуеце пра мяне.