І сталася, калі Ісус скончыў усе гэтыя словы, сказаў вучням Сваім:
«Вы ведаеце, што праз два дні будзе Пасха, і Сын Чалавечы будзе выдадзены на ўкрыжаваньне».
Тады сабраліся першасьвятары, і кніжнікі, і старшыні народу на панадворак першасьвятара на імя Каяфа.
І радзіліся яны, каб узяць Ісуса подступам і забіць.
Але казалі: «Ня ў сьвята, каб ня сталася замяшаньня ў народзе».
А Ісус быў у Бэтаніі, у доме Сымона пракажонага.
Падыйшла да Яго жанчына, якая мела алябастравы збанок міра шматкаштоўнага, і выліла на галаву Ягоную, калі Ён узьлягаў.
Убачыўшы гэта, вучні Ягоныя абурыліся, кажучы: «Навошта гэткае марнаваньне?
Бо можна было добра прадаць гэтае міра і раздаць убогім».
А Ісус, зразумеўшы гэта, сказаў ім: «Што робіце прыкрасьць жанчыне? Бо яна добры ўчынак зрабіла дзеля Мяне.
Бо ўбогіх заўсёды маеце з сабою, а Мяне не заўсёды маеце.
Бо выліўшы міра гэтае на цела Маё, яна ўчыніла гэта на пахаваньне Маё.
Сапраўды кажу вам: дзе толькі будзе абвешчана Эвангельле гэтае ў-ва ўсім сьвеце, будзе сказана і пра тое, што яна зрабіла, на ўспамін пра яе».
Тады пайшоў адзін з Дванаццаці, называны Юда Іскарыёт, да першасьвятароў.
Ён сказаў: «Што хочаце мне даць, і я вам выдам Яго?» А яны паставілі яму трыццаць срэбнікаў.
І з таго часу ён шукаў нагоды, каб выдаць Яго.
А ў першы дзень Праснакоў падыйшлі вучні да Ісуса, кажучы Яму: «Дзе хочаш падрыхтаваць Табе есьці Пасху?»
Ён жа сказаў: «Ідзіце ў горад да такога і такога і скажыце яму: “Настаўнік гаворыць: 'Час Мой блізкі; у цябе ўчыню Пасху з вучнямі Маімі'”».
І зрабілі вучні, як загадаў ім Ісус; і падрыхтавалі Пасху.