ЭКЛЕЗІЯСТ 2:1-8

ЭКЛЕЗІЯСТ 2:1-8 БББ

Сказаў я ў сэрцы маім: “Вось жа цяпер паспрабую радасьць і пагляджу на тое, што добрае”, але гэта таксама марнасьць. Пра сьмех сказаў я: “Шаленства!”, і пра радасьць: “Што яна зробіць?” Вырашыў я ў сэрцы маім дазволіць целу майму віно, але каб сэрца маё кіравалася мудрасьцю, і трымацца глупоты, аж пакуль ня ўбачу, што добра для сыноў чалавечых, каб рабіць пад сонцам у палічаных днях жыцьця свайго. Я павялічыў справы свае: пабудаваў сабе дамы і пасадзіў для сябе вінаграднікі, залажыў для сябе сады і гаі, і пасадзіў у іх усялякіх дрэваў пладовых, і зрабіў сабе сажалкі з вадою, каб напойваць лес, у якім растуць дрэвы. Я набыў нявольнікаў і нявольніц, і чэлядзь была ў мяне, таксама статкі валоў і чароды авечак былі ў мяне большыя, чым у-ва ўсіх, што былі раней за мяне ў Ерусаліме. Я назьбіраў сабе таксама срэбра і золата, і каштоўнасьці валадароў і акругаў; завёў сьпевакоў і сьпявачак, і асалоду сыноў чалавечых, мноства наложніцаў.