Папулярныя біблейскія вершы з انجیل لوقا 21

Падзяліцца

ولی همیشَه بیدار بی و دعا بِکنی تا کُوّت تُبِه از هَمَهِ اِ اتفاکِی که وَزودی اَفتِه، بِگُروخی و تِی حضور پُسِ انسان وَایستی.»

«ولی حَواستو اُ خوتو بِه که نِکو کَلبتو وَ عیاشی و مَستی و نگرونی اُ کَرِی اِ دُنیَه‌وا ساگی بِبِه و آن رازا چُنِ تَلَه یَکدَفَه تُن لِی سِرَ بِفتِه.

وَ صبر و تحملتو، جونتو نجات اَتی.

اَسِی که ما اُ شما کُدرت حرف زادَ و حکمتی اَتام که هیچ‌یَک از دشمنیاتو شُنِشابِه جلووُش وَایستِت یا خاد آنا مخالفت بِکنِت.

آسِمو و زِمی از بین اَچِه ولی حرفِی ما هِسوَخت از بین ناچِه.

«نِشونَه‌ئِی تِی خورشید، ماه و اِستَرَیّا وَدی اَبِه و لِی زِمی ملتیا از غرّش دریا و موجیا پریشون اَبِت. مردم از تِرس و فکر اِکِه چه بَلایی سِرِ دنیا اَدا از هوش اَچِت، اَسِی که کُدرتِی آسِمونیا اَلَرزِت. مِ موکَوا آنایا اُ پُسِ انسان اَبِنِت که وَ کُدرت و شکوه و جلالی گات تِی اَبری اَدا.

هَمَه وَخاطر اسم ما از شما متنفر اَبِت.

زلزلَه‌ئِی گاتی اَدا، تِی جَئِی مختلف کَحطِنیا و طاعونیا اَدا. اتفاکِی وحشتناک اَفتِه، و از آسِمو نِشونَه‌ئِی گات وَدی اَبِه.

وَختی خبر جنگیا و جِنجالیا اَشناوی، مَتِرسی. اَسِی که اوّل باید اِ اتفاکیَه‌وا بِفتِه، ولی وَ اِ زودِنیا آخر زَمون نابِه.» بعد عیسی شُ آنایا گُت: «ملتی وَ ضد ملتی دِگَه و پادشاهِنی وَ ضد پادشاهِنِ دِگَه بلند اَدَبِه.

«نِشونَه‌ئِی تِی خورشید، ماه و اِستَرَیّا وَدی اَبِه و لِی زِمی ملتیا از غرّش دریا و موجیا پریشون اَبِت. مردم از تِرس و فکر اِکِه چه بَلایی سِرِ دنیا اَدا از هوش اَچِت، اَسِی که کُدرتِی آسِمونیا اَلَرزِت.

بعد عیسی شُ آنایا گُت: «ملتی وَ ضد ملتی دِگَه و پادشاهِنی وَ ضد پادشاهِنِ دِگَه بلند اَدَبِه.

عیسی جواب اُشدَ: «حَواستو بِه که گمراه نِبی؛ اَسِی که خیلیا وَ اسم ما دِئِت و اَگائِت: ”ما مِ هام“ و ”زَمون موعود رَسِدِ“. اَزدُمبالَهِ آنایا مَچی.