Папулярныя біблейскія вершы з Markus 2

Падзяліцца

Diär Jesus dit hjert, said hi tö jam: “Di Starken ha nīn Meister nödig, mar di Krånken. Ik sen kjemmen, om di Senders tö Bekiring tö röppen, mar ek di Rogtfardigen.

Mar diär Jesus jår Glōw såg, said hi tö di van di Jigt plåget: “Min Seen din Send es di foriwen.”

En hi said tö jam: “Di Sabbath es om di Mensk sin wel måket, en ek di Mensk om di Sabbaths wel.

En diär ja voar di Kär Lid ek tö höm kom küd, brok ja dit Tåk of, diär hi wiär, en diär ja dit ofbreken hed, let ja dit Bǟd diäl, diäron di van di Jigt plåget leid.

Mar om dat I wēt, dat di Menskenseen Magt hēd, üp Warld di Send tö foriwen, said hi tö di van di Jigt plåget: Ik si di, stūn âp, nem din Bäd, en gung tüs.

Wat es legter tö sien tö di, diär van di Jigt plåget ud: “Din Send es di foriwen; of: “Stūn âp, nem din Bäd, en gung?

En metjens stönd hi âp, nōm sin Bǟd, en ging üt voar alle Lid, sa dat ja forfirt wåd, en priset Gott, en said: “Sa wat ha wü jit nemmer sen.”