Папулярныя біблейскія вершы з Matthäus 26

Падзяліцца

Wåke, en bödige, dat I ek ön Forsjuk råke. Di Geist es wellig, mar dit Flēsk es swak.

Diär said Jesus tö jam: “Min Seel es bedrüwwet hen tö min Doad, tēw hjir, en wåke me mi.”

En hi ging en litjet voarüt, fǟl diäl üp sin Ansegt, en bödigt en sprok: Min Våder est mögelk, da let dös Kelk mi forbi gung; dag ek üs ik wel, mar sa üs-t din Wel es.

Dit es min Blöd van di ni Forbünd, wat forgöten ūd foar Vulen tö Foriwing van Send.”

Wilt ja jit ēt, nōm Jesus en Stek Broad, en diär hi-t segen-t hed, brok hi-t entau en jåw sin Lirlings en said: Nem, en īt! Dit es min Likhäm.

Uk nōm hi di Kelk, en diär hi danket hed, jåw hi jam di en sprok: “Drink altermål diärvan.

En hi kâm tö sin Lirlings en foand jam ön Slīp, en said tö Petrus: “Kjen I dag ek jen Stünd me mi wåke?”

Ik si ju: “Ik wel van nü of ön ek moar van dös Frügt van di Wīnbōm drink, voar di Dai, wan ik en van ni drink me ju ön min Våders Könningrik.”

Diär tågt Petrus om dit Urd van Jesus, diär hi tö höm said: “Jer dat di Hoan kräd, wedt dü mi trimol forlögnet hå.” En hi ging üt dit Hüs, en skroalet betterlik.

Stūn âp, let üs gung, lukke hjir, hi es nai bi, diär mi forrat.

Diär sprok Jesus tö höm. Steek din Swǟrt weder ön sin Plåts, for hokken dit Swǟrt nemt, di skel dör dit Swǟrt omkom.