ከ{{ምዕራፍ}} ታዋቂ የመጽሐፍ ቅዱስ ጥቅሶች

ያጋሩ

Мәхәббәт түземле, шәфкатьле, көнләшми, мактанмый, тәкәбберләнми, дорфа түгел, үз файдасын эзләми, ярсымый, яман эшләрне истә тотмый.

Ул бөтенесенә түзә, бар нәрсәгә ышана, һәрчак өметләнә, барысына сабыр итә.

Мәхәббәт гаделсезлеккә сөенми, киресенчә, хакыйкатькә шатлана.

Ә менә бу өч нәрсә – иман, өмет, мәхәббәт – мәңге яшәр. Алар арасында иң бөеге исә – мәхәббәт.

Пәйгамбәрлек итүләр тукталыр, телләр тынып калыр, белемнәрнең кирәге калмас, мәхәббәт исә беркайчан бетмәс.

Әгәр кешеләр телендә, хәтта фәрештәләр телендә сөйләшә белеп тә, күңелемдә мәхәббәт яшәмәсә, мин бакыр яңгыравы яки тәлинкә чыңы кебек булыр идем.

Әгәр пәйгамбәрлек сәләтем булса да, барлык серләрне һәм һәртөрле гыйлемнәрне белсәм дә, таулар күчерерлек иманым булса да, күңелемдә мәхәббәт яшәмәсә, мин бер буш нәрсә булыр идем.

Әгәр бөтен мөлкәтемне өләшеп, тәнемне яндырырга тапшырсам да, күңелемдә мәхәббәт яшәмәсә, миңа берни ярдәм итә алмас.

Кечкенә чакта мин балаларча сөйләдем, балаларча уйладым, балаларча фикер йөрттем, ә инде үсеп җиткәч, бала вакыттагы эшләр артта калды.