Sailm Dhaibhidh 4
4
Salm 4
1O thusa Dhia ud m'ionracais,
èisd rium tràth èigheam riut;
'S tu dh'fhuasgail orm 's mi ann an teinn;
fòir orm, is èisd mo sgread.
2Mo ghlòir cia fhad, a chlann nan daoin',
gu nàire chaochlas sibh,
A' tabhairt gràidh do dhìomhanas,
is leanas breugan ribh?
3Biodh agaibh fios gun d'roghnaich Dia
dha fhèin an duine naomh;
Nuair dh'èigheas mi, bheir e gu beachd
sàr-èisdeachd do mo ghlaodh.
4Biodh eagal oirbh 's na dèanaibh lochd:
labhraibh ri ur cridh' fhèin,
Gu h‑uaigneach air ur leapaichean
bibh tosdach mar an ceudn'.
5Deagh ìobairt thaitneach thugaibh uaibh,
don ionracas a‑ghnàth;
'S ur dòchas cuiribh ann an Dia,
ag earbsa as gach là.
6Nì math cò nochdas dhuinn a‑nis?
tha mòran ac' ag ràdh:
Ach dealradh glan do ghnùise, Dhè,
tog oirnne suas a‑ghnàth.
7'S mò chuir thu dh'aoibhneas ann am chrìdh'
na 'n uair as lìonmhoir' coirc,
No, aca siud, as saoibhre fìon
a' cinneachdainn gun airc.
8An sìth-shàimh laighidh mi faraon,
is caidlidh mi le suain:
Oir 's tusa mhàin bheir dhomh, a Dhè,
fo dhìdean, còmhnaidh bhuan.
© Comann Bhìoball na h-Alba (Scottish Bible Society) 1992.