Van gebrokenheid naar herstel预览

Lees: Nehemia 9:1–4; Leviticus 26:39–45; 1 Johannes 1:9

SOAP: 1 Johannes 1:9

Overdenking

Nehemia leest aan het volk de wet voor op de eerste dag van de zevende maand. Dat is het moment dat het volk zich gaat voorbereiden om het Loofhuttenfeest en de Grote Verzoendag te vieren. Voor wie de wet in acht wil nemen, zijn deze twee feesten van vitaal belang, en het volk volgt de door God gegeven voorschriften op om de juiste manier te vieren en te herdenken.

Toen ze voor het eerst de wet hoorden, zagen ze in dat zij en hun voorouders hadden gezondigd. Ze zagen in hoever de natie, als geheel, was afgedwaald van Gods wet en hoe ze gezamenlijk, als geheel, tegen Hem hadden gezondigd. Maar pas veel later in die maand, krijgen ze echt berouw en doen ze met hun zonden wat nodig is.

Het volk komt uiteindelijk bijeen om hun zonden te betreuren. Zij hebben berouw, roepen tot God en vragen Hem om vergeving. Zij aanbidden Hem en belijden hun zonden, niet alleen van henzelf maar ook die van hun voorouders, van generaties terug, die zich van de HEERE hebben afgekeerd. Zij belijden hoe het hele volk God en zijn wegen heeft veracht en ze gaan de verplichting aan om tot Hem terug te keren.

In zijn wet heeft God beloofd om zijn volk te vergeven en zijn relatie met hen volledig te herstellen als zij met berouw tot Hem zouden terugkeren. Het volk volgt Gods geboden op en toont berouw en belijdt hun zonden en die van hun voorgeslacht. Zij bekeren zich als heel volk en Gods gunst keert terug naar Jeruzalem, precies zoals Hij heeft beloofd.

Als gelovigen in Christus hebben wij het voorrecht dat de Heilige Geest in ons woont. Als Hij ons wijst op onze zonden en wij raken daarvan overtuigd, moeten we daarmee ophouden en berouw hebben, en tot God roepen en Hem aanbidden. Net als die mensen in Jeruzalem moeten we onze zonden nederig belijden aan God. Uitvluchten bedenken zal ons niet helpen – Hij kent onze zelfzuchtige gedachten, onze beschadigende woorden en liefdeloze daden. Het moet ons verlangen zijn om de band met onze hemelse Vader zo nauw mogelijk te houden, en niet toe te laten dat onze relatie met Hem wordt verduisterd door wat voor zonde dan ook. Mocht dat toch gebeuren, dan moeten we het onmiddellijk belijden zodra we ons ervan bewust worden. En moge Hij ons helpen om met dezelfde snelheid onze zonden te belijden tegenover onze medemensen, als wij tegen hen hebben gezondigd.