ዘካ 13
13
1የኸልቅ እንም ታ የኸረ እግዘር ዝካ ይብር «በኽ ግዝየ የዳዊት ዘርም የየሩሳሌምም ሰብ ተባጢርመና ተቅሪነም ጣጣና ያጥብ ሚንጭ ይትከፈቴ፤ 2በኽ ግዝየ የቅሪነ ሽም ተገነታ አፈካቴ፤ ዄተነም ይዘግድኖ ሰብ ኤረብር፤ ኤነቃር ዮዶም ነቢ አፈካቴ፤ የቅሪነም የስግዶት ተመኛት አቄቴ፤ 3ተኽም አን ‹ነቢን› ባረም ይትረሳ ሰብ ቢረብር የገዛ አባመታ አዶትመታ ‹ብእግዘር ሽም ኤነቃር የዝረኼ ወት ነረብኸ› ባሮም ይፈርዶቴ፤ በድፍረትም ይእግዘር ቃር ይዝረ ቢያትባቅር፥ የገዛ አባመታ አዶትመታ በጨዀ ወኮም ይቀጥረዊቴ። 4በኽ ዘበር ‹ነቢን› ይብር ሰብ እንም ይቅመጭ የኸሬ ባሸን ራእይ ኤትዝ፤ ሰብም ያሳስቴ የዋጋ ድገር ያነወ ባና በትኸተሬ ኤያዢ፤ 5ይርቅመታ ‹እያ በዘበረና እንም አፈር ትንቾት የረፐር ቸዋች ባንኸሬ እያ ነቢ አንኸር› ይበርሸ። 6አት ሰብ ‹ኧጋ ዝኽ በሰብነታኸ ያነ አንዝ ምቃሩ?› ባረም ቢትሰን ‹ባበጐዳና ቤት ዮጠቀቢ አንዙ› ቤተ ይዘለሸ።»
ይእግዘር ዜማንቸ
7የኸልቅ እንም ታ እግዘር ዝካ ይብር፥ «ሴፎ! የርቤ አበጐዳና ኸረም ትያ ጋ ባነ በዜማንቸና ር ተሳ፤ ዜማንቸታ ውጋ! ጤምኽኖ ይትብራጦሸ፤ እያም በሰበና ጠላት ኺት ኧተሳሸ፤ 8በገነታ ታነቦ ሰብ ተሶስት ዄት ኧጀና ተወተቦ ይቶሸ፤ በኸረም ተሶስት አት ኧጀታ ይትረፍሸ። 9ኽኖም ይሳቴንየ አትንብኖቴ፤ ብርም ብዛት ይረጥር ኸማ አረጥኖቴ፤ ወርቅም ብሳት ይትሪ ኸማ ኧፈትኖቴ፤ ተኽም አን ይያኼንየ ጠሎት ያምሮሸ፤ እያም ኧስማኖሸ። እያ ‹ሰበና› ቤት ኧጥራኖሸ፤ ኽኖም ‹ታንዳ እግዘር› ቤተቦ ይጥሮንሸ።»
