ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Է
Գլուխ Է
ԵԳ.
1Եւ ժողովեցան առ նա փարիսեցիքն եւ ոմանք ի դպրացն որ եկեալ էին յԵրուսաղեմէ։ 2Եւ տեսեալ զոմանս յաշակերտաց անտի, զի խառնակ ձեռօք, այսինքն է անլուայ, ուտէին հաց, բամբասեցին. 3զի փարիսեցիքն եւ ամենայն Հրեայք եթէ ոչ բռնալիր լուանան զձեռս, հաց ոչ ուտեն. քանզի ունին զաւանդութիւն ծերոցն. 4եւ ի հրապարակէ մտեալ՝ եթէ ոչ նախ մկրտիցին, ոչ ուտեն. եւ այլ ինչ բազում է զոր ընկալան ունել, մկրտութիւնս բաժակաց եւ ստոմանաց եւ պղնձեաց եւ մահճաց։ 5Ապա հարցանեն զնա փարիսեցիքն եւ դպիրք թէ՝ Ընդէ՞ր աշակերտքն քո ոչ գնան ըստ աւանդութեան ծերոցն, այլ խառնակ ձեռօք հաց ուտեն։ 6Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա թէ՝ Բարւոք մարգարէացաւ Եսայի վասն ձեր կեղծաւորաց, որպէս ասաց. Ժողովուրդս այս շրթամբք մեծարէ զիս, եւ սիրտք նոցա հեռացեալ ի բացեայ են յինէն. 7զուր պաշտեն զիս, ուսուցանեն վարդապետութիւնս զմարդկան պատուիրեալս։ 8Թողեալ զպատուիրանն Աստուծոյ, ունիք զմարդկան աւանդութիւն#7։8 Ոմանք յաւելուն. մկրտութիւնս ստոմանաց եւ բաժակաց եւ այլոց սոցին նմանեաց առնէք բազումս։ 9Եւ ասէ ցնոսա. Բարւոք խոտէք զպատուիրանն Աստուծոյ, զի զձեր աւանդութիւնն հաստատիցէք։ 10Զի Մովսէս ասէ. Պատուեա զհայր քո եւ զմայր. եւ՝ Որ չարախօսեսցէ զհօրէ կամ զմօրէ՝ մահու վախճանեսցի։ 11Եւ դուք ասէք. Եթէ ասիցէ ոք ցհայր կամ ցմայր. Կորբան, որ է պատարագ, զոր յինէն օգտեսցիս. 12եւ ոչ եւս տայք թոյլ նմա չառնել ինչ հօրն կամ մօր։ 13Եւ անարգէք զբանն Աստուծոյ ձերով աւանդութեամբն, զոր աւանդեցէք, եւ բազում ինչ այլ որ այսմ նման է՝ առնէք։
14Եւ կոչեալ առ ինքն զամենայն ժողովուրդն՝ ասէ ցնոսա. Լուարուք ինձ ամենեքեան եւ ի միտ առէք։ 15Ոչինչ արտաքուստ ի մարդ մտեալ եթէ կարիցէ պղծել զնա, այլ որ ելանէ ի նմանէ՝ այն է որ պղծէ զմարդն։ 16Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
ԵԴ.
17Եւ իբրեւ եմուտ ի տուն յամբոխէ անտի, հարցանէին զնա աշակերտքն վասն առակին։ 18Եւ ասէ ցնոսա. Ա՞յդպէս եւ դուք անմիտք էք. ո՞չ իմանայք եթէ ամենայն որ արտաքուստ ի ներքս մտանէ ի մարդ՝ ոչ կարէ զնա պղծել. 19զի ոչ եթէ ի սիրտ նորա մտանէ, այլ՝ յորովայն, եւ արտաքս ելանէ, եւ սրբէ զամենայն կերակուրսն։ 20Եւ ասէր թէ՝ Որ ինչ ի մարդոյն ելանէ՝ այն պղծէ զմարդ։ 21Զի ի ներքուստ ի սրտէ մարդկան խորհուրդք չարութեան ելանեն՝ շնութիւնք, պոռնկութիւնք, 22գողութիւնք, սպանութիւնք, ագահութիւնք, չարութիւնք, նենգութիւնք, գիջութիւնք, չարակնութիւն, հայհոյութիւն, ամբարտաւանութիւն, անզգամութիւն։ 23Այս ամենայն չարիք ի ներքուստ ելանեն եւ պղծեն զմարդ։
24Եւ անտի յարուցեալ եկն ի սահմանս Տիւրոսի եւ Սիդովնի, եւ մտեալ ի տուն ոչ ումեք կամէր յայտնել, եւ ոչ կարաց ծածկել։ 25Լուաւ կին մի զնմանէ, որոյ դուստր իւր նեղեալ էր յայսոյ պղծոյ, եկն անկաւ առաջի նորա։ 26Եւ կինն էր հեթանոս, Փիւնիկ Ասորի յազգէ. եւ աղաչէր զնա զի զդեւն հանցէ ի դստերէ նորա։ 27Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Թոյլ տուր նախ յագեսցին մանկունք, զի ոչ է բարւոք առնուլ զհաց մանկանց եւ արկանել շանց։ 28Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Տէր, եւ շունք ի փշրանաց սեղանոյ մանկանցն կերակրին։ 29Եւ ասէ ցնա. Վասն այդր բանի երթ, ել դեւն ի դստերէ քումմէ։ 30Գնաց ի տուն իւր եւ եգիտ ելեալ զդեւն, եւ զդուստրն զի անկեալ դնէր ի մահիճս։
ԵԵ.
31Եւ ելեալ միւսանգամ ի սահմանացն Տիւրոսի եւ Սիդովնի, եւ եկն ի ծովեզրն Գալիլեացւոց ի մէջ սահմանացն ի Դեկապոլիս։ 32Եւ բերին առաջի նորա խուլ մի եւ համր, եւ աղաչէին զի ձեռն դիցէ ի վերայ նորա։ 33Եւ առեալ զնա մեկուսի յամբոխէ անտի, արկ զմատունս իւր ընդ ականջս նորա եւ եթուք անդր. եւ կալաւ զլեզուէ նորա. 34հայեցաւ յերկինս. յոգւոց եհան եւ ասէ. Եփփաթա, որ է՝ բացիր։ 35Եւ նոյնժամայն բացան լսելիք նորա, եւ լուծան կապանք լեզուի նորա եւ խօսէր ուղիղ։ 36Եւ պատուիրեաց նոցա զի մի՛ ումեք ասիցեն. եւ որչափ նա պատուիրէր նոցա, նոքա եւս առաւել քարոզէին. 37եւ եւս քան զեւս զարմանային եւ ասէին. Զամենայն ինչ բարւոք գործեաց սա, զի խլից լսել տայ եւ համերց խօսել։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Է
Գլուխ Է
ԵԳ.
1Եւ ժողովեցան առ նա փարիսեցիքն եւ ոմանք ի դպրացն որ եկեալ էին յԵրուսաղեմէ։ 2Եւ տեսեալ զոմանս յաշակերտաց անտի, զի խառնակ ձեռօք, այսինքն է անլուայ, ուտէին հաց, բամբասեցին. 3զի փարիսեցիքն եւ ամենայն Հրեայք եթէ ոչ բռնալիր լուանան զձեռս, հաց ոչ ուտեն. քանզի ունին զաւանդութիւն ծերոցն. 4եւ ի հրապարակէ մտեալ՝ եթէ ոչ նախ մկրտիցին, ոչ ուտեն. եւ այլ ինչ բազում է զոր ընկալան ունել, մկրտութիւնս բաժակաց եւ ստոմանաց եւ պղնձեաց եւ մահճաց։ 5Ապա հարցանեն զնա փարիսեցիքն եւ դպիրք թէ՝ Ընդէ՞ր աշակերտքն քո ոչ գնան ըստ աւանդութեան ծերոցն, այլ խառնակ ձեռօք հաց ուտեն։ 6Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա թէ՝ Բարւոք մարգարէացաւ Եսայի վասն ձեր կեղծաւորաց, որպէս ասաց. Ժողովուրդս այս շրթամբք մեծարէ զիս, եւ սիրտք նոցա հեռացեալ ի բացեայ են յինէն. 7զուր պաշտեն զիս, ուսուցանեն վարդապետութիւնս զմարդկան պատուիրեալս։ 8Թողեալ զպատուիրանն Աստուծոյ, ունիք զմարդկան աւանդութիւն#7։8 Ոմանք յաւելուն. մկրտութիւնս ստոմանաց եւ բաժակաց եւ այլոց սոցին նմանեաց առնէք բազումս։ 9Եւ ասէ ցնոսա. Բարւոք խոտէք զպատուիրանն Աստուծոյ, զի զձեր աւանդութիւնն հաստատիցէք։ 10Զի Մովսէս ասէ. Պատուեա զհայր քո եւ զմայր. եւ՝ Որ չարախօսեսցէ զհօրէ կամ զմօրէ՝ մահու վախճանեսցի։ 11Եւ դուք ասէք. Եթէ ասիցէ ոք ցհայր կամ ցմայր. Կորբան, որ է պատարագ, զոր յինէն օգտեսցիս. 12եւ ոչ եւս տայք թոյլ նմա չառնել ինչ հօրն կամ մօր։ 13Եւ անարգէք զբանն Աստուծոյ ձերով աւանդութեամբն, զոր աւանդեցէք, եւ բազում ինչ այլ որ այսմ նման է՝ առնէք։
14Եւ կոչեալ առ ինքն զամենայն ժողովուրդն՝ ասէ ցնոսա. Լուարուք ինձ ամենեքեան եւ ի միտ առէք։ 15Ոչինչ արտաքուստ ի մարդ մտեալ եթէ կարիցէ պղծել զնա, այլ որ ելանէ ի նմանէ՝ այն է որ պղծէ զմարդն։ 16Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
ԵԴ.
17Եւ իբրեւ եմուտ ի տուն յամբոխէ անտի, հարցանէին զնա աշակերտքն վասն առակին։ 18Եւ ասէ ցնոսա. Ա՞յդպէս եւ դուք անմիտք էք. ո՞չ իմանայք եթէ ամենայն որ արտաքուստ ի ներքս մտանէ ի մարդ՝ ոչ կարէ զնա պղծել. 19զի ոչ եթէ ի սիրտ նորա մտանէ, այլ՝ յորովայն, եւ արտաքս ելանէ, եւ սրբէ զամենայն կերակուրսն։ 20Եւ ասէր թէ՝ Որ ինչ ի մարդոյն ելանէ՝ այն պղծէ զմարդ։ 21Զի ի ներքուստ ի սրտէ մարդկան խորհուրդք չարութեան ելանեն՝ շնութիւնք, պոռնկութիւնք, 22գողութիւնք, սպանութիւնք, ագահութիւնք, չարութիւնք, նենգութիւնք, գիջութիւնք, չարակնութիւն, հայհոյութիւն, ամբարտաւանութիւն, անզգամութիւն։ 23Այս ամենայն չարիք ի ներքուստ ելանեն եւ պղծեն զմարդ։
24Եւ անտի յարուցեալ եկն ի սահմանս Տիւրոսի եւ Սիդովնի, եւ մտեալ ի տուն ոչ ումեք կամէր յայտնել, եւ ոչ կարաց ծածկել։ 25Լուաւ կին մի զնմանէ, որոյ դուստր իւր նեղեալ էր յայսոյ պղծոյ, եկն անկաւ առաջի նորա։ 26Եւ կինն էր հեթանոս, Փիւնիկ Ասորի յազգէ. եւ աղաչէր զնա զի զդեւն հանցէ ի դստերէ նորա։ 27Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Թոյլ տուր նախ յագեսցին մանկունք, զի ոչ է բարւոք առնուլ զհաց մանկանց եւ արկանել շանց։ 28Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Տէր, եւ շունք ի փշրանաց սեղանոյ մանկանցն կերակրին։ 29Եւ ասէ ցնա. Վասն այդր բանի երթ, ել դեւն ի դստերէ քումմէ։ 30Գնաց ի տուն իւր եւ եգիտ ելեալ զդեւն, եւ զդուստրն զի անկեալ դնէր ի մահիճս։
ԵԵ.
31Եւ ելեալ միւսանգամ ի սահմանացն Տիւրոսի եւ Սիդովնի, եւ եկն ի ծովեզրն Գալիլեացւոց ի մէջ սահմանացն ի Դեկապոլիս։ 32Եւ բերին առաջի նորա խուլ մի եւ համր, եւ աղաչէին զի ձեռն դիցէ ի վերայ նորա։ 33Եւ առեալ զնա մեկուսի յամբոխէ անտի, արկ զմատունս իւր ընդ ականջս նորա եւ եթուք անդր. եւ կալաւ զլեզուէ նորա. 34հայեցաւ յերկինս. յոգւոց եհան եւ ասէ. Եփփաթա, որ է՝ բացիր։ 35Եւ նոյնժամայն բացան լսելիք նորա, եւ լուծան կապանք լեզուի նորա եւ խօսէր ուղիղ։ 36Եւ պատուիրեաց նոցա զի մի՛ ումեք ասիցեն. եւ որչափ նա պատուիրէր նոցա, նոքա եւս առաւել քարոզէին. 37եւ եւս քան զեւս զարմանային եւ ասէին. Զամենայն ինչ բարւոք գործեաց սա, զի խլից լսել տայ եւ համերց խօսել։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018