ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Զ
Գլուխ Զ
ԴԵ.
1Եւ ել անտի եկն ի գաւառ իւր. եւ երթային զհետ նորա աշակերտքն իւր։ 2Եւ եղեւ ի շաբաթուն սկսաւ ուսուցանել ի ժողովրդեանն. եւ բազումք իբրեւ լսէին, զարմանային #6։2 Ի բազումս պակասէընդ վարդապետութիւն նորա՝՝ եւ ասէին. Ուստի՞ է սմա այս, կամ զի՞նչ է իմաստութիւնս որ տուեալ է սմա, զի զօրութիւնք այսպիսիք ի ձեռաց սորա լինիցին։ 3Ո՞չ սա է #6։3 Բազումք. հիւսնն, որդինմանուկ հիւսանն եւ որդին՝՝ Մարեմայ, եղբայր Յակովբայ եւ Յովսեայ եւ Յուդայի եւ Սիմովնի, եւ չիցե՞ն քորք դորա աստ առ մեզ։ Եւ գայթակղէին ի նա։ 4Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Ոչ է մարգարէ անարգ, բայց եթէ ի գաւառի իւրում եւ յազգատոհմի եւ ի տան իւրում։ 5Եւ ոչ կարէր անդ եւ ոչ մի ինչ զօրութիւն առնել, բայց սակաւ հիւանդաց ձեռն եդեալ բժշկէր զնոսա։ 6Եւ զարմանայր վասն անհաւատութեան նոցա։
ԴԶ. Եւ շրջէր շուրջ զգաւառօքն եւ ուսուցանէր։
7Եւ կոչեաց առ ինքն զերկոտասանսն, եւ սկսաւ առաքել զնոսա երկուս երկուս, եւ տայր նոցա իշխանութիւն ի վերայ այսոց պղծոց։ 8Եւ պատուիրեաց նոցա զի մի՛ ինչ բարձցեն ի ճանապարհ, բայց միայն գաւազան. մի՛ պարկ, մի՛ հաց, մի՛ պղինձ ի գօտիս. 9այլ ագանել հողաթափս, եւ. Մի՛ զգենուցուք, ասէ, երկուս պարեգօտս։ 10Եւ ասէր ցնոսա. Յոր տուն մտանիցէք, անդէն օթեւանս կալջիք մինչեւ ելանիցէք անտի։ 11Եւ որ ոչ ընկալցին զձեզ եւ ոչ լուիցեն ձեզ, յորժամ ելանիցէք անտի, թօթափեսջիք զփոշի ոտից ձերոց ի վկայութիւն նոցա։
12Եւ ելեալ քարոզէին զի ապաշխարեսցեն։ 13Եւ դեւս բազումս հանէին, եւ օծանէին իւղով զբազում հիւանդս եւ բժշկէին զնոսա։
ԴԷ.
14Եւ լուաւ արքայ Հերովդէս, քանզի յայտնի եղեւ անուն նորա, եւ ասէր թէ Յովհաննէս մկրտիչ յարեաւ ի մեռելոց, եւ վասն այնորիկ զօրութիւնք լինին նովաւ։ 15Այլք ասէին թէ Եղիա է, իսկ այլքն թէ՝ Մարգարէ է, կամ թէ իբրեւ զմի ի մարգարէից։ 16Իբրեւ լուաւ Հերովդէս, ասէ. Զորոյ ես զգլուխն հատի զՅովհաննու, սա է նա, յարեաւ ի մեռելոց։
17Զի ինքն Հերովդէս առաքեաց կալաւ զՅովհաննէս, եւ կապեաց զնա եւ եդ ի բանտի վասն Հերովդիայ կնոջ Փիլիպպոսի եղբօր նորա, զի նա կին արար զնա։ 18Քանզի ասէր Յովհաննէս ցՀերովդէս թէ՝ Ոչ է օրէն քեզ ունել զկին եղբօր քո։ 19Եւ Հերովդիա ոխացեալ էր ընդ նմա, եւ կամէր սպանանել զնա եւ ոչ կարէր։ 20Զի Հերովդէս երկնչէր ի Յովհաննէ, քանզի գիտէր զնա այր արդար եւ սուրբ, եւ սպասէր նմա, եւ լուեալ ի նմանէ՝ բազում ինչ առնէր, եւ քաղցրութեամբ լսէր նմա։ 21Իբրեւ օր մի լինէր պարապոյ, յորժամ ընթրիս տայր Հերովդէս յաւուր ծննդոց իւրոց նախարարաց իւրոց եւ հազարապետաց եւ մեծամեծաց Գալիլեացւոց. 22եւ ի մտանել դստերն Հերովդիայ եւ ի կաքաւել, հաճոյ եղեւ Հերովդի եւ բազմականացն. ասէ թագաւորն ցաղջիկն. Խնդրեա յինէն զոր ինչ կամիս, եւ տաց քեզ։ 23Եւ երդուաւ նմա #6։23 Ի բազումս պակասէբազում անգամ՝՝, թէ՝ Զոր ինչ եւ խնդրեսցես դու յինէն տաց քեզ, մինչեւ ցկէս թագաւորութեան իմոյ։ 24Նա ելեալ ասէ ցմայր իւր. Զի՞նչ խնդրեցից։ Եւ նա ասէ. Զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։ 25Եւ մտեալ անդրէն փութանակի առ թագաւորն՝ ասէ. Կամիմ զի այժմ տացես ինձ վաղվաղակի ի վերայ սկտեղ զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։ 26Եւ տրտմեցաւ յոյժ թագաւորն, այլ վասն երդմանցն եւ կոչնականացն ոչ կամեցաւ անարգել զնա։ 27Եւ առաքեաց վաղվաղակի թագաւորն դահիճ, եւ հրամայեաց բերել զգլուխն նորա. եւ չոգաւ գլխատեաց զնա ի բանտին, 28եւ եբեր զգլուխն նորա սկտեղբ եւ ետ ցաղջիկն, եւ աղջիկն տարաւ ետ մօր իւրում։ 29Իբրեւ լուան աշակերտքն նորա, եկին, բարձին զմարմին նորա եւ եդին ի գերեզմանի։
ԵԿ.
30Ժողովեցան առաքեալքն առ Յիսուս, եւ պատմեցին նմա զամենայն ինչ զոր արարին եւ զոր ուսուցին։ 31Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Եկայք դուք առանձինն յանապատ տեղի, եւ հանգիջիք սակաւ մի։ Զի էին բազումք որ երթային եւ գային, եւ հաց անգամ չժամանէին ուտել։ 32Եւ գնացին նաւու յանապատ տեղի առանձինն։ 33Եւ #6։33 Ոմանք. ետես ամբոխնտեսին զնոսա զի երթային, եւ #6։33 Բազումք. ծանեանզգացին բազումք. եւ հետի յամենայն քաղաքաց խուռն ընթանային անդր, եւ #6։33 Բազումք. յառաջեցին քան զնոսամերձենային առ նոսա՝՝։ 34Եւ ելեալ ետես ամբոխ բազում եւ գթացաւ ի նոսա, զի էին իբրեւ ոչխարք որոց ոչ իցէ հովիւ. եւ սկսաւ ուսուցանել զնոսա յոյժ։
35Եւ իբրեւ բազում ժամ եղեւ, մատուցեալ աշակերտքն ասէին. Տեղիս անապատ է. մինչդեռ աւուր կայ, 36արձակեա զժողովուրդսդ, զի երթեալ շուրջ յագարակս եւ ի գեղս գնեսցեն իւրեանց #6։36 Ոմանք. հացզինչ ուտիցեն՝՝, զի աստ ուտել ինչ ոչ ունին։ 37Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Դուք տուք դոցա ուտել։ Ասեն ցնա. Երթիցուք գնեսցո՞ւք երկերիւր դահեկանի հաց, եւ տացուք դոցա ուտել։ 38Ասէ ցնոսա. Քանի՞ նկանակ ունիք, երթայք տեսէք։ Իբրեւ գիտացին, ասեն ցնա. Հինգ՝ եւ երկուս ձկունս։ 39Եւ հրամայեաց նոցա բազմել երախանս երախանս ի վերայ դալար խոտոյ։ 40Եւ բազմեցան դասք դասք՝ ուր հարեւր եւ ուր յիսուն։ 41Եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունսն՝ հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց, մանրեաց զնկանակսն եւ ետ ցաշակերտսն զի արկցեն նոցա, եւ զերկուս ձկունսն բաշխեաց ամենեցուն։ 42#6։42 Յոյնն. Կերան ամենեքինԿերան եւ յագեցան. 43եւ բարձին զնշխարսն երկոտասան սակառի լի, եւ ի ձկանց անտի։ 44Եւ էին որք կերանն իբրեւ արք հինգ հազար։
ԵԲ.
45Եւ նոյնժամայն ճեպեաց զաշակերտսն մտանել ի նաւ, եւ յառաջագոյն քան զնա երթալ յայնկոյս ի Բեթսայիդա, մինչ ինքն զժողովուրդսն արձակիցէ։ 46Եւ հրաժարեալ ի նոցանէ ել ի լեառն կալ յաղօթս։ 47Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, էր նաւն ի մէջ ծովուն, եւ ինքն ի ցամաքի։ 48Եւ ետես զնոսա հողմակոծեալս ի վարելն, զի էր հողմն ընդդէմ նոցա. եւ զչորրորդ պահու գիշերոյն գայ առ նոսա գնալով ի վերայ ծովուն, եւ կամէր զանց առնել առ նոքօք։ 49Նոքա իբրեւ տեսին զի գնայր ի վերայ ծովուն, համարեցան թէ առաչօք ինչ լինիցի, եւ զաղաղակ բարձին։ 50Քանզի ամենեքեան տեսին զնա եւ խռովեցան. եւ նա անդէն վաղվաղակի խօսեցաւ ընդ նոսա եւ ասէ. Քաջալերեցարուք, ես եմ, մի՛ երկնչիք։ 51Եւ ել ի նաւն առ նոսա, եւ դադարեաց հողմն. եւ առաւել եւս յիմարեալ էին ի միտս իւրեանց եւ զարմանային յոյժ։ 52Քանզի եւ ի վերայ հացին ոչ իմացան, զի էր սիրտ նոցա թմբրեալ։ 53Եւ իբրեւ անցին յայնկոյս, եկին յերկիրն #6։53 Բազումք. Գեննեսարէթ, եւ զետեղեցին զնաւնԳեննեսարէթ։ 54Եւ իբրեւ ելին ի նաւէ անտի, իսկ եւ իսկ ծանեան զնա արք տեղւոյն այնորիկ։ 55Եւ ընթացեալ այսր անդր ընդ ամենայն գաւառն, սկսան մահճօք բերել զհիւանդս, ուր լսէին թէ անդ իցէ։ 56Եւ ուր եւ մտանէր ի գեղս կամ ի քաղաքս կամ յագարակս, ի հրապարակս դնէին զախտաժէտս, եւ աղաչէին զնա զի գոնէ ի քղանցս հանդերձից նորա մերձենայցեն. եւ որ միանգամ մերձեցանն՝ փրկեցան։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Զ
Գլուխ Զ
ԴԵ.
1Եւ ել անտի եկն ի գաւառ իւր. եւ երթային զհետ նորա աշակերտքն իւր։ 2Եւ եղեւ ի շաբաթուն սկսաւ ուսուցանել ի ժողովրդեանն. եւ բազումք իբրեւ լսէին, զարմանային #6։2 Ի բազումս պակասէընդ վարդապետութիւն նորա՝՝ եւ ասէին. Ուստի՞ է սմա այս, կամ զի՞նչ է իմաստութիւնս որ տուեալ է սմա, զի զօրութիւնք այսպիսիք ի ձեռաց սորա լինիցին։ 3Ո՞չ սա է #6։3 Բազումք. հիւսնն, որդինմանուկ հիւսանն եւ որդին՝՝ Մարեմայ, եղբայր Յակովբայ եւ Յովսեայ եւ Յուդայի եւ Սիմովնի, եւ չիցե՞ն քորք դորա աստ առ մեզ։ Եւ գայթակղէին ի նա։ 4Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Ոչ է մարգարէ անարգ, բայց եթէ ի գաւառի իւրում եւ յազգատոհմի եւ ի տան իւրում։ 5Եւ ոչ կարէր անդ եւ ոչ մի ինչ զօրութիւն առնել, բայց սակաւ հիւանդաց ձեռն եդեալ բժշկէր զնոսա։ 6Եւ զարմանայր վասն անհաւատութեան նոցա։
ԴԶ. Եւ շրջէր շուրջ զգաւառօքն եւ ուսուցանէր։
7Եւ կոչեաց առ ինքն զերկոտասանսն, եւ սկսաւ առաքել զնոսա երկուս երկուս, եւ տայր նոցա իշխանութիւն ի վերայ այսոց պղծոց։ 8Եւ պատուիրեաց նոցա զի մի՛ ինչ բարձցեն ի ճանապարհ, բայց միայն գաւազան. մի՛ պարկ, մի՛ հաց, մի՛ պղինձ ի գօտիս. 9այլ ագանել հողաթափս, եւ. Մի՛ զգենուցուք, ասէ, երկուս պարեգօտս։ 10Եւ ասէր ցնոսա. Յոր տուն մտանիցէք, անդէն օթեւանս կալջիք մինչեւ ելանիցէք անտի։ 11Եւ որ ոչ ընկալցին զձեզ եւ ոչ լուիցեն ձեզ, յորժամ ելանիցէք անտի, թօթափեսջիք զփոշի ոտից ձերոց ի վկայութիւն նոցա։
12Եւ ելեալ քարոզէին զի ապաշխարեսցեն։ 13Եւ դեւս բազումս հանէին, եւ օծանէին իւղով զբազում հիւանդս եւ բժշկէին զնոսա։
ԴԷ.
14Եւ լուաւ արքայ Հերովդէս, քանզի յայտնի եղեւ անուն նորա, եւ ասէր թէ Յովհաննէս մկրտիչ յարեաւ ի մեռելոց, եւ վասն այնորիկ զօրութիւնք լինին նովաւ։ 15Այլք ասէին թէ Եղիա է, իսկ այլքն թէ՝ Մարգարէ է, կամ թէ իբրեւ զմի ի մարգարէից։ 16Իբրեւ լուաւ Հերովդէս, ասէ. Զորոյ ես զգլուխն հատի զՅովհաննու, սա է նա, յարեաւ ի մեռելոց։
17Զի ինքն Հերովդէս առաքեաց կալաւ զՅովհաննէս, եւ կապեաց զնա եւ եդ ի բանտի վասն Հերովդիայ կնոջ Փիլիպպոսի եղբօր նորա, զի նա կին արար զնա։ 18Քանզի ասէր Յովհաննէս ցՀերովդէս թէ՝ Ոչ է օրէն քեզ ունել զկին եղբօր քո։ 19Եւ Հերովդիա ոխացեալ էր ընդ նմա, եւ կամէր սպանանել զնա եւ ոչ կարէր։ 20Զի Հերովդէս երկնչէր ի Յովհաննէ, քանզի գիտէր զնա այր արդար եւ սուրբ, եւ սպասէր նմա, եւ լուեալ ի նմանէ՝ բազում ինչ առնէր, եւ քաղցրութեամբ լսէր նմա։ 21Իբրեւ օր մի լինէր պարապոյ, յորժամ ընթրիս տայր Հերովդէս յաւուր ծննդոց իւրոց նախարարաց իւրոց եւ հազարապետաց եւ մեծամեծաց Գալիլեացւոց. 22եւ ի մտանել դստերն Հերովդիայ եւ ի կաքաւել, հաճոյ եղեւ Հերովդի եւ բազմականացն. ասէ թագաւորն ցաղջիկն. Խնդրեա յինէն զոր ինչ կամիս, եւ տաց քեզ։ 23Եւ երդուաւ նմա #6։23 Ի բազումս պակասէբազում անգամ՝՝, թէ՝ Զոր ինչ եւ խնդրեսցես դու յինէն տաց քեզ, մինչեւ ցկէս թագաւորութեան իմոյ։ 24Նա ելեալ ասէ ցմայր իւր. Զի՞նչ խնդրեցից։ Եւ նա ասէ. Զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։ 25Եւ մտեալ անդրէն փութանակի առ թագաւորն՝ ասէ. Կամիմ զի այժմ տացես ինձ վաղվաղակի ի վերայ սկտեղ զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։ 26Եւ տրտմեցաւ յոյժ թագաւորն, այլ վասն երդմանցն եւ կոչնականացն ոչ կամեցաւ անարգել զնա։ 27Եւ առաքեաց վաղվաղակի թագաւորն դահիճ, եւ հրամայեաց բերել զգլուխն նորա. եւ չոգաւ գլխատեաց զնա ի բանտին, 28եւ եբեր զգլուխն նորա սկտեղբ եւ ետ ցաղջիկն, եւ աղջիկն տարաւ ետ մօր իւրում։ 29Իբրեւ լուան աշակերտքն նորա, եկին, բարձին զմարմին նորա եւ եդին ի գերեզմանի։
ԵԿ.
30Ժողովեցան առաքեալքն առ Յիսուս, եւ պատմեցին նմա զամենայն ինչ զոր արարին եւ զոր ուսուցին։ 31Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Եկայք դուք առանձինն յանապատ տեղի, եւ հանգիջիք սակաւ մի։ Զի էին բազումք որ երթային եւ գային, եւ հաց անգամ չժամանէին ուտել։ 32Եւ գնացին նաւու յանապատ տեղի առանձինն։ 33Եւ #6։33 Ոմանք. ետես ամբոխնտեսին զնոսա զի երթային, եւ #6։33 Բազումք. ծանեանզգացին բազումք. եւ հետի յամենայն քաղաքաց խուռն ընթանային անդր, եւ #6։33 Բազումք. յառաջեցին քան զնոսամերձենային առ նոսա՝՝։ 34Եւ ելեալ ետես ամբոխ բազում եւ գթացաւ ի նոսա, զի էին իբրեւ ոչխարք որոց ոչ իցէ հովիւ. եւ սկսաւ ուսուցանել զնոսա յոյժ։
35Եւ իբրեւ բազում ժամ եղեւ, մատուցեալ աշակերտքն ասէին. Տեղիս անապատ է. մինչդեռ աւուր կայ, 36արձակեա զժողովուրդսդ, զի երթեալ շուրջ յագարակս եւ ի գեղս գնեսցեն իւրեանց #6։36 Ոմանք. հացզինչ ուտիցեն՝՝, զի աստ ուտել ինչ ոչ ունին։ 37Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Դուք տուք դոցա ուտել։ Ասեն ցնա. Երթիցուք գնեսցո՞ւք երկերիւր դահեկանի հաց, եւ տացուք դոցա ուտել։ 38Ասէ ցնոսա. Քանի՞ նկանակ ունիք, երթայք տեսէք։ Իբրեւ գիտացին, ասեն ցնա. Հինգ՝ եւ երկուս ձկունս։ 39Եւ հրամայեաց նոցա բազմել երախանս երախանս ի վերայ դալար խոտոյ։ 40Եւ բազմեցան դասք դասք՝ ուր հարեւր եւ ուր յիսուն։ 41Եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունսն՝ հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց, մանրեաց զնկանակսն եւ ետ ցաշակերտսն զի արկցեն նոցա, եւ զերկուս ձկունսն բաշխեաց ամենեցուն։ 42#6։42 Յոյնն. Կերան ամենեքինԿերան եւ յագեցան. 43եւ բարձին զնշխարսն երկոտասան սակառի լի, եւ ի ձկանց անտի։ 44Եւ էին որք կերանն իբրեւ արք հինգ հազար։
ԵԲ.
45Եւ նոյնժամայն ճեպեաց զաշակերտսն մտանել ի նաւ, եւ յառաջագոյն քան զնա երթալ յայնկոյս ի Բեթսայիդա, մինչ ինքն զժողովուրդսն արձակիցէ։ 46Եւ հրաժարեալ ի նոցանէ ել ի լեառն կալ յաղօթս։ 47Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, էր նաւն ի մէջ ծովուն, եւ ինքն ի ցամաքի։ 48Եւ ետես զնոսա հողմակոծեալս ի վարելն, զի էր հողմն ընդդէմ նոցա. եւ զչորրորդ պահու գիշերոյն գայ առ նոսա գնալով ի վերայ ծովուն, եւ կամէր զանց առնել առ նոքօք։ 49Նոքա իբրեւ տեսին զի գնայր ի վերայ ծովուն, համարեցան թէ առաչօք ինչ լինիցի, եւ զաղաղակ բարձին։ 50Քանզի ամենեքեան տեսին զնա եւ խռովեցան. եւ նա անդէն վաղվաղակի խօսեցաւ ընդ նոսա եւ ասէ. Քաջալերեցարուք, ես եմ, մի՛ երկնչիք։ 51Եւ ել ի նաւն առ նոսա, եւ դադարեաց հողմն. եւ առաւել եւս յիմարեալ էին ի միտս իւրեանց եւ զարմանային յոյժ։ 52Քանզի եւ ի վերայ հացին ոչ իմացան, զի էր սիրտ նոցա թմբրեալ։ 53Եւ իբրեւ անցին յայնկոյս, եկին յերկիրն #6։53 Բազումք. Գեննեսարէթ, եւ զետեղեցին զնաւնԳեննեսարէթ։ 54Եւ իբրեւ ելին ի նաւէ անտի, իսկ եւ իսկ ծանեան զնա արք տեղւոյն այնորիկ։ 55Եւ ընթացեալ այսր անդր ընդ ամենայն գաւառն, սկսան մահճօք բերել զհիւանդս, ուր լսէին թէ անդ իցէ։ 56Եւ ուր եւ մտանէր ի գեղս կամ ի քաղաքս կամ յագարակս, ի հրապարակս դնէին զախտաժէտս, եւ աղաչէին զնա զի գոնէ ի քղանցս հանդերձից նորա մերձենայցեն. եւ որ միանգամ մերձեցանն՝ փրկեցան։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018