ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆ ՏԵԱՌՆ ՄԵՐՈՅ ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԱՄԵՄԱՏՈՒԹԵԱՄԲ ՅՈՒՆԱԿԱՆ ԲՆԱԳՐԻՆ ԿՈՍՏԱՆԴՆՈՒՊՈԼԻՍ ՏՊԱԳՐՈՒԹԻՒՆ Գ. ՊԱՂՏԱՏԼԵԱՆ 1895 ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԷՈՍԻ Գլուխ ԺԴ

Գլուխ ԺԴ
ԵԲ.
1Յայնմ ժամանակի լուաւ Հերովդէս չորրորդապետ զլուր Յիսուսի. 2եւ ասէ ցծառայս իւր. Նա է Յովհաննէս մկրտիչ. նա յարեաւ ի մեռելոց, եւ վասն այնորիկ զօրութիւնք լինին նովաւ։
3Քանզի Հերովդէս կալաւ զՅովհաննէս, կապեաց զնա եւ եդ ի բանտի վասն Հերովդիայ, կնոջ Փիլիպպոսի եղբօր նորա։ 4Զի ասէր ցնա Յովհաննէս. Չէ արժան քեզ ունել զդա։ 5Եւ կամէր զնա սպանանել, բայց երկնչէր ի ժողովրդենէ անտի, քանզի իբրեւ զմարգարէ ունէին զնա։ 6Եւ իբրեւ եղեն ծնունդք Հերովդի, կաքաւեաց դուստրն Հերովդիայ ի մէջ բազմականին. եւ հաճոյ թուեցաւ Հերովդի։ 7Ուստի եւ երդմամբ խոստացաւ տալ նմա զինչ եւ խնդրեսցէ։ 8Եւ նա յառաջագոյն խրատեալ ի մօրէ իւրմէ. Տուր ինձ, ասէ, այսր ի վերայ սկտեղ զգլուխն Յովհաննու մկրտչի։ 9Եւ տրտմեցաւ թագաւորն. բայց վասն երդմանցն եւ բարձակցացն հրամայեաց տալ նմա։ 10Եւ առաքեաց գլխատեաց զՅովհաննէս ի բանտի։ 11Եւ բերաւ գլուխ նորա սկտեղբ եւ տուաւ աղջկանն, եւ տարաւ առ մայր իւր։ 12Եւ մատուցեալ աշակերտքն նորա՝ բարձին զմարմինն եւ թաղեցին, եւ եկեալ պատմեցին Յիսուսի։
ԵԳ.
13Եւ իբրեւ լուաւ Յիսուս, գնաց անտի նաւու յանապատ տեղի առանձինն. իբրեւ լուան ժողովուրդքն, գնացին զհետ նորա հետի ի քաղաքաց անտի։ 14Եւ իբրեւ #14։14 Ոմանք. ել Յիսուսել, ետես ժողովուրդ բազում, գթացաւ ի նոսա եւ բժշկեաց զհիւանդս նոցա։
15Իբրեւ ընդ երեկս եղեւ, մատեան առ նա աշակերտքն եւ ասեն. Տեղիս անապատ է եւ օրս տարաժամեալ, արձակեա զժողովուրդսդ, զի երթիցեն շուրջ ի շէնսն, գնեսցեն իւրեանց կերակուրս։ 16Եւ ասէ Յիսուս. Ոչինչ պիտոյ է դոցա երթալ, դուք տուք դոցա ուտել։ 17Եւ նոքա ասեն ցնա. Ոչինչ ունիմք աստ բայց հինգ նկանակ եւ երկուս ձկունս։ 18Եւ ասէ ցնոսա. Բերէք այսր զայն։ 19Եւ հրամայեաց բազմեցուցանել զժողովուրդսն ի վերայ խոտոյ. եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունս՝ հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց եւ եբեկ, եւ ետ ցաշակերտսն զնկանակսն, եւ աշակերտքն՝ ժողովրդոցն։ 20Կերան ամենեքեան եւ յագեցան, եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն երկոտասան սակառի լի։ 21Եւ որք կերանն՝ էին արք իբրեւ հինգ հազար, թող զկանայս եւ զմանկտի։
ԵԴ.
22Եւ #14։22 Ոմանք. ստիպեաց Յիսուսստիպեաց վաղվաղակի զաշակերտսն մտանել ի նաւ եւ յառաջել յայնկոյս, մինչ ինքն զժողովուրդսն արձակիցէ։ 23Եւ իբրեւ արձակեաց զժողովուրդսն, ել ի լեառն առանձինն կալ յաղօթս, եւ իբրեւ ընդ երեկս եղեւ, անդ էր միայն։ 24Եւ նաւն #14։24 Բազումք. էր ի մէջ ծովուն՝մեկնեալ էր ի ցամաքէն բազում ասպարիսօք՝՝ ծփեալ յալեացն. քանզի ընդդէմ էր հողմն։ 25Եւ ի չորրորդում պահու գիշերոյն եկն առ նոսա Յիսուս գնալով ի վերայ ծովուն։ 26Իբրեւ տեսին զնա աշակերտքն զի գնայր ի վերայ ծովուն, խռովեցան, եւ ասեն թէ՝ Առաչօք ինչ իցէ. եւ առ ահին աղաղակեցին։ 27Եւ վաղվաղակի խօսեցաւ ընդ նոսա Յիսուս եւ ասէ. Քաջալերեցարուք, ես եմ, մի՛ երկնչիք։ 28Պատասխանի ետ նմա Պետրոս եւ ասէ. Տէր, եթէ դու ես, հրամայեա ինձ գալ առ քեզ ի վերայ ջրոցս։ 29Եւ նա ասէ. Եկ։ Եւ իջեալ ի նաւէն Պետրոս՝ գնաց ի վերայ #14։29 Ոմանք. ջուրցն, գալջուրցն, եւ եկն՝՝ առ Յիսուս։ 30Եւ տեսեալ զհողմն սաստիկ՝ երկեաւ, եւ իբրեւ սկսաւ ընկղմել, աղաղակեաց եւ ասէ. Տէր, փրկեա զիս։ 31Եւ վաղվաղակի Յիսուս ձգեաց զձեռն իւր, կալաւ զնա եւ ասէ. Թերահաւատ, ընդէ՞ր երկմտեցեր։ 32Եւ իբրեւ ելին ի նաւն, հանդարտեաց հողմն։ 33Եւ որ ի նաւին էին՝ մատեան, երկիր պագին նմա եւ ասեն. Արդարեւ Որդի Աստուծոյ ես դու։ 34Եւ անցեալ եկին ի ցամաք ի Գեննեսարէթ։ 35Եւ իբրեւ ծանեան զնա արք տեղւոյն այնորիկ, առաքեցին ընդ ամենայն գաւառն, եւ ածին առ նա զամենայն հիւանդս. 36եւ աղաչէին զնա, զի գոնէ միայն ի քղանցս հանդերձի նորա մերձեսցին. եւ որ միանգամ մերձեցանն՝ փրկեցան։