ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆ ՏԵԱՌՆ ՄԵՐՈՅ ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԱՄԵՄԱՏՈՒԹԵԱՄԲ ՅՈՒՆԱԿԱՆ ԲՆԱԳՐԻՆ ԿՈՍՏԱՆԴՆՈՒՊՈԼԻՍ ՏՊԱԳՐՈՒԹԻՒՆ Գ. ՊԱՂՏԱՏԼԵԱՆ 1895 ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԷՈՍԻ Գլուխ ԺԳ
Գլուխ ԺԳ
ԴԵ.
1Յաւուր յայնմիկ ելեալ Յիսուս ի տանէն՝ նստէր առ ծովեզերբն։ 2Եւ ժողովեցան առ նա ժողովուրդք բազումք, մինչեւ մտանել նմա ի նաւն եւ նստել. եւ ամենայն ժողովուրդն կայր առ ծովեզերբն. 3եւ խօսէր ընդ նոսա բազումս առակօք եւ ասէր.
4Ահա ել սերմանահան սերմանել. եւ ի սերմանելն իւրում՝ էր որ անկաւ առ ճանապարհաւ, եւ #13։4 Բազումք. եկին թռչունք եւ կերան զնոսաեկն թռչուն երկնից եւ եկեր զնա՝՝։ 5Եւ այլն անկաւ յապառաժի ուր ոչ գոյր հող բազում, եւ վաղվաղակի բուսաւ առ ի չգոյէ հիւթոյ երկրին. 6ի ծագել արեւու տապացաւ, եւ զի ոչ գոյին արմատք, չորացաւ։ 7Եւ այլն անկաւ ի մէջ փշոց, եւ ելին փուշքն եւ հեղձուցին զնա։ 8Եւ այլն անկաւ յերկիր բարի, եւ տայր պտուղ՝ էր որ հարիւրաւոր, եւ էր որ վաթսնաւոր, եւ էր որ երեսնաւոր։ 9Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
10Եւ մատուցեալ աշակերտքն ասեն ցնա. Ընդէ՞ր առակօք խօսիս ընդ նոսա։ 11Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Քանզի ձեզ տուեալ է գիտել զխորհուրդս արքայութեան երկնից, եւ նոցա չէ տուեալ։ 12Զի ոյր գուցէ՝ տացի նմա եւ յաւելցի, եւ ոյր ոչն գուցէ՝ եւ զոր ունիցին բարձցի ի նմանէ։ 13Վասն այնորիկ առակօք խօսիմ ընդ նոսա, զի տեսանեն եւ ոչ տեսանեն. եւ լսեն եւ ոչ լսեն եւ ոչ առնուն ի միտ. 14եւ կատարի առ նոսա մարգարէութիւնն Եսայեայ որ ասէ. Լսելով լուիջիք, եւ մի՛ իմասջիք, եւ տեսանելով տեսջիք, եւ մի՛ տեսջիք։ 15Զի թանձրացաւ սիրտ ժողովրդեանս այսորիկ, եւ ականջօք իւրեանց ծանունս լուան, եւ զաչս իւրեանց կափուցին, զի մի՛ երբեք տեսցեն աչօք եւ ականջօք լուիցեն եւ սրտիւք իմասցին եւ դարձցին, եւ բժշկեցից զնոսա։ 16Բայց ձեր երանի է աչացդ զի տեսանեն, եւ ականջաց ձերոց՝ զի լսեն։ 17Ամէն ասեմ ձեզ, զի բազում մարգարէք եւ արդարք ցանկացան տեսանել զոր տեսանէքդ՝ եւ ոչ տեսին, եւ լսել զոր լսէքդ՝ եւ ոչ լուան։ 18Եւ արդ լուարուք դուք զառակ սերմանացանին։ 19Յամենայնէ որ լսէ զբանն արքայութեան եւ ոչ առնու ի միտ, գայ չարն եւ յափշտակէ զսերմանեալն ի սիրտ նորա. այն է որ առ ճանապարհաւն սերմանեցաւ։ 20Եւ որ յապառաժին սերմանեցաւ՝ այն է, որ իբրեւ լսէ զբանն, եւ վաղվաղակի խնդութեամբ ընդունի զնա։ 21Բայց քանզի ոչ ունի արմատս յինքեան այլ առ ժամանակ մի է, ի լինել նեղութեան եւ հալածանաց վասն բանին՝ վաղվաղակի գայթակղին։ 22Իսկ որ ի մէջ փշոցն սերմանեցաւ՝ այն է, որ իբրեւ լսէ զբանն, եւ հոգք աշխարհիս եւ պատրանք մեծութեան հեղձուցանեն զբանն, եւ լինի անպտուղ։ 23Իսկ որ յերկիրն բարի սերմանեցաւ՝ այն է, որ իբրեւ լսէ զբանն եւ ի միտ առնու, եւ տայ զպտուղ, է որ հարեւր, եւ է որ վաթսուն, եւ է որ երեսուն։
ԴԶ.
24Այլ առակ արկ առ նոսա եւ ասէ. Նմանեցաւ արքայութիւնն երկնից առն, որ սերմանիցէ սերմն բարի յագարակի իւրում։ 25Եւ ի քուն լինել մարդկան՝ եկն թշնամի նորա եւ ցանեաց ի վերայ որոմն ի մէջ ցորենոյն, եւ գնաց։ 26Եւ իբրեւ բուսաւ խոտն եւ արար պտուղ, ապա երեւեցաւ եւ որոմնն։ 27Մատուցեալ ծառայք տանուտեառնն ասեն ցնա. Տէր, ո՞չ սերմն բարի սերմանեցեր յագարակին քում, արդ ուստի՞ ունիցի զորոմնն։ 28Եւ նա ասէ ցնոսա. Այր թշնամի արար զայն։ Ասեն ցնա ծառայքն. Կամի՞ս զի երթիցուք քաղեսցուք զայն ի բաց։ 29Եւ նա ասէ ցնոսա. Մի՛, գուցէ մինչ քաղիցէք զորոմնն, եւ զցորեանն ընդ նմին ի բաց խլիցէք։ 30Թոյլ տուք երկոցունց աճել ի միասին մինչեւ ի հունձս, եւ ի ժամանակի հնձոց ասացից ցհնձողսն. Քաղեցէք նախ զորոմնդ եւ կապեցէք զայդ ի խրձունս առ ի յայրել, եւ զցորեանն ժողովեցէք ի շտեմարանս իմ։
31Այլ առակ արկ առ նոսա եւ ասէ. Նման է արքայութիւն երկնից հատոյ մանանխոյ, զոր առեալ մարդոյ՝ սերմանեաց յագարակի իւրում. 32որ փոքր է քան զամենայն սերմանիս, եւ յորժամ աճիցէ, մեծ է քան զամենայն բանջարս, եւ լինի ծառ մինչեւ գալ թռչնոց երկնից եւ հանգչել յոստս նորա։
33Այլ առակ խօսեցաւ ընդ նոսա եւ ասէ. Նման է արքայութիւն երկնից խմորոյ, զոր առեալ կնոջ՝ թագոյց ի գրիւս երիս ալեր մինչեւ ամենայն խմորեցաւ։
34Զայս ամենայն խօսեցաւ Յիսուս առակօք ընդ ժողովուրդսն, եւ առանց առակի ոչինչ խօսէր ընդ նոսա. 35զի լցցի ասացեալն ի մարգարէէն. Բացից առակօք զբերան իմ, բղխեցից զծածկեալսն ի սկզբանէ աշխարհի։
ԴԷ.
36Յայնժամ թողեալ Յիսուսի զժողովուրդսն՝ եկն ի տուն. մատեան առ նա աշակերտքն նորա եւ ասեն. Մեկնեա մեզ զառակ որոմանցն ագարակի։ 37Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Որ սերմանէ զսերմն բարի՝ է Որդի մարդոյ. 38եւ ագարակն աշխարհս է. սերմն բարի նոքա են որ որդիքն արքայութեան են, իսկ որոմնն որդիք չարին են. 39եւ թշնամին որ վարեաց զայն՝ Սատանայ է, եւ հունձքն կատարած աշխարհիս է, եւ հնձողքն հրեշտակք են։ 40Որպէս ժողովի որոմնն եւ ի հուր այրի, այնպէս եղիցի ի կատարածի աշխարհիս։ 41Առաքեսցէ Որդի մարդոյ զհրեշտակս իւր, եւ ժողովեսցեն յարքայութենէ նորա զամենայն գայթակղութիւնս, եւ զայնոսիկ ոյք գործեն զանօրէնութիւն։ 42Եւ արկցեն զնոսա ի հնոց հրոյ. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։ 43Յայնժամ արդարքն ծագեսցեն իբրեւ զարեգակն յարքայութեան #13։43 Յոյնն. Հօր իւրեանցերկնից. որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
44Դարձեալ նման է արքայութիւն երկնից գանձի ծածկելոյ յագարակի, զոր գտեալ մարդոյ՝ թագոյց. եւ ի խնդութենէ անտի երթայ վաճառէ զամենայն ինչ զոր ունի, եւ գնէ զագարակն զայն։
45Դարձեալ նման է արքայութիւն երկնից առն վաճառականի որ խնդրիցէ մարգարիտս գեղեցիկս. 46եւ գտեալ մի պատուական մարգարիտ՝ երթեալ վաճառեաց զամենայն զոր ինչ ունէր, եւ գնեաց զայն #13։46 Ի Յունին պակասէմարգարիտ։
47Դարձեալ նման է արքայութիւն երկնից ուռկանի արկելոյ ի ծով եւ յամենայն ազգաց ժողովելոյ. 48զոր իբրեւ լցաւ, հանեալ ի ցամաք եւ նստեալ՝ ժողովեցին զբարի բարին յամանս, եւ զխոտանն ի բաց ընկեցին։ 49Այնպէս եղիցի ի կատարածի աշխարհիս. ելցեն հրեշտակք եւ մեկնեսցեն զչարս ի միջոյ արդարոց, 50եւ արկցեն զնոսա ի հնոց հրոյն. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։
51Ասէ ցնոսա Յիսուս. Իմացարո՞ւք զայս ամենայն։ Ասեն ցնա. Այո, Տէր։ 52Եւ նա ասէ ցնոսա. Վասն այսորիկ ամենայն դպիր աշակերտեալ արքայութեան երկնից նման է առն տանուտեառն, որ հանէ ի գանձէ իւրմէ զնոր եւ զհին։
ԵԿ.
53Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց Յիսուս զառակս զայսոսիկ, փոխեցաւ անտի. 54եւ եկեալ ի գաւառ իւր՝ ուսուցանէր զնոսա ի ժողովրդեանն նոցա, մինչեւ զարմանալ նոցա եւ ասել. Սմա ուստի՞ իցէ այս իմաստութիւն եւ զօրութիւնք։ 55Ո՞չ սա է հիւսանն որդի. ո՞չ մայր սորա կոչի Մարիամ, եւ եղբարք սորա՝ Յակովբոս եւ #13։55 Ոմանք. ՅովսէփՅովսէս եւ Սիմովն եւ Յուդա. 56եւ քորք սորա ո՞չ ամենեքեան առ մեզ են. արդ ուստի՞ է սմա այս ամենայն։ 57Եւ գայթակղէին ի նա. եւ Յիսուս ասէ ցնոսա. Չիք մարգարէ անարգ եթէ ոչ յիւրում գաւառի եւ յիւրում տան։ 58Եւ ոչ արար անդ զօրութիւնս բազումս վասն անհաւատութեան նոցա։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018