Sailm 1
1
1’S beannaicht’ an duine sin nach gluais
an comhairle nan daoi,
An slighe fhiair nam peacach baoth
na sheasamh fòs nach bi;
An cathair fanaid luchd an spòrs
nach togair suidh’ gu bràth,
2Ach ga bheil toil do naomh-reachd Dhè,
ga smaoineach’ oidhch’ is là.
3Mar chraoibh is amhlaidh bithidh e
’n cois aibhne fàs a tha,
A bheir na h-aimsir toradh trom,
gun duilleach chall no blàth.
Soirbhichidh leis gach nì dan dèan:
4ni h-amhlaidh sin do bhi
Na daoine peacach, ach mar mholl
air fhuadachadh le gaoith.
5Is uime sin cha seas a suas
na h-aingidh anns a’ bhreith,
No peacaich ann an comann naomh
nam fìreanach air leth.
6Oir ’s fiosrach Dia air slighe ghloin
nam fìreanach air fad;
Ach slighe fhiar nam peacach baoth,
dì-mhilltear i gu grad.
Sailm Dhaibhidh 1826 (le litreachadh ùr 2000)
© Comann Bhìoball na h-Alba (Scottish Bible Society) 2000