ปฐมกาล 42
42
พวกพี่ชายของโยเซฟไปอียิปต์
1เมื่อยาโคบรู้มาว่ามีข้าวที่อียิปต์ จึงพูดกับลูกๆ ว่า “มานั่งมองหน้ากันอยู่ทำไม 2พ่อได้ยินว่าที่อียิปต์มีข้าว พวกเจ้าจงลงไปที่นั่นและซื้อข้าวมา พวกเราจะได้ไม่อดตาย”
3พี่ชายทั้งสิบคนของโยเซฟจึงลงไปที่อียิปต์เพื่อซื้อข้าว 4แต่ยาโคบไม่ให้เบนยามินน้องชายของโยเซฟไปด้วย เพราะเกรงว่าจะเกิดอันตรายกับเขา 5ดังนั้นลูกๆ ของอิสราเอลจึงอยู่ในหมู่คนที่ไปซื้อข้าว เพราะเกิดกันดารอาหารในคานาอันเช่นกัน
6โยเซฟเป็นผู้ว่าราชการแผ่นดินที่ขายข้าวให้กับประชาชนทุกคน ดังนั้นเมื่อพวกพี่ชายของโยเซฟมาถึง พวกเขาก็กราบโยเซฟลงถึงดิน 7เมื่อโยเซฟเห็นพี่ๆ ก็จำได้ทันที แต่แสร้งทำเป็นไม่รู้จักและพูดจาหาเรื่องพวกเขา และถามเขาว่า “พวกเจ้ามาจากที่ไหน”
พวกเขาตอบว่า “จากดินแดนคานาอันเพื่อซื้อข้าว”
8แม้โยเซฟจะจำพี่ชายของตนได้ แต่พวกเขาจำโยเซฟไม่ได้ 9แล้วโยเซฟก็หวนคิดถึงความฝันในอดีตและพูดกับพวกเขาว่า “พวกเจ้าเป็นสายลับ! เจ้ามาดูว่าดินแดนของเรามีจุดอ่อนตรงไหน”
10พวกเขาตอบว่า “นายท่าน ไม่ใช่อย่างนั้น ผู้รับใช้ของท่านมาเพื่อซื้ออาหาร 11เราทุกคนมีพ่อเดียวกัน ผู้รับใช้ของท่านเป็นคนสุจริต ไม่ใช่สายลับ”
12โยเซฟยืนกรานว่า “ไม่จริง! พวกเจ้ามาดูว่าดินแดนของเรามีจุดอ่อนตรงไหน”
13แต่พวกเขาตอบว่า “ผู้รับใช้ของท่าน เรามีกันสิบสองคนพี่น้อง มีพ่อคนเดียวกันซึ่งอาศัยอยู่ในดินแดนคานาอัน ตอนนี้น้องคนสุดท้องก็อยู่กับพ่อ ส่วนน้องอีกคนหนึ่งจากไปแล้ว”
14โยเซฟพูดกับพวกเขาว่า “อย่างที่เราบอกนั่นแหละว่า พวกเจ้าเป็นสายลับ! 15พวกเจ้าจะถูกทดสอบดังนี้ ฟาโรห์มีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เจ้าจะออกไปจากที่นี่ไม่ได้ฉันนั้น เว้นแต่น้องชายคนสุดท้องของเจ้าจะมาที่นี่ 16ให้คนหนึ่งในพวกเจ้าไปพาน้องชายมา เราจะกักพวกที่เหลือไว้ในคุก เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเจ้าพูดความจริงหรือไม่ ถ้าไม่จริง ฟาโรห์มีชีวิตอยู่แน่ฉันใด พวกเจ้าก็เป็นสายลับฉันนั้น!” 17แล้วโยเซฟก็ขังพวกเขาทั้งหมดไว้ในคุกสามวัน
18ในวันที่สาม โยเซฟพูดกับพวกเขาว่า “เพราะเรายำเกรงพระเจ้า จงทำตามนี้แล้วเจ้าจะมีชีวิตรอด 19หากพวกเจ้าเป็นคนสุจริต ก็ให้พี่น้องของเจ้าคนหนึ่งติดคุกที่นี่ ส่วนที่เหลือนำข้าวกลับไปให้ครอบครัวที่อดอยากของเจ้า 20แต่เจ้าต้องพาน้องคนสุดท้องมาหาเรา เพื่อพิสูจน์คำพูดของเจ้าและเจ้าจะไม่ตาย” พวกเขาก็ยอมทำตามนั้น
21พวกเขาพูดกันว่า “พวกเราถูกลงโทษเพราะน้องชายของเราแน่ๆ เราเห็นว่าเขาเป็นทุกข์แค่ไหนเมื่อเขาร้องขอชีวิตจากเรา แต่เราไม่ฟัง พวกเราจึงต้องเจอความทุกข์เช่นนี้”
22รูเบนตอบว่า “เราบอกแล้วไม่ใช่หรือว่าอย่าทำบาปกับเด็กคนนั้น แต่พวกเจ้าไม่ฟัง! ตอนนี้พวกเราต้องชดใช้สำหรับเลือดของเขาแล้ว” 23พวกเขาไม่รู้ว่าโยเซฟฟังออก เพราะโยเซฟพูดกับพวกเขาโดยใช้ล่าม
24แล้วโยเซฟก็ออกไปร้องไห้ จากนั้นจึงกลับเข้ามา และสั่งให้มัดสิเมโอนต่อหน้าพวกเขา
25โยเซฟสั่งให้ใส่ข้าวในกระสอบของพี่ชายจนเต็ม และคืนเงินใส่ไว้ในกระสอบของแต่ละคนด้วย ทั้งยังเตรียมเสบียงไว้สำหรับเดินทาง เมื่อทั้งหมดนี้เรียบร้อยแล้ว 26พวกพี่ชายก็ขนข้าวใส่หลังลาแล้วออกเดินทาง
27ที่จุดพักแรมในคืนนั้น มีคนหนึ่งเปิดกระสอบจะเอาข้าวให้ลากิน และเห็นเงินอยู่ที่ปากกระสอบ 28เขาบอกพวกพี่น้องว่า “มีคนคืนเงินของข้าใส่ไว้ในกระสอบ”
พวกเขาใจหายวาบ หันเข้าหากันตัวสั่นและพูดว่า “ทำไมพระเจ้าทำกับเราอย่างนี้”
29เมื่อพวกเขากลับมาหายาโคบผู้เป็นพ่อในคานาอัน ก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้พ่อฟังว่า 30“ชายผู้เป็นเจ้านายเหนือแผ่นดินพูดจารุนแรงกับเรา และทำกับเราราวกับว่า พวกเราไปสอดแนมในแผ่นดินนั้น 31แต่พวกเราบอกเขาว่า ‘พวกเราเป็นคนสุจริตไม่ใช่สายลับ 32เรามีกันสิบสองคนพี่น้องพ่อเดียวกัน คนหนึ่งจากไปแล้ว และคนสุดท้องอยู่กับพ่อในคานาอัน’
33ชายผู้เป็นเจ้านายเหนือแผ่นดินพูดกับเราว่า ‘นี่เป็นวิธีที่เราจะรู้ว่าพวกเจ้าซื่อตรง ทิ้งพี่น้องของเจ้าคนหนึ่งไว้ที่นี่ นอกนั้นเอาข้าวกลับไปให้ครอบครัวที่อดอยาก 34จงพาน้องชายคนสุดท้องมา เราจะรู้ว่าพวกเจ้าเป็นคนซื่อสัตย์ไม่ใช่สายลับ เราจะคืนพี่น้องที่ถูกจับให้ และเจ้าจะติดต่อค้าขาย#42:34 หรือ ไปมาอย่างเสรีในดินแดนนี้ได้’ ”
35ขณะที่พวกเขากำลังเทข้าวออกจากกระสอบ ก็พบถุงเงินในกระสอบของแต่ละคน! เมื่อพวกเขากับพ่อเห็นถุงเงินเหล่านั้นก็ตกใจกลัว 36ยาโคบพ่อของพวกเขาพูดว่า “พวกเจ้าช่างพรากพ่อพรากลูกเสียจริง โยเซฟจากไปแล้ว สิเมโอนก็จากไป ตอนนี้ยังจะเอาเบนยามินไปอีก ชีวิตพ่อนี่ช่างรันทดเสียจริง!”
37รูเบนจึงพูดกับพ่อว่า “ถ้าข้าไม่พาเบนยามินกลับมาให้พ่อ ท่านก็ฆ่าลูกชายทั้งสองของข้าได้เลย มอบให้ข้าดูแลเขาเถิด และข้าจะพาเขากลับมา”
38แต่ยาโคบตอบว่า “ลูกของเราจะไม่เดินทางลงไปกับพวกเจ้าเด็ดขาด พี่ชายเขาก็ตายแล้ว เหลือเขาอยู่คนเดียว ถ้าเกิดอันตรายขึ้นกับเขาระหว่างทาง พวกเจ้าจะพาหัวหงอกของพ่อลงไปแดนคนตายด้วยความโศกเศร้า”
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
ปฐมกาล 42: TCV
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.