Geinis 38
38
Clann-mhac Iuda: Bás Heir agus Onáin. Breith Phares agus Zhara.
1Fan an seo, d'imthigh Iuda ó n-a dh'reathracha síos agus bhuail isteach chuig Odollamíteach airighthe d'arbh ainm Híras. 2Agus chonnaic sé annsin nínghean Chanaánaigh arbh ainm dí Sue. Agus ghlac sé mar bhean-chéile í agus chuaidh 'a luighe léithe, 3agus do toirrcheadh í, agus rug sí mac, agus thug Her mar ainm dó. 4Agus do toirrcheadh arís í, agus rug mac, agus thug sí Ónan mar ainm air. 5Rug sí fosta an tríomhú mac, thug sí Seala air-sean. Níor rug sí níos mó indéidh a bhreithe-sean.
6Agus thóigh Iuda amach bean do Her, a chead-ghein, darbh ainm Thamar. 7Agus dhroch-dhuine i bhfiadhnaise an Tighearna Her, cead-ghein Iuda; agus do chuir an Tighearna chun báis é. 8Agus mar gheall ar sin, arsa Iuda le n-a mhac Ónan: “Gabh isteach chuig bean do dh'reathar agus pós í, ionnus go mbéidh a shliocht-san aicí duit-se.” 9Bhí fhios aige nach mbadh leis féin na paísdí a bheadh ag beab a dh'reathar dó. 'S nuair a chuaidh sé isteach chuicí, dhóirt sé a chuid síl ar an talamh, ionnus nach mbeirfidhe páisdí i n-ainm a dh'reathar. 10Agus ar a shon sin chuir an Tighearna chun báis é, de bhrigh go dtearn sé gníomh déisteanach. 11A thug ar Iuda a rádh le Thamar, bean a mhic: “Fan mar 'tá, i do bhaintreabhaigh, i dtigh d'athar, go dtí go mbéidh mo mhac Sela fasta suas,” óir bhí eagla air go bhfuigheadh seisean bás fosta, fé mar fuair a dh'reathracha bás. D'imthigh sise 's rinne cómhnaidhe i dtoigh a h-athar.
12Agus indéidh tamaill mhaith, d'éag nínghean Shue, bean Iuda. Agus nuair a fuair sé a mhisneach arís—indéidh a bhróin, d'imthigh sé suas fhad le Thamnas, mar a raibh bearradóirí a chuid caora, é féin agus Híra, an t-Odolamíteach, Aodhaire ar a thréada. 13Agus h-innsigheadh do Thamar go raibh athair-a-céile tagtha aníos go Thamnas leis na caoirigh a bhearrughadh. 14Agus bhain sí dí éadaigh na baintreabhaighe agus chuir líontán ar a h-éadán, chuir sí áthrú éadaigh uirthí féin, agus shuidh sí ag an chrosaire mar a dtéigheann an bóthar go Thamnas, óir bhí Sela fásta suas, agus níor pósadh uirthí é.
15Nuair a chonnaic Iuda í, cheap sé gur stríopach í, toisc go rabh a h-éadán clúdaighth aicí, ar eagla go n-aithneóchaidhe í. 16Agus a' dul anon chuicí, ars eisean: “Leig domh dhul a luighe leat,” óir níor smaoitigh sé gurab í bean a mhic í. Agus d'fhreagair sise: “Caidé bhearfá domh as ucht pléisiuir mo chuideachta?” 17Ars eisean: “Bhearfaidh mé mionnán as an tréadh duit. Agus nuair a dubhairt sise arís: “Leighfidh mé duit, mé thugann tú geall domh, go dtí go gcuireann tú chugam an rud 'gheallan tú.” 18Arsa Iuda: “Cad is mian leat mar an geall?” D'fhreagair sise: “D'fháinne, agus do bhraisléid, agus an bachall atá i di láimh agat.” [Thug sé iad] agus le bobhta amháin do toirrcheadh í. 19Agus d'eirigh sí 's d'imthigh léithe, agus bhain dí an gléas éadaigh a bhí uirthí, agus chuir sí uirthí (arís) éadaigh na baintreabhaighe.
20Agus sheol Iuda a aodhaire, an t-Odolamíteach, leis an mionnán chuicí, a dúil go bhfuigheadh sé an geall ar ais, a thug sé do'n bhean, acht ní fhaca seisean í. 21Agus cheistnigh sé fir na h-áite: “Cá h-áit a bhfuil an bhean a bhí n-a suidhe ag an chosaire?” Agus nuair a d'fhreagair siad-san uilig: “Ní rabh aon stríopach san áit sin.” 22Phill seisean chuig Iuda, agus arsa sé leis: “Chan fhuair mé í, agus chomh maith le sin, dubhairt muintir na h-áite liom nár shuidh aon stríopach annsin ariamh.” 23Arsa Iuda: “Bíodh aicí, ní thig léithe an locht (bréag) a chur orainne, chuir mé chuicí an mionnán, fé mar gheall mé: agus chan fhuair tusaí.”
24Agus féach! Ráithe n-a dhiaidh sin d'innis siad do Iuda, a rádh: “Rinne Thamar, do bhean-chliamhain, stríopach dí féin, agus tá bolg mhór uirthí.” Agus arsa Iuda: “Tabhair amach í no go loiscthear í.” 25Acht nuair tugadh amach chun a loiscthe í, chuir sí fios ar athair a céile a rádh: “An fear gur leis na rudaí seo, eisean a d'fhág le paísde mé. Féachaidh cé leis an fáinne seo, agus an bhráisléid, agus an bachall so.” 26Agus d'admhuigh seisean gurbh leis na tabhartasaí a rádh: “Tá sise níos macánta ná mise, toisc nach dtug mé do mo mhac Sela í.” Cibe 's ar bith, char bhain sé léithe ní ba mhó.
27Agus nuair a bhí sí réidh le tabhairt chun a leabptha chonnacthas go raibh leith-leanbh (cúpla) in a broinn. Agus díreach le linn breithe na naoidhneán, chuir ceann aca a lámh amach, agus cheangail an bhean chabhra snáithín dearg ar an láimh, a rádh: 28“Tiocfaidh sé seo amach ar tús.” 29Acht tharraing seisean a lámh aniar isteach, agus tháinig an naoidhneán eile amach, agus ars an bhean chabhre: “Cad chuige an briseadh-amach agat-sa?” Agus ar a shon sin thug sí an t-ainm Phares air. 30In a dhéidh-se tháinig a dh'reathairín amach agus an snáithín dearg ar a láimh: agus thug sí Zára mar ainm air-sean.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Geinis 38: ABNPOD
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Peadar Ó Dubhda 1943.
Geinis 38
38
Clann-mhac Iuda: Bás Heir agus Onáin. Breith Phares agus Zhara.
1Fan an seo, d'imthigh Iuda ó n-a dh'reathracha síos agus bhuail isteach chuig Odollamíteach airighthe d'arbh ainm Híras. 2Agus chonnaic sé annsin nínghean Chanaánaigh arbh ainm dí Sue. Agus ghlac sé mar bhean-chéile í agus chuaidh 'a luighe léithe, 3agus do toirrcheadh í, agus rug sí mac, agus thug Her mar ainm dó. 4Agus do toirrcheadh arís í, agus rug mac, agus thug sí Ónan mar ainm air. 5Rug sí fosta an tríomhú mac, thug sí Seala air-sean. Níor rug sí níos mó indéidh a bhreithe-sean.
6Agus thóigh Iuda amach bean do Her, a chead-ghein, darbh ainm Thamar. 7Agus dhroch-dhuine i bhfiadhnaise an Tighearna Her, cead-ghein Iuda; agus do chuir an Tighearna chun báis é. 8Agus mar gheall ar sin, arsa Iuda le n-a mhac Ónan: “Gabh isteach chuig bean do dh'reathar agus pós í, ionnus go mbéidh a shliocht-san aicí duit-se.” 9Bhí fhios aige nach mbadh leis féin na paísdí a bheadh ag beab a dh'reathar dó. 'S nuair a chuaidh sé isteach chuicí, dhóirt sé a chuid síl ar an talamh, ionnus nach mbeirfidhe páisdí i n-ainm a dh'reathar. 10Agus ar a shon sin chuir an Tighearna chun báis é, de bhrigh go dtearn sé gníomh déisteanach. 11A thug ar Iuda a rádh le Thamar, bean a mhic: “Fan mar 'tá, i do bhaintreabhaigh, i dtigh d'athar, go dtí go mbéidh mo mhac Sela fasta suas,” óir bhí eagla air go bhfuigheadh seisean bás fosta, fé mar fuair a dh'reathracha bás. D'imthigh sise 's rinne cómhnaidhe i dtoigh a h-athar.
12Agus indéidh tamaill mhaith, d'éag nínghean Shue, bean Iuda. Agus nuair a fuair sé a mhisneach arís—indéidh a bhróin, d'imthigh sé suas fhad le Thamnas, mar a raibh bearradóirí a chuid caora, é féin agus Híra, an t-Odolamíteach, Aodhaire ar a thréada. 13Agus h-innsigheadh do Thamar go raibh athair-a-céile tagtha aníos go Thamnas leis na caoirigh a bhearrughadh. 14Agus bhain sí dí éadaigh na baintreabhaighe agus chuir líontán ar a h-éadán, chuir sí áthrú éadaigh uirthí féin, agus shuidh sí ag an chrosaire mar a dtéigheann an bóthar go Thamnas, óir bhí Sela fásta suas, agus níor pósadh uirthí é.
15Nuair a chonnaic Iuda í, cheap sé gur stríopach í, toisc go rabh a h-éadán clúdaighth aicí, ar eagla go n-aithneóchaidhe í. 16Agus a' dul anon chuicí, ars eisean: “Leig domh dhul a luighe leat,” óir níor smaoitigh sé gurab í bean a mhic í. Agus d'fhreagair sise: “Caidé bhearfá domh as ucht pléisiuir mo chuideachta?” 17Ars eisean: “Bhearfaidh mé mionnán as an tréadh duit. Agus nuair a dubhairt sise arís: “Leighfidh mé duit, mé thugann tú geall domh, go dtí go gcuireann tú chugam an rud 'gheallan tú.” 18Arsa Iuda: “Cad is mian leat mar an geall?” D'fhreagair sise: “D'fháinne, agus do bhraisléid, agus an bachall atá i di láimh agat.” [Thug sé iad] agus le bobhta amháin do toirrcheadh í. 19Agus d'eirigh sí 's d'imthigh léithe, agus bhain dí an gléas éadaigh a bhí uirthí, agus chuir sí uirthí (arís) éadaigh na baintreabhaighe.
20Agus sheol Iuda a aodhaire, an t-Odolamíteach, leis an mionnán chuicí, a dúil go bhfuigheadh sé an geall ar ais, a thug sé do'n bhean, acht ní fhaca seisean í. 21Agus cheistnigh sé fir na h-áite: “Cá h-áit a bhfuil an bhean a bhí n-a suidhe ag an chosaire?” Agus nuair a d'fhreagair siad-san uilig: “Ní rabh aon stríopach san áit sin.” 22Phill seisean chuig Iuda, agus arsa sé leis: “Chan fhuair mé í, agus chomh maith le sin, dubhairt muintir na h-áite liom nár shuidh aon stríopach annsin ariamh.” 23Arsa Iuda: “Bíodh aicí, ní thig léithe an locht (bréag) a chur orainne, chuir mé chuicí an mionnán, fé mar gheall mé: agus chan fhuair tusaí.”
24Agus féach! Ráithe n-a dhiaidh sin d'innis siad do Iuda, a rádh: “Rinne Thamar, do bhean-chliamhain, stríopach dí féin, agus tá bolg mhór uirthí.” Agus arsa Iuda: “Tabhair amach í no go loiscthear í.” 25Acht nuair tugadh amach chun a loiscthe í, chuir sí fios ar athair a céile a rádh: “An fear gur leis na rudaí seo, eisean a d'fhág le paísde mé. Féachaidh cé leis an fáinne seo, agus an bhráisléid, agus an bachall so.” 26Agus d'admhuigh seisean gurbh leis na tabhartasaí a rádh: “Tá sise níos macánta ná mise, toisc nach dtug mé do mo mhac Sela í.” Cibe 's ar bith, char bhain sé léithe ní ba mhó.
27Agus nuair a bhí sí réidh le tabhairt chun a leabptha chonnacthas go raibh leith-leanbh (cúpla) in a broinn. Agus díreach le linn breithe na naoidhneán, chuir ceann aca a lámh amach, agus cheangail an bhean chabhra snáithín dearg ar an láimh, a rádh: 28“Tiocfaidh sé seo amach ar tús.” 29Acht tharraing seisean a lámh aniar isteach, agus tháinig an naoidhneán eile amach, agus ars an bhean chabhre: “Cad chuige an briseadh-amach agat-sa?” Agus ar a shon sin thug sí an t-ainm Phares air. 30In a dhéidh-se tháinig a dh'reathairín amach agus an snáithín dearg ar a láimh: agus thug sí Zára mar ainm air-sean.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
:
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Peadar Ó Dubhda 1943.