ရွင္လုကာ 4
4
စုံစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္းကိုခံေတာ္မူျခင္း
(မ၊ ၄:၁-၁၁။ မာ၊ ၁:၁၂-၁၃)
1သခင္ေယရွုသည္သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ျဖင့္ ျပည့္ဝလ်က္ေယာ္ဒန္ျမစ္မွျပန္လာေတာ္မူစဥ္ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ကိုယ္ေတာ္ကိုေတာကႏၲာရသို႔ ေခၚေဆာင္သြားေတာ္မူ၏။ ထိုအရပ္တြင္အရက္ ေလးဆယ္ပတ္လုံးမာရ္နတ္၏စုံစမ္းေသြးေဆာင္ ျခင္းကိုခံေတာ္မူ၏။- 2ထိုေန႔ရက္မ်ားအတြင္းမည္သည့္အစားအစာ ကိုမၽွသုံးေဆာင္ေတာ္မမူ။ ထိုေန႔ရက္မ်ား ကုန္လြန္သြားေသာအခါကိုယ္ေတာ္သည္ မြတ္သိပ္ေတာ္မူ၏။
3ထိုအခါမာရ္နတ္က ``အရွင္သည္ဘုရားသခင္ ၏သားေတာ္ျဖစ္ပါလၽွင္ဤေက်ာက္ခဲကိုမုန႔္ ျဖစ္ေစရန္အမိန႔္ရွိေတာ္မူပါ'' ဟုေလၽွာက္၏။
4သခင္ေယရွုက ``လူသည္အစားအစာအားျဖင့္ သာအသက္ရွင္ရမည္မဟုတ္ဟုက်မ္းစာေတာ္ တြင္ပါရွိ၏'' ဟုျပန္လည္မိန႔္ၾကားေတာ္မူ၏။#တရား၊ ၈:၃။
5ထိုအခါမာရ္နတ္သည္ကိုယ္ေတာ္ကိုေတာင္ထိပ္ ေပၚသို႔ေခၚေဆာင္သြားၿပီးေနာက္ေလာကနိုင္ငံ ရွိသမၽွကိုတစ္ခဏခ်င္းတြင္ညႊန္ျပလ်က္၊- 6``ဤတန္ခိုးအာဏာဘုန္းစည္းစိမ္ရွိသမၽွ တို႔ကိုကိုယ္ေတာ္အားငါေပးပါအံ့။ ဤအရာ မ်ားကိုငါ့လက္ဝယ္အပ္ႏွင္းထားၿပီးျဖစ္ သျဖင့္ငါေပးလိုသူအားေပးနိုင္၏။- 7သို႔ျဖစ္၍ကိုယ္ေတာ္သည္ငါ့အားဦးညႊတ္ ရွိခိုးလၽွင္ ဤတန္ခိုးအာဏာအလုံးစုံတို႔ ကိုကိုယ္ေတာ္အားေပးမည္'' ဟုေလၽွာက္၏။
8သခင္ေယရွုက ``သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရ ဘုရားကိုသာလၽွင္ ဦးညႊတ္ရွိခိုးရမည္ဟု က်မ္းစာေတာ္တြင္ေဖာ္ျပပါရွိ၏'' ဟုျပန္ လည္မိန႔္ေတာ္မူ၏။#တရား၊ ၆:၁၃။
9မာရ္နတ္သည္သခင္ေယရွုကိုေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္၍သြားၿပီးလၽွင္ ဗိမာန္ေတာ္ထိပ္ဖ်ားတြင္ ေနေစၿပီးလၽွင္ ``ကိုယ္ေတာ္သည္ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ျဖစ္လၽွင္ဤေနရာမွေအာက္သို႔ခုန္ခ် ပါေလာ့။- 10က်မ္းစာေတာ္တြင္ `သင့္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ေကာင္းကင္တမန္မ်ားအား အမိန႔္ေပးေတာ္မူမည္' ဟူ၍လည္းေကာင္း၊-#ဆာ၊ ၉၁:၁၁။ 11`သင္၏ေျခသည္ေက်ာက္ႏွင့္မထိခိုက္ေစျခင္း ငွာ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္လက္ျဖင့္သင့္ကို ေပြ႕ခ်ီၾကလိမ့္မည္' ဟူ၍လည္းေကာင္းပါရွိ၏'' ဟုေလၽွာက္၏။#ဆာ၊ ၉၁:၁၂။
12သခင္ေယရွုက ``သင္သည္ဘုရားသခင္ထာဝရ ဘုရားအားစစ္ေဆးစမ္းသပ္မွုမျပဳရဟု က်မ္းစာလာ၏'' ဟုျပန္လည္ေျဖၾကားေတာ္ မူ၏။#တရား၊ ၆:၁၆။
13မာရ္နတ္သည္ဤသို႔စုံစမ္းေသြးေဆာင္မွုအလုံးစုံ ကိုျပဳၿပီးေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္၏ထံေတာ္မွ ထြက္ခြာ၍အခါအခြင့္ေကာင္းကိုေစာင့္ေန၏။
ဂါလိလဲျပည္တြင္အမွုေတာ္ကို စတင္ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူျခင္း
(မ၊ ၄:၁၂-၁၇။ မာ၊ ၁:၁၄-၁၅)
14သခင္ေယရွုသည္သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္ဝလ်က္ဂါလိလဲျပည္သို႔ျပန္ လာေတာ္မူ၏။ သတင္းေတာ္သည္ထိုေဒသ တစ္ေလၽွာက္လုံးတြင္ပ်ံ႕ႏွံ့သြား၏။- 15ကိုယ္ေတာ္သည္တရားဇရပ္မ်ားမွာေဟာေျပာ သြန္သင္ေတာ္မူရာလူအေပါင္းတို႔သည္ကိုယ္ ေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၾက၏။
ကိုယ္ေတာ္ကိုနာဇရက္ၿမိဳ႕ကလက္မခံဘဲေနျခင္း
(မ၊ ၁၃:၅၃-၅၈။ မာ၊ ၆:၁-၆)
16ကိုယ္ေတာ္သည္နာဇရက္ၿမိဳ႕သို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ နာဇရက္ၿမိဳ႕ကားကိုယ္ေတာ္ႀကီးျပင္းရာၿမိဳ႕ ျဖစ္၏။ ဥပုသ္ေန႔၌ကိုယ္ေတာ္သည္အေလ့ေတာ္ ရွိသည္အတိုင္းတရားဇရပ္သို႔ဝင္ေတာ္မူ၏။ က်မ္းစာကိုဖတ္ရန္ထေတာ္မူလၽွင္၊- 17တရားဇရပ္မွူးသည္ပေရာဖက္ေဟရွာယက်မ္း ကိုကိုယ္ေတာ္အားလွမ္း၍ေပး၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ က်မ္းစာလိပ္ကိုဖြင့္၍၊
18``ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ငါ့အေပၚသို႔ဆင္းသက္ေတာ္မူ၏။
ဆင္းရဲသူမ်ားအားသတင္းေကာင္းကိုေျပာၾကားရန္ ငါ့အားဘိသိက္ေပးေတာ္မူၿပီ။
အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရသူမ်ားကိုလြတ္ေျမာက္ ေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္၊
မ်က္မျမင္မ်ားမ်က္စိအလင္းျပန္လည္ရရွိ ေစမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေျပာၾကားရန္လည္းေကာင္း၊
ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းဆဲခံရသူမ်ားအားကယ္လႊတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊#ေဟရွာ၊ ၆၁:၁-၂။
19ထာဝရဘုရားသည္မိမိလူစုေတာ္အား
ကယ္တင္ရာကာလေရာက္လာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း
ေၾကညာရန္ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူ၏''
ဟူေသာက်မ္းပိုဒ္ကိုဖတ္ေတာ္မူ၏။
20ထိုေနာက္က်မ္းစာေတာ္ကိုလိပ္၍ဇရပ္မွူးအား ျပန္ေပးၿပီးေနာက္ထိုင္ေတာ္မူ၏။ တရားဇရပ္ ထဲမွာရွိေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ကိုယ္ေတာ္ အားစိုက္ၾကည့္ေနၾက၏။- 21ကိုယ္ေတာ္က ``ဤက်မ္းစာပါအမွုအရာမ်ား သည္သင္တို႔ၾကားနာရသည့္အတိုင္းယေန႔ အေကာင္အထည္ေပၚၿပီ'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
22လူအေပါင္းတို႔ကကိုယ္ေတာ္၏အေၾကာင္းကို ခ်ီးကူးေျပာဆိုၾက၏။ ႏွုတ္ေတာ္ထြက္စကား မ်ားကိုအံ့ၾသလ်က္ ``ဤသူသည္ေယာသပ္ ၏သားမဟုတ္ေလာ'' ဟုဆိုၾက၏။
23ကိုယ္ေတာ္က ``သင္တို႔သည္ `အခ်င္းဆရာဝန္၊ သင့္ေရာဂါကိုသင္ေပ်ာက္ေအာင္ကုေလာ့' ဟူ ေသာဆိုရိုးစကားကိုအသုံးျပဳကာငါ့ အားဆိုလိမ့္မည္။ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕တြင္အရွင္ ျပဳခဲ့သည္ဟုအကၽြန္ုပ္တို႔ၾကားသိရသည့္ အမွုအရာမ်ားကို အရွင့္ေနရင္းၿမိဳ႕တြင္ လည္းျပဳေတာ္မူပါဟုငါ့အားမုခ်ေျပာ ဆိုၾကလိမ့္မည္။- 24အမွန္အကန္သင္တို႔အားငါဆိုသည္ကား အဘယ္ပေရာဖက္မၽွမိမိေနရင္းၿမိဳ႕တြင္ မ်က္ႏွာမရတတ္။-#ေယာ၊ ၄:၄၄။ 25ဧလိယလက္ထက္၌ဣသေရလနိုင္ငံတြင္ သုံး ႏွစ္ႏွင့္ေျခာက္လပတ္လုံးမိုးေခါင္၍အစာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘးဆိုက္ခဲ့၏။-#၃ ရာ၊ ၁၇:၁။ 26ဣသေရလအမ်ိဳးျဖစ္ေသာမုဆိုးမအမ်ားရွိ ေသာ္လည္း မည္သူ႔ထံသို႔မၽွဘုရားသခင္သည္ ပေရာဖက္ဧလိယကိုေစလႊတ္ေတာ္မမူ။ ဇိဒုံ ျပည္၊ ဇရတၱၿမိဳ႕သူမုဆိုးမထံသို႔သာလၽွင္ေစ လႊတ္ေတာ္မူ၏။-#၃ ရာ၊ ၁၇:၈-၁၆။ 27ပေရာဖက္ဧလိရွဲလက္ထက္၌လည္းဣသေရလ အမ်ိဳးသားတို႔တြင္ အေရဖ်ားေရာဂါသည္ အမ်ားရွိေသာ္လည္းမည္သူမၽွသန႔္စင္ခြင့္ မရ။ ရွုရိျပည္သားေနမန္သာလၽွင္ရ၏'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။#၄ ရာ၊ ၅:၁-၁၄။
28တရားဇရပ္ရွိလူအေပါင္းတို႔သည္ထိုစကား ကိုၾကားေသာအခါျပင္းစြာအမ်က္ထြက္ၾက၏။- 29ထိုေနာက္ကိုယ္ေတာ္အားေတာင္ကမ္းပါးမွတြန္းခ် အံ့ေသာငွာၿမိဳ႕တည္ရာေတာင္ထိပ္စြန္းသို႔ေခၚ ေဆာင္သြားၾက၏။- 30သို႔ရာတြင္ကိုယ္ေတာ္သည္လူပရိသတ္အလယ္ မွေလၽွာက္၍ႂကြသြားေတာ္မူ၏။
နတ္မိစၧာပူးဝင္ေနသူတစ္ဦး
(မာ၊ ၁:၂၁-၂၈)
31ကိုယ္ေတာ္သည္ဂါလိလဲျပည္၊ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕ သို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ဥပုသ္ေန႔၌တရားဇရပ္ တြင္ေဟာေျပာသြန္သင္ေတာ္မူ၏။- 32ကိုယ္ေတာ္၏သြန္သင္ခ်က္တြင္တန္ခိုးအာဏာ ပါသျဖင့္လူတို႔သည္အံ့ၾသၾက၏။-#မ၊ ၇:၂၈-၂၉။ 33တရားဇရပ္ထဲတြင္ညစ္ညမ္းေသာနတ္ပူးဝင္ ေနသူတစ္ေယာက္ရွိ၏။- 34ညစ္ညမ္းေသာနတ္က ``နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယရွု၊ အရွင္သည္အကၽြန္ုပ္တို႔ႏွင့္အဘယ္သို႔သက္ဆိုင္ ေတာ္မူပါသနည္း။ အကၽြန္ုပ္တို႔အားေသေၾက ပ်က္စီးေစရန္ႂကြလာေတာ္မူပါသေလာ။ အရွင္ သည္မည္သူျဖစ္သည္ကိုအကၽြန္ုပ္သိပါ၏။ အရွင္ ကားဘုရားသခင္ထံမွႂကြလာေတာ္မူေသာ သန႔္ရွင္းျမင့္ျမတ္သူျဖစ္ပါသည္'' ဟုက်ယ္စြာ ဟစ္ေအာ္၏။
35သခင္ေယရွုက ``တိတ္တိတ္ေနေလာ့။ သူ႔အထဲမွ ထြက္ခဲ့ေလာ့'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။ နတ္မိစၧာသည္ထို သူကိုလူအမ်ားေရွ႕မွာလွဲခ်လိုက္၏။ ထိုေနာက္ ေဘးအႏၲရာယ္မျပဳဘဲသူ႔အထဲမွထြက္သြား၏။
36လူအေပါင္းတို႔သည္အံ့ၾသလ်က္ ``ဤသူ၏ အမိန႔္စကားကားအဘယ္သို႔နည္း။ သူသည္ ညစ္ညမ္းေသာနတ္မ်ားအားထြက္သြားရန္ တန္ခိုးအာဏာျဖင့္အမိန႔္ေပး၍ သူတို႔သည္ ထြက္သြားၾကပါသည္တကား'' ဟုအခ်င္း ခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။- 37ကိုယ္ေတာ္၏သတင္းေတာ္သည္ပတ္ဝန္းက်င္ ေဒသတြင္ပ်ံ႕ႏွံ့သြားေတာ့၏။
လူေျမာက္ျမားစြာတို႔ကို ေရာဂါေပ်ာက္ေစေတာ္မူျခင္း
(မ၊ ၈:၁၄-၁၇။ မာ၊ ၁:၂၉-၃၄)
38ကိုယ္ေတာ္သည္တရားဇရပ္မွထြက္ခြာ၍ရွိမုန္ ၏အိမ္သို႔ဝင္ေတာ္မူ၏။ ရွိမုန္၏ေယာကၡမျဖစ္သူ သည္ျပင္းစြာဖ်ားေန၏။- 39သို႔ျဖစ္၍တပည့္ေတာ္တို႔သည္ထိုအေၾကာင္း ကိုကိုယ္ေတာ္အားေလၽွာက္ထားၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ သည္ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီး၏အနားတြင္ရပ္ လ်က္ ``အဖ်ားေပ်ာက္ေစ'' ဟုအမိန႔္ေပးေတာ္ မူ၏။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္အဖ်ားေပ်ာက္ သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းထ၍ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တပည့္ ေတာ္တို႔အားဧည့္သည္ဝတ္ကိုျပဳေလ၏။
40ေနဝင္ခ်ိန္၌ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးစြဲကပ္သူ အေပါင္းတို႔ကိုအထံေတာ္သို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ထိုလူနာအသီးသီး တို႔အေပၚမွာ လက္ေတာ္ကိုတင္၍သူတို႔၏ ေရာဂါမ်ားကိုေပ်ာက္ကင္းေစေတာ္မူ၏။- 41နတ္မိစၧာမ်ားသည္ ``အရွင္သည္ဘုရားသခင္ ၏သားေတာ္ျဖစ္၏'' ဟုဟစ္ေအာ္လ်က္မိမိတို႔ ပူးဝင္ေနသူမ်ားထံမွထြက္ခြာသြားၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္နတ္မိစၧာမ်ားထိုသို႔ဟစ္ေအာ္ သည္ကိုဟန႔္တားေတာ္မူၿပီးလၽွင္ သူတို႔အား စကားေျပာခြင့္ေပးေတာ္မမူ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္သူတို႔သည္ကိုယ္ေတာ္ေမရွိယျဖစ္ ေၾကာင္းကိုသိၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
တရားဇရပ္မ်ားတြင္ေဟာေျပာေတာ္မူျခင္း
(မာ၊ ၁:၃၅-၃၉)
42မိုးလင္းေသာအခါကေပရေနာင္ၿမိဳ႕မွထြက္ခြာ ၍ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္သို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ လူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွာၾက၏။ ရွာ၍ေတြ႕ေသာအခါမိမိ တို႔ထံမွထြက္ခြာသြားေတာ္မမူေစရန္ႀကိဳးစား ၾက၏။- 43သို႔ရာတြင္ကိုယ္ေတာ္က ``ငါသည္အျခားၿမိဳ႕ မ်ားတြင္လည္းဘုရားသခင္၏နိုင္ငံေတာ္ အေၾကာင္းသတင္းေကာင္းကိုေဟာေျပာေၾကညာ ရမည္။ ထိုသို႔ေဟာေျပာေၾကညာရန္အတြက္ငါ့ ကိုဘုရားသခင္ေစလႊတ္ေတာ္မူသည္'' ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
44သို႔ျဖစ္၍ကိုယ္ေတာ္သည္ယုဒျပည္တရား ဇရပ္မ်ားတြင္ေဟာေတာ္မူ၏။
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
ရွင္လုကာ 4: MCLZV
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
