उत्पत्ति 47
47
1यसकारण योसेफले पाँच दाजुहरूलाई लिएर राजाकहाँ गए। उनले भने, “मेरा बुबा र दाजुभाइहरू कनानदेखि भेडा-बाख्रा, गाई-गोरुका बथान र अरू सर-सम्पत्ति लिएर आएका छन्। तिनीहरू गोशेन प्रदेशमा आइपुगेका छन्।” 2तब उनले आफ्ना दाजुहरूलाई राजाको सामु हाजिर गरे। 3राजाले तिनीहरूलाई सोधे, “तिमीहरू के काम गर्छौ?”
“हजुर, हामी गोठालाहरू हौं, हाम्रा बाजे-बराजु पनि गोठाला थिए,” तिनीहरूले उत्तर दिए, 4“हामी यस देशमा बास गर्न आएका छौं किनभने कनान देशमा साह्रै ठूलो अनिकाल परेकोले हाम्रा गाई-वस्तुले चरण पाएनन्। हामीहरूलाई गोशेन प्रदेशमा बस्ने अनुमति दिनुहोस्।” 5राजाले योसेफलाई भने, “तिम्रा बुबा र दाजुभाइहरू आइपुगेका छन्। 6मिश्रदेश तिनीहरूको हो। तिनीहरू गोशेनकै इलाकामा बसोबास गरून्। गोशेनको भूमि सबैभन्दा असल छ। अनि तिनीहरूमध्ये कोही सिपालु छन् भने तिनीहरूलाई मेरा गाई-वस्तु पनि हेर्न खटाइदेऊ।”
7त्यसपछि योसेफले आफ्ना बुबा याकूबलाई राजाकहाँ हाजिर गरे। याकूबले राजालाई आशीर्वाद दिए र 8राजाले उनलाई सोधे, “तपाईंको उमेर कति भयो?”
9याकूबले उत्तर दिए, “मेरो परदेशी जीवन एक सय तीस वर्ष पुगेको छ। मेरा परदेशी बाजे-बराजुको उमेरभन्दा मेरो उमेर थोरै र कष्टले भरिएको छ, हजुर!” 10याकूबले राजालाई बिदाको आशीर्वाद दिए र गए। 11तब योसेफले आफ्ना बुबा र दाजुभाइहरूलाई मिश्रदेशमा बसोबास गराए। राजाको आज्ञाअनुसार तिनीहरूलाई रामसेस सहरको छेउमा भएका सबैभन्दा असल भूमिमा जमिन दिए। 12योसेफले आफ्ना बुबा, दाजुभाइहरू र बुबाका परिवारका साना छोरा-छोरीहरूसमेत सबैलाई खानेकुराहरू दिए।
बाँकी रहेको अनिकाल
13घोर अनिकाल परेकोले देशमा कतै केही अन्न थिएन। मिश्र र कनान देशका मानिसहरू भोकले कमजोर भए। 14तिनीहरूले अन्न किनेको रकम योसेफले बटुलेर राजदरबारमा पुर्याउँथे। 15मिश्र र कनान देशको सारा धन खर्च भइसकेपछि मिश्रीहरूले योसेफकहाँ आएर भने, “हामीलाई खानेकुरा दिनुहोस्। हामीलाई मर्न नदिनुहोस्। केही उपाय गर्नुहोस्। हाम्रो रकम-पैसा सबै सकिए।”
16योसेफले उत्तर दिए, “तिम्रा गाई-वस्तुहरू ल्याओ। रकम-पैसा सकिए पनि गाई-वस्तुहरूको सट्टामा म तिमीहरूलाई अन्न दिनेछु।” 17यसकारण तिनीहरूले आफ्ना गाई-वस्तु योसेफकहाँ ल्याए र तिनले तिनीहरूका घोडा, भेडा-बाख्रा, गाई-गोरु र गधाहरूको सट्टामा तिनीहरूलाई अन्न दिए। त्यो साल योसेफले तिनीहरूका सारा गाई-वस्तुको सट्टामा तिनीहरूलाई अन्न दिए।
18अर्को साल तिनीहरूले आएर योसेफलाई भने, “तपाईंसित लुकाउने कुरा केही छैन, हजुर। हाम्रा सबै रकम-पैसा सिद्धिए र हाम्रा सबै गाईवस्तुहरू तपाईंका भइसकेका छन्। अब तपाईंलाई दिने हामीसित आफ्ना शरीर र जमिनबाहेक अरू केही छैन। 19हामीलाई नष्ट हुन नदिनुहोस्। केही उपाय गर्नुहोस्। हाम्रा जग्गा-जमिन उजाड हुन नदिनुहोस्। हामीलाई अन्न दिनुहोस् र हामीलाई हाम्रो जमिनसमेत किन्नुहोस्। हामी राजाको कमारा-कमारी हुनेछौं। हाम्रा जग्गा-जमिन राजाका हुनेछन्। हामीलाई बचाउन अन्न दिनुहोस् र हाम्रो खेतबारीमा छर्न बिउ दिनुहोस्।”
20यसरी मिश्रमा भएका सारा जमिन योसेफले राजाको निम्ति किने। अनिकालचाहिँ यति भयङ्कर भएको थियो कि हरेक मिश्रीलाई आफ्नो जमिन बेच्न कर लाग्यो। यसरी सारा जमिन राजाका भए। 21मानिसहरूचाहिँ मिश्रको एक कुनादेखि अर्को कुनासम्म सबै कमारा भए। 22खालि पूजाहारीको जमिन मात्र तिनले किनेनन्। तिनीहरूले जमिन बेच्नुपरेन किनभने तिनीहरूलाई राजाले जीविकाको लागि केही खर्च दिन्थे। 23योसेफले मानिसहरूलाई भने, “हेर, अब राजाको लागि मैले तिमीहरूलाई जमिनसमेत किनेको छु। खेतमा छर्ने बिउ यहाँ छ। 24कटनीको समयमा पाँच भागमा एक भाग तिमीहरूले राजालाई दिनुपर्नेछ। बाँकी फसल तिमीहरू बिउको लागि र आफ्ना परिवारका लागि मात्र राख्न सक्नेछौ।”
25तिनीहरूले भने, “हजुरले हाम्रा प्राण बचाइदिनुभयो। हजुरले हाम्रो भलाइ गर्नुभएको र हामी राजाको कमारा-कमारी रहनेछौं।” 26यसरी योसेफले मिश्रदेशमा उब्जनीको पाँचौँ हिस्सा राजाको हुने ऐन बनाए। यो ऐन अहिलेसम्म त्यहाँ चलिआएको छ। खालि पूजाहारीहरूको जमिन राजाको भएन।
याकूबको अन्तिम बिन्ती
27इस्राएलीहरू मिश्रमा गोशेनको इलाकामा बस्थे। त्यहाँ तिनीहरू धनी भए र तिनका सन्तानहरू पनि धेरै भए। 28याकूब मिश्रमा सत्र वर्ष बाँचे र एक सय सत्चालीस वर्षका भए। 29#उत्पत्ति 49:29-32; 50:6उनको मर्ने समय भएपछि आफ्ना छोरा योसेफलाई डाकेर भने, “मेरो तिघ्राका बीचमा तेरो हात राखेर मलाई मिश्रमा गाड्नेछैन भनी शपथ खा। 30मेरा बुबा-बराजुसँग म गाडिन चाहन्छु। मिश्रदेखि मलाई लगेर तिनीहरू गाडिएको ठाउँमा मलाई गाड्नू।”
योसेफले भने, “म तपाईंले भनेअनुसार गर्नेछु।”
31याकूबले भने, “त्यसो गर्नेछु भनी शपथ खा।” योसेफले शपथ खाए र त्यहाँ ओछ्यानमा नै याकूबले धन्यवाद दिए।
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
उत्पत्ति 47: सरल नेपाली
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.