Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ ማርቆስ እንጂለ 4

Pín

እስን ኬዕይ ቦብረንከ ሻቆ፤ ዊ ሁለንከ «ጨለይ» ዬእ፤ ቦብሩንኩ አጉሮ፤ አበንከ ጨለ ዬእ። ኢስን «ሚሃት ዋጅቴነንታሁ? ቴሁ አመዕነቱ ዮህዕኔበእንዶ?» ዬሰ።

እሰን አበ ዋጅት መት-መቱሰ «ጠረኙ ቦብሩለከ ዊ ሁሉ አዘዘመኖሲሁ ኩን ሀትናሙወ መንቹ?» የቀንቶኡ።

ህከ ወክትንከ ኢስ ጀልብ ኣዜን ኤተር አዲን ቦርከዕይ ግሾ እቅ፤ አሳበስ እሱ ግሰኛች በቅአት «አስተማርቾ! ነኡ በዕነን አት ሀት ጨለ ይቶንት?» ይቶስ።

ኢስን «ሞጮጭቴነንታሃ ጉዕመንከ አገዕርዬ፤ አዕኑ ዎሎ መናን ፈረዴንተገን ክዕኔ አሌን ፈረደመኖ፤ በትሽን በርገመኖህዕኔ።

ህከኒች ኤተሮን ኢስ «መገን ዎምነቱ ኡለ አሌን ዜሬተ ዉጦተ ፉሎ መንቹ አጉደኖ። ሁኩ ዜሬተ ዉጮ መንቹንኩ ሀንከዕርተ ኦሰአኖ፤ ሶዦ ወክት ኦሶች ኬአኖ፤ ሁኩ ዉጠሞ ዜሬቱ ሀት እሀኖጎሬ ዳጎኑዕናን ሙች ነጰኖ።

ሞጮጭታ መጨት ዮሲሁ ዮ ጎሬ ሞጮጩን» ዬሰ።